The effect of instructors ' enthusiasm on university students' level of achievement motivation

Araştırmanın amacı, üniversite öğrencilerinin başarı güdüsü düzeylerini öğretim elemanı coşkusuna ve diğer bazı değişkenlere (cinsiyet, sınıf düzeyi, akademik başarı, derse devam durumu ve öğrencinin derse devamının öğretim elemanının coşkusuna bağlı olması) göre incelemektir. Araştırma, 334 üniversite öğrencisi üzerinde yapılmıştır. Araştırmada gerekli bilgileri toplamak amacı ile “Öğretim Elemanının Coşkusunu Değerlendirme Formu”, “Başarı Güdüsü Ölçeği” ve “Öğrenci Kişisel Bilgi Formu” kullanılmıştır. Toplanan veriler üzerinde, bağımsız gruplarda t testi, tek yönlü varyans analizi ve Tukey testi yapılmıştır. Araştırma sonucunda, öğretim elemanı coşkusunu yüksek olarak gören öğrencilerin başarı güdüsü düzeyi, öğretim elemanı coşkusunu düşük olarak gören öğrencilerin başarı güdüsü düzeyinden anlamlı düzeyde yüksek çıkmıştır. Kız öğrencilerin başarı güdüsü düzeyi, erkek öğrencilerinkinden anlamlı düzeyde yüksek çıkmıştır. Derse devam eden öğrencilerin başarı güdüsü düzeyi, derse devam etmeyen öğrencilerinkinden anlamlı düzeyde yüksek çıkmıştır. Derse devamının öğretim elemanlarının coşkusuna bağlı olduğunu söyleyen öğrencilerin başarı güdüsü düzeyi, derse devamının öğretim elemanlarının coşkusuna bağlı olmadığını söyleyen öğrencilerinkinden anlamlı düzeyde yüksek çıkmıştır. Akademik başarısı yüksek olan öğrencilerin başarı güdüsü düzeyi, akademik başarısı düşük olan öğrencilerinkinden anlamlı düzeyde yüksek çıkmıştır. Sınıf düzeyi yüksek olan öğrencilerin başarı güdüsü düzeyi, sınıf düzeyi düşük olan öğrencilerinkinden anlamlı düzeyde yüksek çıkmıştır.

Öğretim elemanı coşkusunun üniversite öğrencilerinin başarı güdüsü düzeyleri üzerindeki etkisi

The purpose of this study is to analyze university students’ level of achievement motivation in terms of instructor enthusiasm and some variables such as gender, grade level, academic achievement, course attendance, and the dependence of students’ course attendance upon the instructor’s enthusiasm. The study was conducted with 334 university students. In order to collect the necessary data for the study, “Instructor Enthusiasm Assessment Form”, “Achievement Motivation Scale” and “Student Personal Information Form” were used. To analyze the data, independent samples t-test, one-way variance analysis and Tukey test were administered. The results of the study revealed that the students who perceived high instructor enthusiasm had a significantly higher level of achievement motivation when compared to the students who perceived low instructor enthusiasm. The level of achievement motivation was significantly higher among female students than males. The students who regularly attended classes had significantly higher levels of achievement motivation than the absentees. The students who stated that their regular attendance depended on the instructors’ enthusiasm had significantly higher levels of achievement motivation when compared to the students stating that their regular attendance did not depend on the instructors’ enthusiasm. The achievement motivations levels were significantly higher among the students with high academic achievement than those with low academic achievement. The students with higher grade levels had significantly higher levels of achievement motivation than those with lower grade levels.

