ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN ÇEVRECİ REKLAMLARA YÖNELİK TUTUMLARINI ETKİLEYEN DEMOGRAFİK FAKTÖRLERİN BELİRLENMESİ: AMPİRİK BİR ÇALIŞMA

Pazarlama anlayışındaki gelişmelere bakıldığında üretici odaklı bir yaklaşımdan tüketici odaklı biryaklaşıma geçildiği görülmektedir. Tüketici odaklı yaklaşım ekseninde firmalar tüketicilerin içindeyaşadığı çevre ve çevresel sorunlarla da yakından ilgilenmeye başlamışlardır. Artan çevre kirliliği, doğalkaynakların hızlı bir şekilde yok olmaya devam etmesi gibi nedenler tüketicileri ve dolayısıyla üreticileride çevresel konulara duyarlı hale getirmiştir. Üreticiler pazarlama faaliyetlerini çevre dostu bir anlayışlagerçekleştirmektedir. Bu pazarlama faaliyetlerinden biri de hiç kuşkusuz çevreci reklamlardır. Buçalışmanın amacı tüketicilerin çevreci reklamlara karşı tutumlarını etkileyen demografik faktörlerinbelirlenerek bu alandaki uygulayıcılara ve akademisyenlere gerekli bilgileri sağlayabilmektir. Buamaçla hazırlanan anket İstanbul’da yaşayan 427 öğrenciye uygulandı. Frekans dağılımları, güvenirlilikanalizi, faktör analiz, t-testi ve anova testi yapıldı. Yapılan analizler sonucunda tüketicilerin cinsiyeti,yaşı, anne ve baba eğitim durumları ve aile gelir durumları çevreci reklamlara yönelik tutumlarındafarklılık olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

DETERMINATION OF THE DEMOGRAPHIC FACTORS AFFECTING THE UNIVERSITY STUDENTS’ ATTITUDES TOWARDS THE GREEN ADVERTISEMENTS: AN EMPIRICAL STUDY

When examined the developments in the sense of marketing, it is seen that it has been passed from a producer-oriented approach to a consumer-oriented approach. The companies have begun to be closely interested in environment in which the consumers live and the environmental problems. The reasons such as increasing environmental pollution, the continuation of rapidly disappearance of natural resources, have sensitized the consumers and so the producers to the environmental issues. The producers have realized their marketing activities with an environment friendly understanding. One of these marketing activities is of course green advertisements. The purpose of this study is to determine the demographic factors affecting the consumers’ attitudes towards the green advertisements. The questionnaire prepared for this purpose was conducted to 427 students living in İstanbul. The frequency distributions, reliability analysis, factor analysis, t-test and anova test were performed. As a result of the analyses conducted, it was concluded that there is a difference in the consumers’ attitudes towards the green advertisements according to their genders, ages, parents’ educational status and their family income statues.

