Ufuk AKBAŞ, Erdem AKSOY, Gölge SEFEROĞLU

Öğretme Yaklaşımları Envanterinin Türkçe’ye Uyarlanması ve Türkiye’deki Öğretim Elemanlarının Öğretme Yaklaşımlarının İncelenmesi

Bu araştırmanın amacı, Öğretme Yaklaşımları Envanteri’nin Türk kültürüne uyarlanması ve eğitim fakültelerinde görev yapan öğretim elemanlarının öğretme yaklaşımlarının farklı değişkenlere göre incelenmesidir. Bu amaç doğrultusunda birbirini takip eden iki alt çalışma yürütülmüştür. Araştırmanın ilk aşamasında Öğretme Yaklaşımları Envanteri-ÖYE (Approaches to TeachingInventory-ATI) Türk kültürüne uyarlanmıştır. Uyarlama sürecinde dilsel eşdeğerlik hem yabancı dil eğitimi uzmanları ile yapılangörüşmeler ile hem de özgün form ile Türkçe formdan elde edilen puanlar arasındaki korelasyon üzerinden incelenmiştir. Türkçeformun 35 farklı kurumda görev yapmakta olan toplam 140 öğretim elemanına uygulanması ile elde edilen veriler üzerindengerçekleştirilen doğrulayıcı faktör analizi sonuçları ÖYE’nin öğretmen merkezli ve öğrenci merkezli olmak üzere iki faktörlümodeli ile veri uyumunun sağlandığını göstermiştir. Güvenirliği Cronbach α, McDonald ω katsayıları ve test – tekrar test yöntemleri ile incelenen ÖYE’nin Türkiye’de yapılacak çalışmalarda kullanılmaya uygun psikometrik özelliklere sahip olduğugörülmüştür. Çalışmanın ikinci aşamasında ise 31 farklı kurumda görev yapmakta olan toplam 185 öğretim elemanına ulaşılmış ve verilen dersin düzeyi, sınıftaki öğrenci sayısı, akademik unvan ve kıdem değişkenlerine göre incelemeler gerçekleştirilmiştir. Analizler sonucunda lisans düzeyindeki derslerde öğretmen merkezli, lisansüstü düzeydeki derslerde ise öğrenci merkezli yaklaşımların baskın olduğu görülmüştür. Sınıf büyüklüğüne göre yapılan karşılaştırmalarda, öğrenci sayısının 20’nin üzerine çıktığı durumlarda öğretmen merkezli yaklaşımın; unvana göre yapılan karşılaştırmalarda ise Doç. Dr. unvanına sahip öğretimelemanlarının öğrenci merkezli yaklaşımı Öğr. Gör. Dr. / Arş. Gör. Dr. unvanına sahip öğretim elemanlarına göre daha baskın bir şekilde sergiledikleri ve mesleki kıdem ile öğretmen merkezli yaklaşım alt boyutu puanları arasında negatif ve zayıf bir ilişkinin bulunduğu görülmüştür.

Adaptation of the Approaches to Teaching Inventory into Turkish and Analysis of Turkish Academics’ Approaches to Their Own Teaching

The aim of this research is to adapt the Approaches to Teaching Inventory into Turkish culture and analyze the teaching approaches of academics working at education faculties in terms of various variables. In the light of this aim, two subsequent sub studies were conducted. In the first phase of the study, the Approaches to Teaching Inventory (ATI) was adapted to Turkish culture. During the adaptation phase, language equivalence was analyzed both through interviews conducted with foreign language experts and through the correlation scores between the original and the Turkish forms. Results of the confirmatory factor analysis which was conducted on data gathered from 140 academics working at 35 different education faculties in Turkey confirmed the two-factor model of ATI as student centered and teacher centered. Reliability studies of ATI were carried out through Cronbach α, and McDonald ω coefficients and results revealed that ATI has the appropriate psychometric properties to be used in Turkish studies. In the second phase of the study, 185 academics working at 31 different education faculties were reached and their teaching approaches were analyzed based on the level of the course, number of students in their classes, their academic titles, and seniority variables. As a result of the analysis, it was found that academics adopted a more teacher-focused approach to teaching at undergraduate level courses whereas they adopted a more student-focused approach to teaching at graduate level courses. It was also found in terms of class size that academics adopted a more teacher-focused approach to teaching when the class size exceeded 20 students. In addition, in terms of academic titles, associate professors adopted a more student focused teaching approach compared to lecturer doctors and research assistant doctors. Moreover, a negative and weak relationship was found between seniority and teacher focused approach to teaching.

