Öğretmen adaylarının öz -yeterlik düzeyleri ile problem çözme becerilerinin incelenmesi

Bu arastırma, öğretmen adaylarının öz-yeterlik düzeyleri ile problem çözme becerilerinin çesitli değiskenlere göre nasıl değistiğini tespit etmek amacıyla gerçeklestirilmistir. Arastırmada, veri toplama aracı olarak; Öğretmen Öz-yeterlik Ölçeği, Problem Çözme Envanteri ve Kisisel Bilgi Formu kullanılmıstır. Çalısma fen bilgisi, sosyal bilgiler ve sınıf öğretmenliği anabilim dallarında öğrenim gören toplam 429 öğretmen adayı üzerinde yürütülmüstür. Arastırmadan elde edilen verilerin yüzde ve frekans dökümleri alınmıs, tek yönlü varyans analizi ve t testi uygulanmıstır. Arastırma bulgularına göre; fen bilgisi, sosyal bilgiler ve sınıf öğretmeni adaylarının öz-yeterlik düzeyleri anabilim dalı, cinsiyet, sınıf düzeyi ve mezun olunan lise türü değiskenlerine göre anlamlı farklılık göstermezken, problem çözme becerileri anabilim dalı, cinsiyet, sınıf düzeyi ve mezun olunan lise türü değiskenlerine göre alt boyut puanlarında farklılık göstermektedir. Öğretmen adaylarının özyeterlik düzeyleri ile problem çözme becerileri arasında ise orta düzeyde pozitif (r=,387) ve anlamlı bir iliski bulunmustur.

PDF

___

Akbas, A. (2010). Attitudes, sef-efficacy and science processing skills of teaching certificate master’s program (OFMAE) students. Eurasian Journal of Educational Research, Issue 39, 1-12.
Aksu, H. H. (2008). Öğretmen adaylarının matematik öğretimine yönelik öz-yeterlik inançları. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8 (2).
Akbas, A. ve Çelikkaleli Ö. (2006). Sınıf öğretmeni adaylarının fen öğretimi öz-yeterlik inançlarının cinsiyet, öğrenim türü ve üniversitelerine göre incelenmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt 2, Sayı 1, 98-110.
Alinder, R. M. (1994). An examination of the relationship between teacher efficacy and curriculum based measurement and student achievement. Remedial & Special Education, 27, 141-152.
Altunçekiç, A., Yaman, S. ve Koray, Ö. (2005). Öğretmen adaylarının öz-yeterlik inanç düzeyleri ve problem çözme becerileri üzerine bir arastırma (Kastamonu ili örneği). Kastamonu Eğitim Dergisi, 13 (1), 93-102.
Anderson, R. N., Greene, M. L. & Loewen, P. S. (1988). Relationships among teachers’ and students’ thinking skills, sense of efficacy, and student achievement. The Alberta Journal of Educational Research, XXXIV (2), 148-165.
Ambimbola, I. (1983). The relevance of the new philosophy of science for the science curriculum. Science and Mathematics 83 (3):181-193.
Anlıak, S. ve Dinçer, Ç. (2005). Farklı eğitim yaklasımları uygulayan okul öncesi eğitim kurumlarına devam eden çocukların kisiler arası problem çözme becerilerinin değerlendirilmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi. 38 (1), 149-166.
Appleton, K., & Kindt, I. (1999). Why teach primary science? Influences on beginning teachers’ practices. International Journal of Science Education, 21, 155–168.
Aslan, O. ve Sağır, S.U. (2008). Fen ve teknoloji öğretmen adaylarının bilimsel tutumlarının, özyeterlik inanç düzeylerinin ve etki eden faktörlerin belirlenmesi. http://ietc2008.home.anadolu.edu.tr/ietc2008/167.doc
Aston, P.T., Webb, R.B. & Doda, N. (1983). A study of teachers’ sense of efficacy. Final report, executive summary. Gainesville: University of Florida, Foundations for Education.
Aston, P.T. (1984). Teacher efficacy: A motivational paradigm for effective teacher education. Journal of Teacher Education, 35 (5), 28-32.
Azar, A. (2010). In-service and pre-service secondary science teachers’ self-efficacy beliefs about science teaching. Educational Research and Reviews. Vol. 5 (4), pp. 175-188
Bailey, J. G. (1999). Academics’ motivation and self-efficacy for teaching and research. Higher Education Research & Development, 18 (3), 343-359.
Bakioğlu, A. ve Hesapçıoğlu, M. (1997). Düsünmeyi öğretmekte öğretmen ve okul yöneticisinin rolü: Düsünmek!. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 2: 49-78
Bandura, A. (1997). Self- efficacy: The exercise of control. New York: Freeman.
Bandura, A. & Schunk, D.H. (1981). Cultivating competence, self efficacy and intrinsic interest through self-motivation. Journal of Personality and Social Psychology, 41, 586-598.
Bandura, A. (1986). Social foundations of thought and action: A social cognitive theory. Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall.
Bandura, A. (1994). Self-Efficacy. In V. S. Ramachaudran (Ed.), Encyclopedia of Human Human Behavior. New York: Academic Press. Vol. 4, 71-81.
Basmacı, S. K. (1998). Üniversite öğrencilerinin problem çözme becerilerini algılamalarının bazı değiskenler açısından incelenmesi. İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi. Malatya, Haziran,1998.
Berkant, H. G. ve Ekici, G. (2007). Sınıf öğretmeni adaylarının fen öğretiminde öğretmen öz-yeterlik inanç düzeyleri ile zeka türleri arasındaki iliskinin değerlendirilmesi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16 (1), 113-132.
Bingham, A. (1998). Çocuklarda problem çözme yeteneklerinin gelistirilmesi, (Çev: Ferhan Oğuzkan), İst: MEB Yayınları
Blumenfeld, P., Soloway, E. & Marx, R. A. (1991). Motivating project based learning: Sustaining the doing, supporting the learner. Educational Psychologist, 26 (3-4), 369-398.
Brandon, D. P. (2000). Self-efficacy: Gender differences of prospective primary teachers in Botswana. Research in Education, 64, 36-43.
Britner, S. L. & Pajares, F. (2006). Sources of science self-efficacy beliefs of middle school students. Journal of Research in Science Teaching, 43(5), 485-499.
Buluç, B., Kuru, O. ve Taneri, A. (2010). Sınıf öğretmenliği anabilim dalında okuyan öğretmen adaylarının problem çözme becerileri. 9. Sınıf Öğretmenliği Sempozyumu. Fırat Üniversitesi, Eğitim Fakültesi. Bildiriler Kitabı, s. 535-538.
Can, T. B., Günhan, C. B., ve Erdal, Ö. S. (2005). Fen bilgisi öğretmen adaylarının fen derslerinde matematiğin kullanımına yönelik öz-yeterlik inançlarının incelenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17 (1); 47-54.
Cannon, J. R. & Scharmann, L. C. (1996). Influence of a Cooperative Early Field Experience On Preservice Elementary Teachers’ Science Self- Efficacy. Science Education, 80, 419-436.
Cantrell, P.,Young, S. & Moore, A. (2003). Factors affecting science teaching efficacy of preservice elementary teachers. Journal of Science Teacher Education, 14(3), 177-192.
Cerit, Y. (2010). Öğretmen öz-yeterlik ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalısması ve sınıf öğretmeni adaylarının öz -yeterlik inançları. Eğitimde Kuram ve Uygulama (Journal of Theory and Practice in Education), 6 (1):68-85
Ceylan, R., Yıldız-Bıçakçı, M., Gürsoy, F. ve Aral, N. (2008). Öğretmen adaylarının problem çözme becerilerinin incelenmesi. VII. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu. Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Bildiriler Kitabı 536-539.
Cheung, Y. H. (2008). Teacher efficacy: a comparative study of Hong Kong and Shanghai primary inservice teachers. Australian Educational Researcher, 35 (4), 103-123.
Çakıroğlu, J. ve Çakıroğlu, E. (2002). Pre-service teacher efficacy beliefs regarding science teaching: A comparison of USA and Turkey. A paper presented at the annual meeting of the National Assocation of Research in Science Teaching, New Orleans.
Çakıroğlu, J., Çakıroğlu, E. & Bone, W. J. (2005). Pre-service teacher self-efficacy beliefs regarding science teaching: A comparison of pre-service teachers in Turkey and the USA. Science Education, 14 (1), 31-40.
Çalıskan, S., Selçuk Sezgin, G. ve Erol M. (2006). Fizik öğretmen adaylarının problem çözme davranıslarının değerlendirilmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, sayı: 30, s. 73-81.
Çapa, Y. Çakıroğlu, J. ve Sarıkaya, H. (2005). Öğretmenlik öz-yeterlik ölçeği Türkçe uyarlamasının geçerlik ve güvenirlik çalısması. Eğitim ve Bilim. 30 (137), 74–81.
Çetin, B. (2007). Sınıf öğretmenliği anabilim dalı 3. sınıf öğrencilerinin matematik ve fen bilgisi öğretimi öz-yeterliklerinin incelenmesi. VI. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu. Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi, 27-29 Nisan 2007.
Demirel, M. (2009). Sınıf öğretmenlerinin ve okul yöneticilerinin karakter eğitimine iliskin öz-yeterlik inançları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 37: 36-49.
Deniz, M.E. (2004). Investigation of the relation between decision making self-esteem, decision making style and problem solving skills of university students. Eurasian Journal of Educational Research. Vol (15), 23-35.
Ekici, G. (2005). Eğitim Fakültesi öğrencilerinin öğretmenlik öz-yeterlik inançlarını etkileyen faktörler. XIV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi, Denizli.
Ekici, G. (2006). Meslek lisesi öğretmenlerinin öğretmen öz-yeterlik inançları üzerine bir arastırma. Eğitim Arastırmaları Dergisi, 6 (24): 87-96.
Ekici, G. (2008). Sınıf yönetimi dersinin öğretmen adaylarının öğretmen öz-yeterlik algı düzeyine etkisi. Hacettepe Eğitim Fakültesi Dergisi, 35, 98-110.
Emmer, E. & Hickmen, J. (1991). Teacher efficacy in classroom management and discipline. Educational and Psychological Measurement, 51, 755-765.
Enochs, L. G. & Riggs, I. M. (1990). Further development of an elementary science teaching efficacy belief instrument. A preservice elementary scale. School Science and Mathematics, 90 (8), 694- 706.
Evans, E. D., & Tribble, M. (1986). Perceived teaching problems, self-efficacy, and commitment to teaching among pre-service teachers. The Journal of Educational Research, 80 (2), 81-85.
Gencer, A. S., ve Çakıroglu, J. (2007). Turkish preservice science teachers’ efficacy beliefs regarding science teaching and their beliefs about classroom management. Teaching and Teacher Education, 23 (5), 664-675.
Genç, S. Z. ve Kalafat, T. (2007). Öğretmen adaylarının demokratik tutumları ile problem çözme becerilerinin çesitli değiskenler açısından incelenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22 (2), 10-22.
Gerçek, C., Yılmaz, M., Köseoğlu, P. ve Soran, H. (2006). Biyoloji eğitimi öğretmen adaylarının biyoloji öğretiminde öz-yeterlik inançları. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 39 (1), 57-73.
Gibbs, C. (2002). Effective teaching: Exercising self efficacy and thought control of action. 08.10.2010 tarihinde http://www.leeds.ac.uk adresinden alınmıstır.
Gibson, S., & Dembo, M.H. (1984). Teacher efficacy: A construct validation. Journal of Educational Psychology, 76, 569-582.
