Üniversite Öğrencilerinin Gelir-Harcama İlişkisinin Kent Ekonomisine Katkısı: Ordu Üniversitesi Örneği

Üniversiteler bilimsel bilginin üretildiği ve aktarıldığı kurumlar olmasının yanı sıra bulunduğu bölgeye/kente sosyal, kültürel ve ekonomik katkıları olan ve çoğu zaman kenti dönüştüren kurumlardır. Üniversitelerin kurulduğu bölgede gelir ve istihdam üzerinde iyileşme sağladığına ilişkin iddialar bulunmakta, kent sakinleri de kentin ekonomisinin canlanması açısından kentlerinde üniversite açılmasını talep etmektedir. Bu çalışmada Ordu Üniversitesi örneğinde öğrencilerinin kent ekonomisine katkısı gelir-harcama ilişkileri üzerinden anlaşılmaya çalışılmıştır. Bu amaçla nicel araştırma yöntemi kullanılmıştır. Nicel yöntem çerçevesinde 1059 öğrenciye 44 soruluk bir anket uygulanmıştır. Öğrencilerin gelir düzeylerini belirleyen faktörler; ailelerin gelir durumu, öğrencinin burs alıp almadığı ve öğrencinin bir işte çalışma durumudur. Araştırmadan elde edilen ilk bulgu gelir düzeyi ile çeşitli harcama kalemleri arasında bir ilişki bulunduğudur. Gelir düzeyi öğrencilerin harcama kalemleri arasında farklılıklara neden olmaktadır. Öğrencilerin büyük kısmının Karadeniz Bölgesinden olması da harcama kalemleri arasında farklılık yaratan bir diğer neden olarak tespit edilmiştir. Ayrıca gelir düzeyinin düşük olduğu ve burs desteği alınmadığı durumda öğrencilerin geçinebilmek amacıyla çalışmak zorunda kaldığı belirlenmiştir.

Contribution of University Students’ Income-Expense Relationship to Urban Economy: The Case of Ordu University

In addition to being the institutions where scientific knowledge is produced and transferred, universities are institutions that make social, cultural and economic contributions to the region / city where it is located and often transform the city. There are claims that universities have improved income and employment in the region where they were established, and residents demand universities to be opened in their cities in order to revive the city’s economy. In this study, in the case of Ordu University, the contribution of students to the urban economy is tried to be understood through income-expenditure relations. For this purpose, quantitative research method was used. Within the framework of the quantitative method, a questionnaire with 44 questions was applied to 1059 students. Factors determining the income level of students; income of families, whether the student receives a scholarship and the student’s employment status. The first finding obtained from the research is that there is a relationship between income level and various expenditure items. Income level causes differences between students’ expenditure items. The fact that most of the students are from the Black Sea Region is another reason that makes a difference among expenditure items. In addition, it was determined that the students had to work in order to earn their living in cases where the income level was low and no scholarship support was received.