PDF

___

Yurdugül, H. (2006). Paralel, eşdeğer ve konjenerik ölçmelerde güvenirlik katsayılarının karşılaştırılması. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 39(1), 15-37.
Ylänne, S. L., Trigwell, K., Nevgi, A. ve Ashwin, P. (2006). How approaches to teaching are affected by discipline and teaching context. Studies in Higher Education, 31(3), 285-298.
Yalçın İncik, E. ve Tanrıseven, I. (2012). Eğitim fakültesi öğretim elemanlarının ve öğretmen adaylarının öğrenci merkezli eğitime ilişkin görüşleri (Mersin Üniversitesi Örneği). Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(3), 172-184.
Yağcı, Y. (2010). A different view of the bologna process: The case of Turkey. European Journal of Education, 45(4), 588-600.
Wright, G. B. (2011). Student-centered learning in higher education. International Journal of Teaching and Learning in Higher Education, 23(3), 92-97.
Weimer, M. (2013). Learner-centered teaching: Five key changes to practice (2. bs.). Jossey-Bass.
Vatansever, K. (2011). Öğretim üyelerinin öğretme yönelimlerinin belirlenmesi: Klinisyen öğretim üyeleriyle niteliksel bir çalışma. Tıp Eğitimi Dünyası, 29, 34-47,
Trigwell, K., Prosser, M. ve Waterhouse, F. (1999). Relations between teacher‘s approaches to teaching and student learning. Higher Education, 37, 57-70.
Trigwell, K., Prosser, M. ve Taylor, P. (1994). Qualitative differences in approaches to teaching first year university science. Higher Education, 27, 75-84.
Trigwell, K. ve Prosser, M. (2004). Development and use of the approaches to teaching inventory. Educational Psychology Review, 16(4), 409-424.
Trigwell, K. ve Prosser, M. (1996). Changing approaches to teaching: A relational perspective. Studies in Higher Education, 21(3), 275-284
Thompson, B. (2004). Exploratory and confirmatory factor analysis: understanding concepts and applications. Washington: American Psychological Association.
The European Students’ Union. (2010). Student centered learning: An insight into theory and practice. Bucarest: Lifelong Learning Program.
The European Higher Education Area. (2016). The European higher education area and the bologna process. 10 Şubat 2016 tarihinde http://www.ehea.info/pid34247/how-does-the-bologna-processwork.html adresinden erişildi.
The European Higher Education Area. (2015b). Ministrial conference Yerevan, 2015. 8 Şubat 2018 tarihinde http://www.ehea.info/cid101764/ministerial-conference-yerevan-2015.html adresinden erişildi.
The European Higher Education Area. (2015a). The bologna process revisited: The future of the European higher education area. 15 Kasım 2016 tarihinde http://bolognayerevan2015.ehea.info/files/2015%20Implementation%20report_20.05.2015.pdf adresinden erişildi.
Tezci, E. (2017). Adaptation of ATI-R scale to Turkish samples: Validity and reliability analyses. International Education Studies, 10(1), 67-81.
Sümer, N. (2000). Yapısal eşitlik modelleri: Temel kavramlar ve örnek uygulamalar. Türk Psikoloji Yazıları, 3(6), 49-74.
Stes, A., Gijbels, D. ve Van Petegem, P. (2008). Student-focused approaches to teaching in relation to context and teacher characteristics. Higher Education, 55, 255-267.
Schumacker, R. E. ve Lomax, R. G. (2004). A beginner’s guide to structural equation modeling. New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates, Inc.
Postareff, L., Ylänne, S. L. ve Nevgi, A. (2007). The effect of pedagogical training on teaching in higher education. Teaching and Teacher Education, 23, 557-571.
Pinto, M. ve Sales, D. (2008). Knowledge transfer and information skills for student- centered learning in Spain. Libraries & the Academy, 8(1), 53-74.