Goddard, R. D., Hoy, W. K. & Woolfolk-Hoy, A.W. (2000). Collective teacher efficacy: Its meaning, measure and impact on student achievement. American Educational Research Journal, 37 (2), 479-507.
Guskey, T. R. & Passaro, P.D. (1994). Teacher efficacy: A study construct dimensions. American Educational Research Journal, 31, 627-643.
Görmez (1998). Hizmet öncesi öğretmen eğitiminde problem çözme ve arastırma üzerine bir çalısma istatistiksel bir yaklasım. Yayınlanmamıs Yüksek Lisans Tezi, Cumhuriyet Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sivas.
Güven, A. ve Akyüz, M.Y.(2001). Öğretmen adaylarının iletisim ve problem çözme becerilerine iliskin görüsleri. Ege Eğitim Fakültesi Dergisi, (1), 1: 13 22.
Hair, E.C. (2003). Self-esteem, personality and achievement in high school: A prospective longitudinal study intexas. 01.10.2010 tarihinde http//search.epnet.com/direct-web adresinden alınmıstır.
Heppner, P.P. & Peterson, C.H. (1982). The development and implications of a personal problem solving inventory. Journal of Counseling Psychology, 29(1), 66–75.
İsmen, A. E. (2001). Duygusal zeka ve problem çözme. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi. Sayı (13), 111-124
Jegede, O. & Taplin, M. (2000). Trainee teachers’ perception of their knowledge about expert teaching. Educational Research, 42 (3), 287–308.
Jones, M.G. & Wheatley, J. (1990). Gender differences in teacher-student interactions in science classrooms. Journal of Research in Science Teaching, 27 (9), 861-874.
Kahyaoğlu, M. ve Yangın, S. (2007). İlköğretim öğretmen adaylarının mesleki öz-yeterliklerine iliskin görüsleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 15 (1), 73-84.
Kaptan, F. ve Korkmaz, H. (2002). Probleme dayalı öğrenme yaklasımının hizmet öncesi fen öğretmenlerinin problem çözme becerileri ve öz yeterlik inanç düzeylerine etkisi. V. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi, ODTÜ Ankara.
Karabulut, E.O ve Kuru, E. (2009). Ahi Evran üniversitesi beden eğitimi öğretmenliği bölümü öğrencilerinin problem çözme becerileri ile kisilik özelliklerinin çesitli değiskenler bakımından incelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10 (3), 119-127.
Karabulut, E.O. ve Ulucan, H. (2011). Yetistirme yurdunda kalan öğrencilerin problem çözme becerilerinin çesitli değiskenler bakımından incelenmesi (Kırsehir ili örneği). Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12 (1), 227-238.
Karadeniz, C. ve Özdemir, N. (2006). Sosyal bilgiler öğretmen adaylarının coğrafya alanına iliskin özyeterlik inançları. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22, 23-30.
Karagöz, H.(2005). Sınıf öğretmenliği öğrencilerinin fen eğitimine yönelik öz-yeterlik algıları ve alan bilgisi yeterlikleri. Yayınlanmamıs Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Karasar, N. (2007). Bilimsel Arastırma Yöntemi, 17. Basım. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Katkat, D. ve Mızrak, O. (2003). Öğretmen adaylarının pedogojik eğitimlerinin problem çözme becerilerine etkisi. Milli Eğitim Dergisi. Sayı, 158.
Kiremit, H.Ö. (2006). Fen bilgisi öğretmenliği öğrencilerinin biyoloji ile ilgili özyeterlilik inançlarının karsılastırılması. Yayınlanmamıs Doktora Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Koray,Ö. ve Azar, A. (2008). Ortaöğretim öğrencilerinin problem çözme ve mantıksal düsünme becerilerinin cinsiyet ve seçilen alan açısından incelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 16 (1), 125-136.
