Amaç: Bu çalışma, kişilerin empatik beceri düzeylerinin ruhsal bozulduklar ile ilgili tutumlar üzerine etkisini değerlendirmek amacıyla yürütülmüştür. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya sağlık alanında eğitim alan 93 öğrenci katıldı. Uyarım aracı olarak iki psikopatoloji tipinin ve normal bir kişinin tariflendiği örnek olgular kullanıldı. Değerlendirilen tutumlar, ruhsal bozukluğu tanıma, sosyal mesafe, beklenebilecek yük, tedavi tercihleri ve prognozdu. Empatik beceriyi ölçmek için, Empatik Beceri Ölçeği (EBÖ) kullanıldı. Bulgular: İstatistiksel analizler empatik beceri düzeyi ile ruhsal bozukluğa olan tutumlar arasında belirgin bir ilişkinin olmadığını gösterdi. Sonuç: Ruhsal bozukluğu olanlara karşı olan tutumların empatik beceri düzeyi ile ilişkili olmadığı, bu konuda yapılmış önceki çalışmalara dayanılarak tutumların erken yaşlarda elde edilmiş değer yargılarından etkilenmiş olabileceği öne sürülebilir.

Objective: The present study was carried on to evaluate the influence of empathic skills on attitudes related to mental illness. Material and Method: Ninetythree students educating in the fîeld of health participated the study. Vignettes representing two types of psychopathology and anormal case were used for evaluation. The attitudes were measured in fıve categories; recognition of mental illness, social distance, expected burden, treatment choice. and prognosis. Empathic Skill Scale was applied for psychological responses. Results: Statistical analysis showed no relationship between empathic skills and attitudes related to mental illness. Conclusion: Attitudes toward mental disorders are not related to empathic skills, but are probably affected by values of early life.