Koçak USLUER, Tülin HAŞLAMAN, Filiz MUMCU KUŞKAYA

Bilgi ve İletişim Teknolojilerinin Öğrenme-Öğretme Süreçleriyle Bütünleştirilmesine Yönelik Bir Ders Planı Örneği

Türkiye’de 2004 yılında çalışmasına başlanan ve halen uygulamada olan yeni öğretim programında, Bilgi ve İletişim Teknolojilerinin (BİT) öğrenme-öğretme süreciyle bütünleşmesinin gerekli ve önemli olduğu vurgulanmaktadır. Ancak, uygulamada bunun nasıl gerçekleştirilebileceğine ilişkin somut uygulama ve etkinlik örnekleri sınırlıdır. Buradan hareketle çalışmada,yeni öğretim programlarında BİT’in öğrenme-öğretme süreciyle bütünleşmesinin nasıl ele alındığı incelenmiş, BİT ile bütünleştirilmiş ders planı şablonu ve bu şablonun uygulandığı ders planı örnekleri hazırlanmıştır. Böylece BİT’in öğrenme-öğretme süreciyle bütünleştirilmesi çalışmalarında işevuruk öneriler geliştirilmesi amaçlanmıştır.

PDF

___

Akar, H. ve Yıldırım, A. (2004). Oluşturmacı Öğretim Etkinliklerinin Sınıf Yönetimi Dersi’nde Kullanılma-sı: Bir Eylem Araştırması. [Online]: http://www.erg.sabanciuniv.edu/iok2004/ (18.09.2004).
Brooks, J. G. ve Brooks, M. J. (1993). The Case for Constructivist Classrooms. Virginia, ASCD Alexandria.
Carlson, H. L. (1999). From Practice to Theory: a Social Constructivist Approach to Teacher Education. Teachers and teaching: theory practice. 5 (2), 203-218.
Çepni S. ve Azar, A. (1999). Lise Fizik Sınavlarında Sorulan Soruların Analizi. (ss.109-114). Ankara: Milli Eği-tim Basımevi.
Erdem, E. (2001). “Program Geliştirmede Yapılandırmacılık Yaklaşımı.” Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi SBE Ankara: 2001.
Gagnon, G.W. ve Collay, M. (2001). Designing For Learning: Six Elements In Constructivist Classrooms. California: Corwin Press.
Gürdal, A. (1992). İlköğretim Okullarında Fen Bilgisinin Önemi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Der-gisi, Ankara:185-188.
Gürol, M. (2002). Aktif Öğrenmeyi Temel Alan Oluşturmacı Öğrenme Tasarımının Uygulanması ve Başa-rıya Etkisi. [Online]: http://www.manas.kg/pdf/sbdpdf7/Gurol.pdf. (18.09.2004).
Igo, B. L., Kiewra, K. A ve Bruning, R. (2004). Removing the Snare From the Pair: Using Pictures to Learn Confusing Word Pairs. The Journal of Experimental Education. 72 (3) 165, 14 pgs.
Jonassen, D. H. ve Rohrer-Murphy, L. (1999). Activitiy Teory As A Framework For Designing Constructivist Learning Enviroments. Educational Technology, Research And Development. 47 (1), 61-79.
Kroesbergen, E. H., van Luit, J. E. H. ve Maas C. J. B. (2004). Effectiveness of explicit and constructivist mathematics instruction for low-achieving students in the Nedherlands. The Elementary School Journal. 104 (3), 233-251.
MEB, (2000). İlköğretim Okulu Fen Bilgisi Dersi (4, 5, 6, 7, 8. Sınıf) Öğretim Programı. MEB Tebliğler Dergi-si, 63 , 2518, Kasım 2000.
Perkins, D. (1999). The Many Faces Of Constructivism. Educational Leadership 57 (3), 6-11.
Tekin , H. (1996). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme. (10. Baskı). Ankara: Yargı Yayınları.
Topçu, M.,S. (2004). “8. Sınıf Genetik-Canlılarda Üreme ve Gelişme Ünitelerinin Öğreniminde ve Öğreti-minde Karşılaşılan Zorlukların Tespiti.” Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üni-versitesi, İzmir.
Turgut, H. (2001). “Fen Bilgisi Öğretiminde Yapılandırmacı Öğretim Yaklaşımı ile Modellendirilmiş Etkin-liklerin Öğrencide Kavramsal Gelişime ve Başarıya Etkisi.” Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.
Wilson, B. G. (1996) Constructivist Learning Environments : Case Studies İn İnstructional Design. Englewood Cliffs, N.J. : Educational Technology Publications.
Yanpar-Şahin, T. (2001). Oluşturmacı Yaklaşımın Sosyal Bilgiler Dersinde Bilişsel ve Duyuşsal Öğrenmeye Etkisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri. 1 (2), 463-482.
Yaşar, Ş. (1998). Yapısalcı Kuram ve Öğrenme-Öğretme Süreci. Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. Cilt:8, Sayı:1-2, s.68-75. Vll. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi Konya: Selçuk Üniversitesi, 9-11 Ey-lül 1998: 695-701.