Amaç: Günümüzde kronik böbrek yetmezliğindeki çocuk hastaların tedavisi hemodializ, periton dializi ve renal transplantasyon ile yapılmaktadır. Bu prospektif çalışmada; kronik hemodiyaliz uygulanan çocuk olgularda antekübital bölgede açılan brakiobazilik arteriovenöz fıstüllerde adventisya disseksiyonunun, fıstül açıldığı ve olgunlaşması ile fistülden erken dialize girilmesindeki rolü araştırılmıştır. Gereç ve yöntem: Alsancak Devlet Hastanesi Kalp Damar Cerrahi Kliniği ve Dokuz Eylül Üniversitesi Kalp Damar Cerrahisi Anabilim Dalında Mart 2001-Haziran 2003 tarihleri arasında 23 kız (%76,7), 7 erkek (%23,3) toplam 30 çocuk olgu çalışmaya alındı. Sadece brakiobazilik arteriovenöz fıstül açılan çocuk olgularda adventisya disseksiyonu yapılan grup I (n:15) ve adventisya diseksiyonu yapılmayan grup II (n: 15) olarak çalışma yapıldı. Cerrahi işlem tüm olgularda aynı cerrah tarafından yapılarak pediatrik nefroloji kliniği ile birlikte yalçından takip edildi. Prospektif randomize kontrollü klinik çalışma; her iki grubun cinsiyet karşılaştırmaları Fisher's Exact test ile diğer parametrelerin karşılaştırmaları ise Mann-Whitney U testi ile SPSS 10.0 istatistik programı kullanılarak yapıldı. Bulgular: Adventisya diseksiyonu yapılan ve yapılmayan ilci grup arasında yaş, cins, preoperatif hipertansiyon, peroperatitf ölçülen ven çapı, dialize ilk giriş günleri açısından anlamlı fark saptanmadı. 29 olguda thrill (+) olup fistül olgunlaşmasının tamamlandığı 4. haftadan itibaren hemodiyalize başlanıldı. Ortalama izlem süresi grup I'de 12,53±8,98 ay, grup H'de 11,85±7,55 ay olarak bulundu (p:0,880). Grup I'de l olguda 2. ayda fîstülde enfeksiyon, l olguda yaradan lenfatik sızıntı, grup II'de l olguda erken dönemde tromboz, l olguda hematom, l olguda ilgili ekstremitede arteriyel spazma bağlı geçici iskemi gelişti. Her iki grupda l'er olguda konservatif tedavi ile düzelen ön kolda minimal ödem görüldü. Primer açık kalma oranı grup I ve Il'de %93,3, sekunder açık kalma oranı ise grup I'de %100 olarak bulundu. Sonuç: Arteriovenöz fıstül oluşturulması esnasında vende yapılan adventisya diseksiyonu fistül olgunlaşması, hemodialize erken başlama ve açık kalma üzerine ek yarar sağlamamaktadır. Kronik böbrek yetmezliği olan çocuklarda ön kol venöz da-marları uygun değilse, titiz bir cerrahi teknikle yapılan brakial arteriovenöz fıstüllerin minimal komplikasyon ve yüksek açık kalma oranları renal transplantasyona kadar en uygun seçeneği oluşturmaktadır.

Objective: Recently, therapy of pediatrie chronic renal failure patients are carried out via hemodialysis, peritoneal dialysis and renal transplantation. In this prospective study, the role of adventitial dissection -performed to brachiobasilic arteriovenous fistulas at antecubital area- on patency rate, maturation and early initiation of dialysis is investigated among the pédiatrie cases undergoing chronic hemodialysis. Material ant method: Thirty pédiatrie cases, consisted of 7 male (23.3%) and 23 female (76.7%) patients were included in the study. These cases were operated at the departments of Cardiovascular Surgery of Alsancak State Hospital and Dokuz Eylül University between the dates of March 2001 and June 2003. Their mean age was 12.3±2.9 (ranging between 7 and 17), and mean weight was 25.5±7.9 kilograms (ranging between 16 and 44). Pédiatrie cases who underwent only brachiobasilic arteriovenous fistula operation were included. These cases were separated as Group I (n=15), consisted of patients who underwent adventitial dissection and Group II (n=15), consisted of patients who did not undergo adventitial dissection. The operations were conducted by the same surgeon and their follow-up was done with Department of Pédiatrie Nephrology. In this prospective randomized controlled clinical study, the comparisons of genders were done via Fisher's Exact Test and the comparisons of other parameters between two groups were done via Mann-Whitney U test using SPSS 10.0 Statistics Program. Results: Between these two groups, there were no significant differences in terms of age, sex, existence of preoperative hypertension, diameter of vein measured preoperatively, and first day of dialysis. In 29 cases thrill was present and hemodialysis has been initiated after the 4th week when the fistulas have matured. The mean duration of follow-up was 12.53+8.98 months in Group I, and 11.85±7.55 months in Group II (p=0.880). In Group I, 1 case developed fistula infection in the 2nd month, 1 case developed lymphatic drainage, whereas in Group II, 1 case developed early thrombosis, 1 case developed hematoma and 1 case developed transient ischemia due to arterial spasm in the ipsilateral limb. One case in each group developed minimal edema in forearm treated conservatively. Primary patency rates were 93.3% in both groups whereas secondary patency rate was 100% in Group I. Conclusion: Adventitial dissection performed to vein during arteriovenous fistula formation does not cause any additional benefit on fistula maturation, early initiation of dialysis and patency. Among pédiatrie chronic renal failure patients, in cases of existence of inappropriate forearm veins, brachial arteriovenous fistulas performed with meticulous surgical technique are the most proper choices with minimal complication and higher patency rates, until the process of renal transplantation.