O’Sullivan, M. (2004). The reconceptualisation of learner-centred approaches: A Nambian case study. International Journal of Educational Development, 24(6), 585-602.
Nunnally, J. C. ve Bernstein, I. H. (1994). Psychometric theory (3. bs.). New York: McGraw Hill.
Newman, M. (2004). Problem-based learning: An exploration of the method and evaluation of its effectiveness in a continuing nursing education programme. London: Middlesex University.
Neumann, R., Parry, S. ve Becher, T. (2002). Teaching and learning in their disciplinary context: A conceptual analysis. Studies in Higher Education, 4, 405-417.
Monroy, F., Geraldo, J. ve Pina, F. (2015). A psychometric analysis of the approaches to teaching inventory (ATI) and a proposal for a Spanish version (S-ATI-20). Anales de Psicologia, 31, 172-183.
Milli Eğitim Bakanlığı. (2008). Öğretmenlik mesleği genel yeterlikleri. 15 Şubat 2017 tarihinde http://otmg.meb.gov.tr/YetGenel.html adresinden erişildi.
McDonald, R. (1985). Factor analysis and related methods. New Jersey: Erlbaum.
Kline, R. B. (2016). Principles and practice of structural equation modeling. New York: The Guilford Press.
Kessinger, T. (2011). Efforts toward educational reform in the United States since 1958: A review of seven major initiatives. American Educational History Journal, 38(1), 263-276.
Kember, D. (1997). A reconceptualisation of the research into university academics’ conceptions of teaching. Learning and Instruction, 7(3), 255-275.
Karasar, N. (2007). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Işıkoğlu, N., Baştürk, R. ve Karaca, F. (2009). Assessing in-service teachers’ instructional beliefs about student centered education: A Turkish perspective. Teaching and Teacher Education, 25(2), 350-356.
Hu, L. ve Bentler, P. M. (1999). Cut off criteria for fit indexes in covariance structure analysis: conventional criteria versus new alternatives. Structural Equation Modeling, 6, 1-55.
Hall, J. ve Saunders, P. (1997). Adopting a student-centred approach to management of learning. C. Bell, M. Bowden ve A. Trott (Ed.), Implementing flexible learning. London: Kogan Page.
Guzman, M. (2016). Preferred student-centered strategies in teacher education: Input to outcomes-based instruction. Asia Pacific Journal of Education, Arts and Sciences, 3(1), 40-48.
Goh, P., Wong, K. ve Hamzah, M. (2014). The approaches to teaching inventory: A preliminary validation of the Malaysian translation. Australian Journal of Teacher Education, 39(1), 15-26.
Gibbs, G. ve Coffey, M. (2004). The impact of training of university teachers on their teaching skills, their approach to teaching and the approach to learning of their students. Active Learning in Higher Education, 5(1), 87-100.
Field, A. (2013). Discovering statistics using IBM SPSS statistics. Sage.
Estes, C. A. (2004). Promoting student-centered learning in experiential education. Journal of Experiential Education, 27(2), 141-160.
Collins, J. W. ve O’Brien, N. P. (2003). Greenwood dictionary of education. Westport, CT: Greenwood.
Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2014). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik SPSS ve LISREL uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
Cohen, L., Manion, L. ve Morrison, K. (2007). Research methods in education (6. bs.). New York: Routledge.
Büyüköztürk, Ş. (2016). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı: istatistik, araştırma deseni, SPSS uygulamaları ve yorum. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
British Council. (2015). Türkiye’de yükseköğretim kurumlarındaki İngilizce eğitimi. TEPAV.
Barr, R. ve Tagg, J. (1995). A new paradigm for undergraduate education. Change Magazine.
Aydın, A. (2014). Eğitim psikolojisi. Pegem Akademi: Ankara.