Üniversite Öğrencilerinde Mizah Stilleri ile Utangaçlık ve Otomatik Düşünceler Arasındaki İlişkiler *

Bu araştırmanın amacı üniversite öğrencilerinde mizah stilleri, utangaçlık incelemektir. Araştırmaya 422 üniversite öğrencisi katılmıştır. Araştırma verilerinin elde edilmesinde Mizah Stilleri Ölçeği, Utangaçlık Ölçeği ve Otomatik Düşünceler Ölçeğinden yararlanılmıştır. Araştırma verileri, SPSS 15.0 paket programı kullanılarak; t testi, korelasyon analizi ve regresyon analizi metodları ile analiz edilmiştir. Sonuçlar erkek öğrencilerin olumsuz mizah stilleri puanlarının kız öğrencilere göre anlamlı düzeyde yüksek olduğunu; olumlu mizah stillerinde ise cinsiyete göre anlamlı bir farklılık bulunmadığını göstermiştir. Olumlu mizah stillerinin utangaçlık ve otomatik düşünceler ile olumsuz; kendini yıkıcı mizahın yalnızca otomatik düşüncelerle olumlu; saldırgan mizahın ise otomatik düşüncelerin alt boyutlarından ikisi ile olumlu yönde ilişkili olduğu bulunmuştur. Araştırmanın diğer bulguları, utangaçlık, kişisel uyum ve değişme arzusunun birlikte katılımcı mizahı, utangaçlık ve ümitsizliğin birlikte kendini geliştirici mizahı, kendine yönelik negatif duygu ve düşüncelerin saldırgan mizahı, kendine yönelik negatif duygu ve düşünceler, kişisel uyum ve değişme arzusunun birlikte kendini yıkıcı mizahı yordadığını göstermiştir.

The Relationships Between Humor Styles, Shyness And Automatic Thoughts Among University Students *

This study aimed to investigate the relationships between humor styles, shyness and automatic thoughts among university students. The sample of the study consisted of 422 university students. In order to obtain the research data, the humor styles questionnaire, The Shyness Scale and the Automatic Thoughts Scale were used. The data were analyzed using SPSS 15.0 package program; via t-test, correlation analysis and regression analysis methods. The results indicated that negative humor styles of the male students were significantly higher than those of the female students, while there were no significant differences according to gender in terms of positive humor styles. Additionally, it was found that positive humor styles negatively correlated with shyness and automatic thoughts, self defeating humor positively related with automatic thoughts; and aggressive humor positively related with two subscales of automatic thoughts. Other findings of the study indicated that shyness, personal adjustment and desire for change predicted together affiliative humor; shyness and hopelessness predicted together self-enhancing humor; negative feelings and thoughts towards oneself predicted aggressive humor; and negative feelings , thoughts towards oneself personal adjustment and desire for change predicted together self-defeating humor.