PDF

___

Acat, B. & Yenilmez, K. (2004), Eğitim fakültesi öğrencilerinin öğretmenlik mesleğine ilişkin motivasyon düzeyleri. Manas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 53(12). Retrieved April 13 2009 from yordam.manas.kg/ekitap/pdf/Manasdergi/sbd/sbd12/sbd-12-11.pdf.
Akgün, Ö. E., Kılıç-Çakmak, E., Karadeniz, Ş. & Demirel, F. (2007). İlköğretim ikinci kademe ve lise öğrencilerinin ders ve sınıf düzeylerine göre değer, beklenti ve duyussal faktörlere ilişkin güdülenme düzeyleri. 16. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi Tam Metinler. Ankara: Detay Yayıncılık.
Aktaş, Z., Çobanoğlu, G., Yazıcılar, İ. & Er, N. (2006). Profesyonel basketbolcularda spora özgü başarı motivasyon düzeyinin cinsiyetler açısından karşılaştırılması. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 4(2), 55-59.
Argon, T. & Demirsoy, E. (2007). Üniversite öğrencilerini sınıf ortamında motive eden faktörler. 16. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi Tam Metinler. Ankara: Detay Yayıncılık.
Bacanlı, H. (2002). Gelişim ve öğrenme (Development and learning). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Bademci, V. (2005). Testler güvenilir değildir: ölçüm güvenirliğine yeterli dikkat ve güvenirlik çalışmaları için örneklem büyüklüğü. Gazi Üniversitesi Endüstriyel Sanatlar Eğitim Fakültesi Dergisi, 17, 33-45.
Başar, H. (2003). Sınıf Yönetimi (Clasroom Management). Ankara: Anı Yayıncılık.
Bedir, H. & Yıldırım, R. (2000). Teachers’ enthusiasm in elt classes: Views of both students and teachers. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6(6), 119-130.
Bettencount, E. M., Gillett, M. H., Gall, M. D. & Hull, R. E. (1983). Effect of teacher enthusiasm training on student on-task behavior and achievement. American Educational Research Journal, 20(3), 435-450.
Bozanoğlu, İ. (2004). Akademik güdülenme ölçeği: Geliştirilmesi, geçerliliği, güvenirliği. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 37(2), 83-98
Burden, P. R. & Byrd, D. M. (1994). Methods for effective teaching. Boston: MA: Allyn and Bacon, Inc.
Ceylan, A. & Demircan, N. (2002). Girişimcilerin başarı, güç ve yakın ilişki ihtiyaçlarının kişilik özellikleriyle ilişkisi üzerine Düzce bölgesindeki Kobi’lerde bir araştırma. 21. Yüzyılda Kobi’ler: Sorunlar, Fırsatlar ve Çözüm Önerileri. Doğu Akdeniz Üniversitesi, İşletme Fakültesi. Retrieved April 13 2009 from http://www.emu.edu.tr/smeconf/turkcepdf/bildiri_21.pdf.
Çetin, S. & Gelbal, S. (2008). Öz düzenlemeli öğrenme üzerine bir çalışma. 8. International Educational Technology Conference, 06-09 May, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.Cohen, L. & Lawrance M. (1989). A guide to teaching practice. Great Britain: Routledge.
Demir, H. & Okan, T. (2008). Etkileşimsel ve Dönüşümsel Liderlik: Bir Ölçek Geliştirme Denemesi. Yönetim, 19(6), 72-90.
Deniz, M., Avşaroğlu, S. & Fidan, Ö. (2006). İngilizce öğretmenlerinin öğrencileri motive etme düzeylerinin incelenmesi (An investigation of the levels of English teachers’ motivating the student). İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(11), 61-73.
Eggland, W. (1991). Örgütlerde iletişim (Communication in organizations). (Trans, Y. Büyükerşen, Ş.Özalp, H. Seçim, A.A. Bir). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
Eğilmez, K. E. (2007). Sosyo-ekonomik ve demografik özelliklerin örgütlerde yaşanan psikolojik sorun ve şikayetler üzerindeki etkisi Türkiye Vakıflar Bankası T.A.O. üzerine bir uygulama. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Atılım Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Erdem, A. R. (1997). İçerik kuramları ve eğitim yönetimine katkıları. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3, 68-76.
Erden, M. & Akman, Y. (2006). Eğitim psikolojisi. Ankara: Arkadaş Yayınevi.
Eryılmaz, A. (2007). Okulda motivasyon ve amotivaston: öğrencinin derse katılmasında etkili olan öğretmenle ilgili faktörler. 16. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi Tam Metinler. Ankara: Detay Yayıncılık.
Feldman, R. S. (1989). Essentials of understanding psychology. New York: McGraw-Hill.
Fontana, D. (1985). Classroom control. The British Psychological Society, 20(7), 125-133.
Fortune,A. E., Cavazos, A. & Lee, M. (2005). Special section: field education in social work achievement motivation and outcome in social work field education. Journal of Social Work Education, 41(1), 115-130.
Frymier, A. (1993). The impact of teacher immediacy on student’s motivation over the course of a semester. Annual Meeting of the Speech Communication Association. (ERIC ED367020, ABSTRACT).