Korkut, F. (2002). Lise öğrencilerinin problem çözme becerileri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22: 177-184
Kozcu-Çakır, N. ve Senler, B. (2007). Fen bilgisi ve sınıf öğretmenliği anabilim dalında öğrenim gören öğretmen adaylarının öz-yeterlik inançlarının belirlenmesi (Muğla Üniversitesi Örneği). 16. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi. Gaziosmanpasa Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, 5-7 Eylül 2007.
Lent, R. W., Brown, S. D., & Larkin, K. C. (1984). Relation of Self-Efficacy Expectations to Academic Achievement and Persistence. Journal of Counseling Psychology, 31, 356- 362.
Midgley, C., Feldlaufer, H. & Eccles, J. S. (1989). Change in teacher efficacy and student self- and task- related beliefs in mathematics during the transition to junior high school. Journal of Educational Psychology, 81 (2), 247-258.
Milner, H. R., & Woolfolk Hoy, A. (2002). Respect, social support, and teacher efficacy: A case study. A paper presented at the annual meeting of the American Educational Research Association, April 3. New Orleans, LA.
Milner H. R. & Woolfolk-Hoy A. (2003). Teacher self efficacy retaining talented teachers: A case study of an African American teacher. Teaching and Teacher Education, 19, 203-276.
Moore, W. & Esselman, M. (1992). Teacher efficacy, power, school climate and achievement: A desegregating district’s experience. Paper presented at the annual meeting of the American Educational Research Association, San Francisco.
Morgan, C. T. (2000). Psikolojiye Giris (Çev: H. Arıcı, O. Aydın, R. Bayraktar, O. İmamoğlu, S. Karakas, I. Savasır, S. Topçu, P. Uçman, S. Hovardaoğlu, D. Sahin, B. Tegin, R. Eski, A. Gülerce, G. Acar, R. Costur, İ. Dinç, G. Uraz), 14. Baskı, Hacettepe Üniversitesi Psikoloji Bölümü Yayınları
Morgil, İ., Seçken, N., ve Yücel, S. (2004). Kimya öğretmen adaylarının öz-yeterlik inanaçlarının bazı değiskenler açısından incelenmesi. BAÜ Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 6(1), 62-72.
Oğuz, A. ve Topkaya, N. (2008). Ortaöğretim alan öğretmenliği öğrencilerinin öğretmen öz-yeterlik inançları ile öğretmenliğe iliskin tutumları. Akademik Bakıs Dergisi, Sayı 14.
Orhan, F. (2008). Self-regulation strategies used in a practicum course: A study of motivation and teaching self efficacy. Hacettepe University Journal of Education, 35: 251-262.
Otacıoğlu, S. G. (2008). Müzik eğitimi bölümü öğrencilerinin problem çözme, özgüven düzeyleri ile çalgı basarılarının karsılastırılması. Selçuk Üniversitesi Ahmet Kelesoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 26, 143 -154.
Owens, T.J. (2001). Extending self-esteem theory and research. Cambridge: University Press.
Özkan, Ö., Tekkaya, C. ve Çakıroğlu, J. (2002). Fen bilgisi aday öğretmenlerin fen kavramlarını anlama düzeyleri, fen öğretimine yönelik tutum ve öz-yeterlik inançları. V. Fen Bilimleri Eğitimi Kongresi, ODTÜ, Ankara.
Özkütük, N., Silkü, H. A, Orgun, F. ve Yalçınkaya, M. (2003). Öğretmen adaylarının problem çözme becerileri. Ege Eğitim Dergisi. (3), 2: 1-9
Pajares, F. (1997). Current directions in self-efficacy research. In M. Maehr & P.R. Pintrch (Eds.). Advances in Motivation and Achievement.
Pajares, F., Miller, M. D. (1997). Mathematics self-efficacy and mathematical problem solving: Implications of using different forms of assement. Journal of Experimental Education, 65 (3), 213-228.
Pehlivan, Z. ve Konukman, F. (2004). Beden eğitimi öğretmenleri ile diğer brans öğretmenlerinin problem çözme becerisi açısından karsılastırılması. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi. II (2), 55-60.
Romi, S., & Leyser, Y. (2006). Exploring inclusion preservice training needs: a study of variables associated with attitudes and self-efficacy beliefs. European Journal of Special Needs Education, 21(1), 85-105.
Ross, J. A. (1992). Teacher efficacy and the effect of coaching on student achievement. Canadian Journal of Education, 17, 51- 65.
Saracaloğlu, A.S., Karasakaloğlu, N. ve Evin Gencel, İ. (2010). Türkçe öğretmenlerinin özyeterlik düzeylerinin çesitli değiskenlere göre incelenmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi (Electronic Journal of Social Sciences), 9 (33), 265-283.
Saracaloğlu, A.S. ve Yenice, N. (2009). Investigating the self-effıcacy beliefs of science and elementary teachers with respect to some variables. Journal of Theory and Practice in Education, 5 (2), 244-260.
Saracaloğlu, A.S., Karasakaloğlu, N. ve Yenice, N. (2007). Adnan Menderes üniversitesi sınıf öğretmeni adaylarının problem çözme becerileri ile okuma ilgi ve alıskanlıkları arasındaki iliski. VI. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Sempozyumu. Bildiriler Kitabı 384-389.
Saracaloğlu, A.S., Serin, O. ve Bozkurt, N. (2002). Dokuz eylül üniversitesi eğitim bilimleri enstitüsü öğrencilerinin problem çözme becerileri ile basarıları arasındaki iliski. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi. Sayı 16, 149-162.
Savran, A. & Çakıroğlu, J. (2003). Differences Between Elementary and Secondary Preservice Science Teachers’ Perceived Efficacy Beliefs and Their Classrom Management Beliefs. The Turkish Online Journal of Educational Technology, ISSN: 1303–6521 S:2, Article 3.
Soodak, L. C. & Podell, D. M. (1998). Teacher efficacy and the vulnerability of the difficult-to-teach student. Advances in Research on Teaching, 7, 75-109.
Steele-Dadzie, T. E. (2004). Relationships among teacher self-efficacy, student self-efficacy, and student performance. Unpublished PhD Dissertation. The State University of New Jersey, The Graduate School of Education-Rutgers, New Brunswick, New Jersey.
Sahin, N., Sahin, H.N. ve Heppner, P. (1993). Bulunduğu kaynak: Savasır, I. ve Sahin H. N. Problem Çözme Envanteri. Terapilerde Değerlendirme: Sık Kullanılan Ölçekler. Bilissel Davranısçı Türk Psikologlar Derneği Yayınları. Ankara: 1997, 79-85.
Sensoy, Ö. ve Aydoğdu, M. (2008). Arastırma sorusturma tabanlı öğrenme yaklasımının fen bilgisi öğretmen adaylarının fen öğretimine yönelik öz-yeterlik inanç düzeylerinin gelisimine etkisi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(2), 69–93.
Tschannen-Moran, M. & Woolfolk-Hoy, A. W. (2001). Teacher efficacy: Capturing an elusive construct. Teaching and Teacher Education, 17 (7), 783-805.
Yaman, S., Koray, Ö.C. ve Altunçekiç, A. (2004). Fen bilgisi öğretmen adaylarının öz-yeterlik inanç düzeylerinin incelenmesi üzerine bir arastırma. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 2 (3), 355-364.
Woolfolk, A. E., Rosoff, B. & Hoy, W. K. (1990). Teachers' sense of efficacy and their beliefs about managing students. Teaching & Teacher Education, 6, 137-148.
Yenice, N. (2009). Search of science teachers’ teacher efficacy and self-efficacy levels relating to science teaching for some variables. Procedia Social and Behavioral Sciences, 1, 1062-1067.
Yıldırım, R. (1999). Öğrenmeyi Öğrenmek. İstanbul: Sistem Yayınları