PDF

___

Aydın, G. & Aydın, O. (1990). Otomatik düşünceler ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikoloji Dergisi, 7(4), 51-57.
Baldwin, E. (2007). Humor Perception: The Contribution of Cognitive Factors. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Georgia State University College of Art and Science, USA.
Berger, A. (1992). An anatomy of humor. New Jersey, NJ: Transaction Publishers.
Bilge, F. & Saltuk, S. (2007). Humor styles, subjective well-being, trait anger, and anxiety among university students in Turkey. World Applied Sciences Journal, 2(5), 464-469.
Calvete, E. & Connor-Smith, J. K. (2005). Automatic thoughts and psychological symptoms: A cross- cultural comparison of American and Spanish students. Cognitive Therapy and Research, 29(2), 201- 217.
Cheek, J. M., & Buss, A. H. (1981). Shyness and sociability. Journal of Personality and Social Psychology, 41, 330-339.
Cole, J. G. & McCorskey, J. C. (2003). The association of perceived communication apprehension, shyness, and verbal aggression with perceptions of source credibility and affect in organizational and interpersonal contexts. Communication Quarterly, 51(1), 101-110.
Çeçen, A. R. (2007). Humor styles in predicting loneliness among Turkish students. Social Behavior and Personality, 35(6), 835-844.
Dozois, D. J. A., Martin, R. A. & Bieling, P. J. (2009). Early maladaptive schemas and adaptive/maladaptive styles of humor. Cognitive Therapy and Research, 33(6), 585-596.
Efilti, E. (2006). Orta öğretim kurumlarında okuyan öğrencilerin saldırganlık ve denetim odağı'nın karşılaştırmalı olarak incelenmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
Erözkan, A. (2009). The relationship between humour styles and shyness: an investigation of Turkish university students. Cypriot Journal of Educational Sciences, 4(2), 87-96.
Fordham, K. & Stevenson-Hinde, J. (1999). Shyness, friendship quality, and adjustment during middle
childhood. Journal of Child Psychology and Psychiatry, 40, 757-768.
Freedman, J. L., Sears, D. O. & Carlsmith, J. M. (1993). Sosyal Psikoloji (Çev: A. Dönmez). Ankara: İmge Kitabevi.
Frewen, P. A., Brinker, J.K., Martin, R.A. & Dozois, D.J.A. (2008). Humor styles and personality- vulnerability to depression. Humor, 2(21), 179-195.
Galloway, G. (2010). Individual differences in personal humor styles: Identification of prominent patterns and their associates. Personality and Individual Differences, 48, 563-567.
Güngör, A. (2001), Utangaçlık ölçeğinin geliştirilmesi geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2 (15), 17-22.
Hampes, W. P. (2006). Humor and shyness: The relation between humor styles and shyness. International Journal of Humor Research, 19, 179-187.
Jones, W. H. & Russell, D. (1982). The social reticence scale: An objective instrument to measure shyness. Journal of Personality Assessment, 46, 629-631.
Kalliny, M. Cruthirds, K. & Minor, M. (2006). Differences between American, Egyptian and Lebanese humor styles: ımplications for ınternational management. Internationa Journal of Cross Cultural Management, 6, 121-134.
Kazarian, S. S. & Martin, R. A. (2004). Humor styles, personality, and well-being among Lebanese university students. European Journal of Personality, 18, 209-219.
Kılınç, E. & Murat, M. (2012). Genel lise 9. sınıf öğrencilerinin bazı değişkenlere ve sürekli kaygı düzeylerine göre saldırganlık düzeylerinin incelenmesi. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(3), 835 -853.
Kuiper, N. A. & Leite, C. (2009). Personality impressions associated with four distinct humor styles. Scandinavian Journal of Psychology, 51, 115-122
Kuiper, N. A. & Martin, R. A. (1993). Humor and self-concept. International Journal of Humor Research, 6(3), 251-270.
Kuiper, N.A. & McHale, N. (2009). Humor styles as mediators between self-evaluative standards and psychological well-being. Journal of Psychology, 143(4), 359-376.
Lefcourt R M. (2000). Humor: The Psychology of Living Buoyantly. New York, NY: Plenum Publishers.
Lefcourt, H. M., Davidson, K. & Kueneman, K. (1990). Humor and immune-system functioning. Humor: International Journal of Humor Research, 3 (3), 305-321.
Long, D. L. & Graesser, A. C. (1988). Wit and humor in discourse processing. Discourse Processes, 11, 35-60.
Martin, R. A. (2002). Sense of Humor, S. J. Lopez & C. R. Synder (Ed). Handbook of Positive Psychological Assessment (313-326). New York, NY: Oxford University Press.
Martin, R.A. (2007). The Psychology of Humor: An Integrative Approach. Burlington, MA: Elsevier Academic Press.
Martin, R.A., Puhlik-Doris, P., Larsen, G., Gray, J. & Weir, K. (2003). Individual differences in uses of humor and their relation to psychological well-being: development of the humor styles questionnaire. Journal of Research in Personality, 37, 48-75.
Maslow A. (1970). Motivation and Personality. New York, NY: Harper and Row Publishers.
Nobre P. J. & Pinto-Gouveia, J. (2008). Cognitive and emotional predictors of female sexual dysfunctions: preliminary findings. Journal of Sex Marital Therapy, 34(4), 325-42.
Raskin, V. (1984). Semantic Mechanisms of Humor. London: Springer Publishing.
Roeckelein, J. E. (2002). The Psychology of Humor: A Reference Guide and Annotated Bibliography. Westport, CT: Greenwood Press.
Ruch, W. (1996). Measurement approaches to the sense of humor: Introduction and overview. Humor, 9, 239-250.
Saroglou, V. & Scariot, C. (2002). Humor Styles Questionnaire: Personality and educational correlates in Belgian high school and college students. European Journal of Personality, 16, 43-54.
Savaşır I. & Şahin, H. N, (1997). Bilişsel-Davranışçı Terapilerde Değerlendirme: Sık Kullanılan Ölçekler. Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları.
Soyaldın, Z. S. (2007). Ortaöğretim öğrencilerinin öfke ifade tarzları ile mizah tarzları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Mersin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Mersin.
Şahin N. H. & Şahin N. (1992). Reliability and validity of the Turkish version of the automatic thoughts questionnaire. Journal of Clinic Psychology, 48(3), 334-40.
Tümkaya, S. (2011). Türk üniversite öğrencilerinde öznel iyi oluşu yordayan sosyodemografik değişkenler ve mizah tarzları. Eğitim ve Bilim, 36(160), 158-161.
Vernon, P.A., Martin, R.A., Schermer, J.A. & Mackie, A. (2008). A behavioral genetic investigation of humor styles and their correlations with the Big-Five personality dimensions. Personality and Individual Differences, 44, 1116-1125.
Wanzer, M., Booth-Butterfield, M. & Booth-Butterfield, S. (1996). Are funny people more popular: The relationship of humor orientation, loneliness, and social attraction. Communication Quarterly, 44, 42-52.
Wenzel, A. & Cochran, C. K. (2006). Autobiographical memories prompted by automatic thoughts in panic disorder and social phobia. Cognitive Behaviour Therapy, 35, 129-137.
Yerlikaya, E. E. (2003). Mizah tarzları ölçeğinin uyarlama çalışması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
Yerlikaya, N. (2007). Lise öğrencilerinin mizah tarzları ile stresle başaçıkma tarzları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Çukurova Üniversitesi, Adana.
Yerlikaya, E.E. (2009). Üniversite Öğrencilerinin Mizah Tarzları ile Algılanan Stres, Kaygı ve Depresyon Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
Yip, J. A. & Martin, R. A. (2006). Sense of humor, emotional intelligence, and social competence. Journal of Research in Personality, 40, 1202-1208.
Yücel, B., Kora, K., Özyalçın, S., Alçalar, N., Özdemir, Ö. ve Yücel, A. (2002). Depression, automatic thoughts, alexithyma, and assertiveness in patients with tension-type headche. Headche: The Journal of Head and Face Pain, 42(3), 192-194.