Gençay, Ö. A. & Gençay, S. (2007). Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu öğrencilerinin öğretmenlik mesleğine ilişkin motivasyon düzeylerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17, 241-253.
Gök, T. (2006). Fizik eğitiminde işbirlikli öğrenme gruplarında problem çözme stratejilerinin öğrenci başarısı, başarı güdüsü ve tutumları üzerindeki etkileri. Yayımlamamış Doktora Tezi. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Gözütok, F. D. (2004). Öğretmenliğimi geliştiriyorum. Ankara: Siyasal Kitabevi.
Gray, P. (1991). Psychology. New York: Worth Publishers, Inc.
Güldal, D. (2006). Kadın yöneticileri motive ve demotive eden faktörlerin tespitine yönelik bir araştırma. Yayımlanmamış Yüsek Lisans Tezi. Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
Halawah, I. (2006). The effect of motivation, family environment, and student characteristics on academic achievement. Journal of Instructional Psychology, 33(2), 91-99.
Hale, R. & Whitlam, P. (1998). İnsanları etkileme gücü. (Trans., T. Topuzoğlu), İstanbul: Epsilon.
Heflin, H. (2003). Theories of motivation and youth ministry’s adolescent learners. Journal of Youth Ministry, 2(1), 57-70.
Henson, K. & Eller, F. B. (1999). Educational psychology for effective teaching. London: International Thomson Publishing Europe Berkshire House
Hotaman, D. (2005). İlköğretim I. kademe öğretim elemanlarının beden dilini kullanım düzeyleri. 14. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi. Denizli: Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi.
İdil, O. (1989). İşletmeciler için genel istatistik. İstanbul: İşletme Fakültesi İşletme İktisadı Enstitüsü.
Kaya, N. & Selçuk, N. (2007). Bireysel başarı güdüsü organizasyonel bağlılığı nasıl etkiler? Doğuş Üniversitesi Dergisi, 8(2) 2007, 175-190.
Kılıç, M. (2003). Öğrenmenin doğası. In B. Yeşilyaprak (Ed). Gelişim ve öğrenme psikolojisi (pp. 141-166). Ankara: Pegem Yayıncılık.
Kızıltepe, Z.(2002). İyi ve etkili öğretmen. Eğitim ve Bilim, 27(126), 10-14.
Kozcu- Çakır, N., Şenler, B. & Göçmen-Taşkın, B. (2007). İlkögretim ikinci kademe ögrencilerinin fen bilgisi dersine yönelik tutumlarının belirlenmesi. Türk Egitim Bilimleri Dergisi, 5(4), 637-655.
Köknel, Ö. (1997). İnsanı anlamak. İstanbul: Altın Kitaplar.
Kunter, M., Tsai, Y.-M., Klusmann, U., Brunner, M., Krauss, S., & Baumert, J. (2008). Students’ and mathematics teachers’ perception of teacher enthusiasm and instruction. Learning and Instruction, 18, 468-482.
Lammers, W. J. & Smith, S. M. (2008). Learning factors in the university classroom: faculty and student perspectives. Teaching of Psychology, 35, 61-70.
Lincoln, D. L. (2008). Drama in the classroom: How and why marketing educators can use nonverbal communication and enthusiasm to build student rapport. Marketing Education Review, 18(3), 53-65.
Liu, Q. & Zhu, X. (2009). Investigation and analysis on the achievement motivations of 278 senior hihg school students. International Journal of Psychological Studies, 1(1), 10-15.
McConnell, J. V. (1988). Understanding human behavior. Chicago: Holt, Rinehart and Winston, Inc.
Parham, A. C. (1988). Psychology, studying the behavior of people. Ohio: South-Western Publishing Co.
Schober, O. (1996). Beden dili, (Trans., S. Özbent), İstanbul: Arion Yayınları.
Selçuk, Z. (2001). Gelişim ve öğrenme. Ankara: Nobel Yayın ve Dağıtım.
Umay, A. (2002). Matematik ögretmen adaylarının başarı güdüsü düzeyleri, degişimi ve degişimi etkileyen faktörler. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22, 148-155.
Üredi, I & Üredi, L. (2005). İlköğretim 8. sınıf öğrencilerinin öz-düzenleme stratejileri ve motivasyonel inançlarının matematik başarısını yordama gücü. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(2), 250-260.
Wigfield, A. & Eccles, J. S. (2000). Expectancy-value theory of achievement motivation. Contemporary Educational Psychology, 25, 68-81.
Wittig, A. .F. & Williams, G. (1984). Psychology: An introduction. New York: McGraw Hill Book Company.
Worchel, S. & Shebilske, W. (1989). Psyhology: Principles and applications. New Jersey: Prentice Hall.
Young, M. J., Chen, N. & Morris, M. W. (2009). Belief in stable and fleeting luck and achievement motivation. Personality and Individual Differences, 47(2), 150-154.
Yazıcı, H. (2009). Öğretmenlik mesleği, motivasyon kaynakları ve temel tutumlar: kuramsal bir bakış, Kastamonu Eğitim Dergisi, 17(1),33-46.
Yüksel, G. (2003). İlköğretim öğrencilerinin gelişim alanları, gelişim alanlarının işaretçisi olan ihtiyaçlar ve geliştirilmesi gereken beceriler: Bu süreçte rehber öğretmenin işlevleri: Kuramsal bir inceleme. Milli Eğitim Dergisi, 159.
Yüksel-Şahin, F. (2008). Communication skill levels in Turkish prospective teachers. Social Behavior and Personality: An International Journal, 36(9), 1283-1294.