PDF

___

Akçakanat, T., Çarıkçı, İ., ve Dulupçu, M.A. (2010) “Üniversite Öğrencilerinin Bulundukları İl Merkezine Eko-nomik Katkıları ve Harcama Eğilimleri: Isparta 2003–2009 Yılları Örneği”, Süleyman Demirel Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 22, 165-178
Akçaöz, H. (2002) “Üniversite Yurt Öğrencilerinin Gıda Tüketim Harcamalarının Yapısı ve Sorunları”, Pazarlama Dünyası, 16, 2, 48-51.
Albeni, M. (2001) “Yükseköğretim Kurumlarının Gelişmekte Olan Bölgeler Üzerinde Etkisi”, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 3, 5, 137-165
Arbo, P. ve Benneworth, P. (2007) Understanding The Regional Contribution of Higher Education Institutions: A Literature Review, Norway: OECD Publishing
Archibugi, D. ve Lundvall, B (2001) (der.)The Globalizing Learning Economy: Major Socio- Economic Trends and European Innovation Policies, Oxford: Oxford University Press,. Atılgan Yaşa, A. ve Bakırtaş, D. (2020) “Üniversite Öğrencilerinin Harcama Analizi: Manisa-Salihli Örneği”, Itobiad: Journal of Human ve Social Science Researches, 9, 3, 2237-2261
Ayyıldız, H. ve Toksoy, D. (2002) “Üniversite Öğrencilerinin Sosyal-Kültürel Özellikleri ve Gelir-Harcama Yapısı: Karadeniz Teknik Üniversitesi Orman Fakültesi Örneği”, Pazarlama Dünyası, 16, 6, 50-57.
Baert, P. ve A. Shipman (2005) “University Under Siege? Trust and Accountability in the Contemporary Academy”, European Societies, 7, 1,157-185.
Bell, D. (1973) The Coming of Post-Industrial Society: A Venture in Social Forecasting, New York: Basic Books.
Binici, F. Ö. ve Koyuncu, B. (2015) “Üniversite Öğrencilerinin 2012-2013 Harcamalarının Bitlis İli Ekonomisine Katkısının İncelenmesi”, Bitlis Eren Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 4,1, 113-126.
Bleaney, M. F., Binks, M. R., Greenaway, D., Reed, G. V. ve Whynes, D. K. (1992) “What Does A University Add to Its Local Economy?”, Applied Economics, 24, 3, 305-311.
Büyükdoğan, B. ve Afşar, B. (2012) “Üniversite Öğrencilerinin Öğrenim Gördükleri Şehire Ekonomik Katkıları: KTO Karatay Üniversitesi Örneği”, OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 2, 3, 28- 43
Büyüköztürk, Ş. (2014) Deneysel Desenler: Öntest-sontest, Kontrol Grubu, Desen ve Veri Analizi, Ankara: Pegem Akademi.
Coğrafya Dünyası, Ekonomik Faaliyetler, Ordu, https://www.cografya.gen.tr/tr/ordu/ekonomi.html, Erişim Tarihi: 15.01.2020
Çalışkan, Ş. (2010) “Üniversite Öğrencilerinin Harcamalarının Kent Ekonomisine Katkısı (Uşak Üniversitesi Örneği)”, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 9, 31, 169-179.
Çalışkan, Ş. ve Demir, F. (2013) “Celal Bayar Üniversitesi Köprübaşı Meslek Yüksekokulu Öğrenci Harcamalarının Bileşimi ve İlçe Ekonomisindeki Yeri”, CBÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 11, 3, 357-371
Çatalbaş, N. (2007) “Üniversite-Yerel Ekonomi İlişkisinde Kutuplaşma Teorisi İyi Bir Model Olabilir mi?”, Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 3, 90-101.
Çetin, M., Kaşlı, M., Ecevit, E. ve Serel, A. (2008) “Üniversite Öğrenci Harcamalarının Analizi ve Bölge Ekonomilerine Katkılarını Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma”, Yönetim ve Ekonomi: Celal Bayar Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 15, 99-113.
DOKA (ty) https://www.doka.org.tr/dosyalar/editor/files/ordu-ili-yatirim-destek-ve-tanitim-stratejisi.pdf. (01.04.2021).
Flora, P. ve A. J. Heidenheimer (1981) (der.) The Development of Welfare States in Europe and America, New Brunswick, NJ: Transaction Publishers.
Gül, S. S. ve Gül, H. (2015) “Türkiye’de Yükseköğretimin Gelişimi, Güncel Durumu ve Eleştirisi”, Toplum ve De-mokrasi Dergisi, 8, 17, 51-66.
Gültekin, N., Çelik, A. ve Zekeriya, A. A. S. (2008) “Üniversitelerin Kuruldukları Kente Katkıları”, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 724, 264-269.
Gümüş, N. ve Ekiz, N. (2017) “Üniversite Öğrencilerinin Tüketim Harcamalarının Şehir Ekonomisine Katkısının Belirlenmesi: Kastamonu İlinde Bir Araştırma”, Kastamonu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 17, 3, 99-116. https://odu.edu.tr/files/sayfalar/2021/02/17/sayilarlaodu2021.pdf. (01/04/2021).
Hirsch, A. ve De Marchi, N. (1991) Milton Friedman: Economics in Theory and Practice, Michigan: University of Michigan Press.
Hirschman, A. O. (1958) The Strategy of Economic Development, New Haven: Yale University Press.
İş, E., Balcı, S. ve Kayan, M. S. (2017) “Mardin Artuklu Üniversitesi Öğrenci Profili ve Harcama Analizi”. Bitlis Eren Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6, 1, 137-150.
Jasanoff, S. (2004) (der.) States of Knowledge: The Co-Production of Science and The Social Order, Routledge.
Jones, D. S. (2014) Masters of the Universe: Hayek, Friedman, and the Birth of Neoliberal Politics, Princeton University Press.
Kaldor, N. (1970) “The Case for Regional Policiesi”, Scottish Journal of Political Economy, 17, 3, 337-48.
Lundvall, B. ve Borras, S. (1997) The Globalising Learning Economy: Implications for Innovation Policy, Luxemburg: The European Communities.
Myrdal, G. (1957) Economic Theory and Under-developed Regions, London: Gerald Duckworth.
Pieterse, N. J. (2001) Development Theory: Deconstructions/Reconstructions, London: Sage.
Readings, B. (1996) The University in Ruins. Harvard University Press.
Offe, C. (1987) “The Utopia Of The Zero-Option. Modernity And Modernization As Normative Political Criteria”, Praxis International, 7, 1, 1-24.
Özkan, B., Özçatalbaş, O. ve Akpınar, G. (2000) “Üniversite Öğrencilerinin Gelir ve Harcama Yapısı: Akdeniz Ziraat Fakültesi Örneği”, Pazarlama Dünyası, 14, 79, 4-9.
Selçuk, G. N. (2012) “Atatürk Üniversitesi Öğrencilerinin Harcamalarının Analizi ve Erzurum Ekonomisine Katkısı”, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16, 3, 317-330.
Self, P. (1993) Government by The Market?: The Politics of Public Choice, Macmillan International Higher Education.
Smith, D. P. (2005) “Studentification”: the Gentrification Factory? Gentrification in a Global Context: The New Urban Colonialism (der. R. Atkinson ve g. Bridge), 73–90, https://doi.org/10.4324/9780203392089
Slaughter, S. ve Leslie, L. L. (1997) Academic Capitalism: Politics, Policies, and the Entrepreneurial University, Baltimore: John Hopkins University Press. Tallon, A. (2010). Urban Regeneration in the UK. https://doi.org/10.4324/9780203802847
T.C. Ticaret Bakanlığı Esnaf, Sanatkarlar ve Kooperatifçilik Genel Müdürlüğü. (2020) 2019 Yılı Fındık Raporu.
Tran, N. C. (2006) Universities as Drivers of the Urban Economies in Asia: The Case of Vietnam, World Bank Publications (3949).
Yayar, R. ve Demir, D. (2013) “Gaziosmanpaşa Üniversitesinin Tokat İli Ekonomisine Etkisi”, Akademik Araştırmalar ve Çalışmalar Dergisi (AKAD), 5, 8, 106-122.