Öğrenenler Açısında Türkçenin Yapısal Özelliklerinin Yabancı Dil Olarak Öğrenimine Etkisi: Bosna Hersek Örneği

Öğrenilen yabancı bir dilin yapısal özellikleri ile öğrenenlerin anadillerinin yapısal özellikleri yabancı dil öğrenimini etkileyen önemli bir faktördür. Bu bağlamda çalışmanın amacı Türkçenin fonetik, morfolojik, semantik ve sentaks özelliklerinin yabancı dil olarak öğrenimine etkilerini belirlemektir. Nitel araştırma kapsamında, Türkçe öğrenmiş 178 Boşnak'a Türkçenin yapısal özelliklerinin Türkçe öğrenirken etkisini saptamaya dayalı anket uygulanmıştır. Araştırmada uygulanan testte yer alan tüm sorular üzerinden güvenirlik katsayısı (Cronbach's Alpha) 0.73 olarak bulunmuştur. Verilerin analizinde tanımlayıcı istatistik (Descriptive Statistics) ve tek örneklem t testi (One Sample T-Test) kullanılmıştır. Elde edilen bulgulara göre yabancı dil olarak Türkçe öğreniminde okuma - yazma becerilerinin gelişimi, kelimeleri çoğul yapmak, düzensiz fiillerin olmaması ve fiil çekiminin düzenli olması, Türkçe seslerin kolay öğrenilmesi, sondan eklemeli yapısı ile olmamasından kaynaklanan birtakım olumlu etkenler saptanmıştır. kelimelerin ezberlenmesi, kelimelerde cinsiyet kategorisin.

The Effects of Structural Features of Learning Turkish Language as a Foreign Language from Learners' Perspective: Bosnia and Herzegovina Case

The structure of a language that is learned and the structure of the native languages of learners is a prominent factor in affecting learning foreign language. In this context, the objective of this study is determining the effects of the syntax, phonetic and phonological features on learning foreign languages. As a qualitative study, in the process of learning Turkish, a survey to discover the impact of the structural attributes of Turkish language on 178 Bosnian students was administered. The reliability Co-efficient, Cranach's Alpha, has been found 0.73 on all questions. Descriptive statistics and One Sample T-Tests have been run in the data analysis section. In the findings, some positive factors such as the progress of literacy in learning Turkish as a foreign language, making the words plural, the absence of irregular verbs and the regular conjugation, the easiness of Turkish pronunciation, the absence of gender in word formation have been found.

PDF

___

Akçataş, A. (2010). Türkiye Türkçesinde Fiil Kökleri Arası İlişkilerde Etkili Unsurlar Üzerine. Turkish Studies International Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 5(1), 141
Aksan, D. (1977). Her Yönüyle Dil. Ankara: TDK Yayınları.
Arak, H. (2010). Almanca Öğreniminde ve Öğretiminde Köprü Dil İngilizceden Olumlu Transfer Örnekleri. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi The Journal of International Social Research, 3(10), 50-60
Arak, H. (2006). İkinci Yabancı Dil Olarak Almancanın Öğrenilmesinde İngilizcenin ve Karşılaştırmalı Dilbilgisinin Rolü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi Sayı, 21(2), 215
Barın, E. (2003). Yabancılara Türkçenin Öğretiminde Temel Söz Varlığının Önemi. TÜBAR, 13, 311
Berkmen, Y. M. (2003). Bilim Dilinin Türkçeleşmesi. Türk Tanısal ve Girişimsel Radyoloji Dergisi, 9(3), 275-278
Bozkurt, F. (2005). Türklerin Dili. İstanbul: Kapı Yayınları.
Demirci, Ü. Ö. (2011). Türk Dünyasında Latin Alfabesine Geçiş Süreci. Türk Yurdu Dergisi, 287, 228
Doğan, E. (2011). Türkiye Türkçesinde Cinsiyet Kategorisinin İzleri. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 4(17), 90
Doğru, E. (1996). Dil, Düşünce ve Kültür Arasındaki İlişki. Ankara Üniversitesi (TÖMER) Dil Dergisi, 45, 15-25.
Efendioğlu, S. ve İşcan, A. (2010). Türkçe Ses Bilgisi Öğretiminde Ses Olaylarının Sınıflandırılması. Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi, 43, 121-143
Eker, S. (2003). Çağdas Türk Dili. (2. Baskı). Ankara: Grafiker Yay.
Ergin, M. (2007). Üniversiteler İçin Türk Dili. İstanbul: Bayrak, Yayım, Tanıtım.
Gencan, T. N. (1975). Dilbilgisi, (3. Baskı) Ankara: TDK Yayınları.
Gencan, T. N. (2001). Dilbilgisi. Ankara: Ayraç Yayınevi.
Genç, A. ve Ünver, Ş. (2012). Türkiye'de Geçmişten Günümüze Almanca Öğretimi İçin Yazılan Ders Kitaplarındaki Metinlerin İncelenmesi. Eğitim ve Bilim/Education and Science, 37(163), 69
Karababa, Z. C. C. (2009). Yabancı Dil Olarak Türkçenin Öğretimi Ve Karşılaşılan Sorunlar. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 42(2), 265-277
Krashen, S. D. & Terrell, T. (1983) The Natural Approach. New Jersey: Alemany Press.
Mete, F. (2012). Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretimine İlişkin Öğretmen Görüşlerinin Değerlendirilmesi. Dede Korkut Türk Dili ve Edebiyatı Araştırmaları Dergisi, 1(1), 102-125
Müller, M. (1899). Science of Language. London:Longmans
Onan, B. (2009). Eklemeli Dil Yapısının Türkçe Öğretiminde Oluşturduğu Bilişsel (kognitif) Zeminler. Mustafa Kemal University Journal of Social Sciences Institute, 6(11), 237-264
Oymak, R. (6-9 Temmuz 2004). Türkçe Öğretiminde Dilbilgisel Bir Biçimbirim/Ulam Olan "Kip" Kavramının Biçim Dizimdeki İşlevi ile Kavranma Düzeyi ve Geleneksel Dilbilgisi Eleştirisi. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı'nda sunulmuş bildiri, Malatya.
Özkan, F. ve Musa, B. (2004). Yabancı Dillerin Türkçenin Söz Dizimi Üzerindeki Etkisi. Bilig, 30, 100
Savran, N. Z. (2002). Cevapta Açıklama İsteyen Soru Zamirleri "Welch_/ Was Für Ein_/ Was" Türkçede Hangi Anlamlarla Karşılanır?, G.Ü. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(1), 239
Tosun, C. (2005). Türkçenin Yabancı Dil Olarak Öğretilmesi. Journal of Language and Linguistic Studies, 1(1), 22
Üstüner, A. (2001). Eski Türkiye Türkçesinde -sUz Eki. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi Fırat University Journal of Social Science, 11(2), 178