PDF

___

Zinkhan, G.M., & Carlson, L. (1995). Green advertising and the reluctant consumer. Journal of Advertising , 24 (2), 1-6.
Zelezny, L.C., Chua, P.P., & Aldrich, C. (2000). Elaborating on gender differences in environmentalism. Journal of Social Issues , 56 (3), 443-457.
Ulusu, Y., & Köksal, D. (2012). Yeşil reklama yönelik tutum: üniversite öğrencileri üzerine bir uygulama. Journal of Yasar University, 27(7), 4642 – 4669.
Torlak, Ö. (2001). Pazarlama ahlakı. İstanbul: Beta Yayın Evi.
Tarhan, A.B. (1996). Turkish consumers perceptions of environmental claims. Yüksek Lisans Tezi , Ortadoğu Teknik Üniversitesi, Ankara.
Stern, P.C., Dietz, T., & Kalof, L. (1993). Value orientations, gender, and environmental concern. Environment and Behavior, 25 (5), 322-348.
Schlossberg, H. (1991). Innovation seems to elude green marketers. Marketing News, 25, 16- 20.
Schlegelmilch, B.B., Diamantopoulos, A., & Bohlen, G. M. (1994). the value of socio-demographic characteristics for predicting environmental consciousness. In Park, CW and Smith, DC, Marketing Theory and Applications: The Proceedings of the 1994 American Marketing Association’s Winter Educator’s Conference, Chicago, IL (pp. 348-9).
Schahn, J., & Holzer, E. (1990). The role of knowledge, gender, and background variables. Environment and Behavior, 22 (6), 767-786.
Ottman, J.A. (1992). Green marketing: challenges and oppurtinities for the new marketing age. Lincolnwood: NTC Business Books.
Marangoz, M. (2003). Yeşil pazarlama ve işletmelerin yeşil pazarlama anlayış ve uygulamalarının değerlendirilmesine yönelik bir araştırma. Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
Manrai, L.A., Manrai, A.K., Lascu, D., & Ryans, J., K., (1997). How green claim strength and country disposition effect product evaluation and company image. Psychology&Marketing, 14 (5), 511-537.
Kükrer, Ö. (2012). Tüketicilerin çevresel sorumluluklarının yeşil reklamlara yönelik tutumlarına etkisi: eskişehir örneği. Journal Of Yasar University, 26 (7), 4505 – 4525
Kotler, P., & Armstrong, G. (2004). Principles of marketing. New Jersey: Pearson Education.
Kinnear, C.T., Taylor, J.R., & Sadrudin, A.A. (1974). Ecologically concerned consumers: who are they? Journal of Marketing, 38, 20-24.
Kassarjian, H. (1971). Incorporating ecology into marketing strategy: The Case of Air Pollution. Journal of Marketing, 35, 61-65.
Karna, J., Juslin, H., Ahonen, V., & Hansen, E. (2001). Green advertising: greenwash or true reflection of marketing strategies?. Greener Management International, 33, 59-70.
Kangun, N., Carlson, L., & Grove, S.J. (1991). Environmental advertising claims: a preliminary investigaiton. Journal of Public Policy and Marketing, 10 (2), 47-58.
Henion, K..E., & Kinnear, T.C. (1976). Ecological marketing. Columbus, Ohio: American Marketing Association.
Haykto, D.L., & Matulich, E. (2008). Green advertising and environmentally responsible consumer behaviors: linkages examined. Journal of Management and Marketing Research, 1, 2-11.
Goldman, D., Yavetz, B., & Pe’er, S. (2006). Environmental literacy in teacher training in Israel: Environmental Behavior of New Students. The Journal of Environmental Education, 38 (1), 3-22.
Furman, A. (1998). A note on environmental concern in a developing country: results from an Istanbul survey. Environment and Behavior, 30 (4), 520-534.
Frankel, C. (1992). Blueprint for green marketing. American Demographics, 14(4), 14-17.
Easterling, D., Kenworthy, A.L., & Nemzoff, R. (1996). The greening of advertising: a 25-year look at environmental advertising. Journal of Marketing-Theory and Practice, 4 (1), 20-34.
D’Souza, C., & Taghian, M. (2005). Green advertising effects on attitude and choice of advertising themes. Asia Pasific Journal of Marketing and Logistics, 17 (3), 51-66.
Demirbaş, M.A. (1999). Yeşil pazarlama ve tüketicinin yeşil pazarlamaya yaklaşımı. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal bilimler Enstitüsü, Ankara.
Davis, J.J. (1994). Strategies for environmental advertising. The Journal of Consumer Marketing, 10(2), 19-36.
Davis, J.J. (1992). Ethics and environmental marketing. Journal of Business Ethics, 11(2), 81-7.
Dagnoli, J. (1991). Consciously Green. Advertising Age, 14 (9), 41.
Crosby L.A., Gill J.D., & Taylor J.R. (1981). Consumer / Voter behavior in the passage of the michigan container law. Journal of Marketing, 45(2), 19-32.
Cinnioğlu, H., Atay, L., & Korkmaz, H. (2016). Önlisans öğrencilerinin yeşil reklama ilişkin algılarının belirlenmesine yönelik bir araştırma. Journal of Yasar University, 11(43), 198-210.
Chase, D., & Smith, T.K. (1992). Consumers keen on green but marketers don’t deliver. Advertising Age, 63(29), 2-4.
Carlson, L., Grove, S.J., & Kangun, N. (1993). A content analysis of environmental advertising claims: a matrix method approach. Journal of Advertising ,22 (3), 27-39.
Bord, R.J., & O’Connor, R.E. (1997). The gender gap in environmental attitudes: the case of perceived vulnerability to risk. Social Science Quarterly, 830-840.
Banerjee, S., Gulas, C.S., & Iyer, E. (1995). Shades of green: a multidimensional analysis of environmental advertising. Journal of Advertising , 24 (2), 21-31.
Ay, C., & Zümrüt, E. (2005). Çevre bilinçli tüketiciler. Akdeniz İ.İ.B.F. Dergisi, 10, 238-263.

Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi-Cover

ISSN: 1306-2174
Yayın Aralığı: Yılda 2 Sayı
Başlangıç: 2005
Yayıncı: Abant İzzet Baysal Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi