Sınıf Öğretmenlerinin Problem Çözme Becerilerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi

Bu araştırmanın amacı, ilköğretim sınıf öğretmenlerinin, problem çözme becerilerine yönelik algılarının, cinsiyet, medeni durum, çalışma süresi, iş hayatındaki verimi, çalışma ortamından memnun olup olmaması ve öğretmenlik mesleğinin toplum içinde hak ettiği yerde bulunup bulunmamasına ilişkin değişkenlerin farklılık yaratıp yaratmadığını incelemektir. Araştırmanın örneklemini, İzmir il merkezinde bulunan resmi ilköğretim okullarında görev yapan, 128 (% 60,7) kadın ve 83 (%39,3) erkek olmak üzere toplam 211 sınıf öğretmeni oluşturmaktadır. Araştırmanın verileri, Heppner ve Peterson (1982) tarafından geliştirilen Problem Çözme Envanteri (PÇE) ve Kişisel Bilgi Formu ile elde edilmiştir. Araştırma sonucunda elde edilen bulgularda, bayan öğretmenlerin problem çözme becerisi, erkek öğretmenlere göre daha yüksek düzeydedir. Araştırmada ele alınan diğer değişkenler ile problem çözme becerisi alt boyutları arasında anlamlı farklılıklar saptanmıştır.

The Examination of Primary School Teachers' Problem Solving Skills in Terms of Various Variables

The purpose of this research is to study the perceptions of primary school teachers problem-solving skills in terms of the variables gender, marital status, experience, efficacy of work, whether they are happy or unhappy in the work environment, and whether they hold the position they deserve or not. The sample for the research consisted of 211 classroom teachers, 128 of whom were women (60.7%) and 83 whom were men (39.3%), working in the Izmir metropolitan area. The data for the research was collected through The Problem Solving Inventory (PSI), developed by Heppner and Peterson (1982), and The Personal Information Form. The research has discerned that women are more skillful at solving problems. According to the findings of the research, there are significant differences between the sub-dimensions of problem solving skills and the other variables within the scope of the research.

PDF

___

Akbağ, M. (2000). Stresle başaçıkma tarzlarının üniversite öğrencilerinde olumsuz otomatik düşünceler, transaksiyonel analiz ego durumları ve bazı değişkenler açısından incelenmesi. Yayımlanmamış doktora tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Anderson, J. R. (1980), Cognitive psycholojy and its implications, Sanfransisco: Freeman.
Bozkurt, N.; Serin, 0. ve Erman, B (2004). ilköğretim birinci kademe öğretmenlerinin, iletişim becerileri, problem çözme ve denetim odağı düzeylerinin karşılaştırılmalı olarak incelenmesi, i 5-18 Ekim 2003, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, XII.Eğitim Bilimleri Kongresi Bildiriler, Cilt 2, S. 1373-1393.
Bursalıoğlu, Z. (1997). Eğitim yönetiminde teori ve uygulama, Pegem, Ankara. .
Corner, M. (2004). Task characteristics and performance in interpersonal cognitive problem solving. The Journal of Psychology, 138, n:2, USA).
Çam, S. (1995). Öğretmen adaylarının ego durumları ile problem çözme becerisi algısı ilişkisinin incelenmesi. Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 6 (2), 37-42.
Çam, S. (1997). iletişim becerileri eğitimi programı eğitiminin öğretmen adaylarının ego durumlarına ve problem çözme becerisi algılarına etkisi. Doktora Tezi Ankara Üni. Sosyal Bilimler Enstitüsü.
D'zurilla, T. J. ve Goldfried, M. R. (1971). Problem solving and behavior modification, Journal of Abnormal Psychology, 18, 407-426.
Dow, G. T. ve Mayer, R. E., (2004). Teaching students to solve insight problems: evidence for domain specificity in creativity training, Creativity Research Journal, Vol. 16, Issue 4, p 389, 13p.
Gökçe, E. (2003). ilköğretim sınıf öğretmenlerinin yeterlilikleri. Çağdaş Eğitim. Sayı:299, S.36-48.
Güven. A. ve Akyüz, M. Y. (2001). Öğretmen adaylarının iletişim ve problem çözme becerilerine ilişkin görüşleri. Ege Eğitim Dergisi, (1), 1: 13-22.
Güçlü, N. (1998). Sınıfta etkili öğrenci-öğretmen iletişiminin kurulması. GÜEğitim Fakültesi Dergisi,18 (2), 61-64.
Happner, P. P. ve T. S. Krieshok (1983). Applied ınvestiation of problem-solving apraisal, vocational identity and career service request, utilization and subsequend evulations, The Vocational Guidance Ouarterly, 240-245.
Heppner, P. P. ve C. H. Peterson. (1982). The development and implications of a personal-problem solving inventory. Journal of Counseling Psychology, 29,66-75.
Kaptan, F. ve Korkmaz, H. (2002). Türkiye'de hizmet öncesi öğretmenlerin problem çözme becerilerine yönelik algıları üzerine bir mce/eme.http://www.qafqaz.edu.az/journal/9/
Kenç, M. F. (2004). Kişiler arası sorunların çözümünde kullanılan sistematik modeller. Milli Eğitim Üç Aylık Eğitim ve Sosyal Bilimler Dergisi, http://yayim.meb.gov.tr/dergiler/161/kenc.htm
Kılbaş, Ş. (2000). 2000'li yıllarda etkili öğretmen nasıl olmalıdır. ÇÜ Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi. 2, 19, 34-42.
Miller, M.; Nunn, G. D. (2003). Using group discussion to improve social problem solving and learning. http:/progvest.umi.coom/ pqdqeb? Ord. 30.04.2003.
Morris, C. (2002). Problem Çözme. (Çev.H.Belgin Ayvacık, Melike Sayıl (ed). Psikolojiyi anlamak. Ankara. Türk Psikologlar Derneği Yayınlan, 23.
Özer, K. (1993). İletişimsizlik becerisi. Varlık Yayınlan: istanbul.
Saracaloğlu, A. S., Serin, O. ve Bozkurt, N. (2005). Eğitim bilimleri enstitüsü lisansüstü öğrencilerinin problem çözme ve denetim odağı düzeylerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi (Özel Sayıl), 17, 237-242.
Serin, O. (2001). Lisans ve lisansüstü düzeydeki fen grubu öğrencilerinin problem çözme becerileri, fen ve bilgisayara yönelik tutumları ile başarıları arasındaki ilişki. DEÜ Eğitim Bilimleri Enstitüsü doktora tezi, izmir.
Şahin, N., Şahin, N. H., ve Heppner, P. P. (1993). The psychometric properties of the Problem Solving Inventory. Cognitive Therapy and Research, 17, 379-396.
Şahin, N. H. ve Savaşır, I. (1997). Bilişsel davranışçı terapilerde değerlendirme: sık kullanılan ölçekler, Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınlan. No:9.
Taylan, S. (1990). Heppner'in problem çözme envanterinin uyarlama, güvenirlik ve geçerlik çalışmaları. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara: Ankara Üniversitesi.
Yüksel, G. (1999). Öğretmen adayı öğrencilerin sosyal beceri düzeylerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. GÜ Eğitim Fakültesi Dergisi, 19 (2 ) 97-109.