ADEM AYDIN, Nur ARSLAN, Gülbahar BİM, Nezaket KOÇAK, Cevdet G. SAĞILTICI, Çetin GÜNDOĞDU, Nurettin ÜNAL, HASAN HÜSEYİN ÖZKAN

Akut gastroenteritli olguların başvuru surasındaki bulgularının ve tedaviye yanıtlarının değerlendirilmesi

Amaç: Akut gastroenteritler, hastaneye başvuru yakınmaları arasında sıklıkla yer almakta ve tedavilerdeki gelişmelere rağmen yüksek mortalite ve morbidite oranları ile seyretmeye devam etmektedir. Bu çalışmada Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Çocuk Acil polikliniğine akut ishal yakınması ile başvuran çocuk olguların başvuru özelliklerinin değerlendirilmesi amaçlandı. Gereç ve yöntem: Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Çocuk Acil polikliniğine akut ishal yakınması ile başvuran 541 olgu [291 (%53,8) erkek] retrospektif olarak değerlendirildi. Hastalar yaş, cinsiyet, dehidratasyon varlığı ve derecesi, tedavi şekli ve süresi, komplikasyonların varlığı açısından araştırıldı. Bulgular: Hastaların başvuru anındaki yaşı ortalama 4,7 ± 4,1 yıl (1 ay-16 yaş, ortanca: 3 yaş) idi. Otuzüç hasta (%6) kanlı dışktlama, 508 hasta sulu dışkılama yakınması ile başvurdu. İshal süresi ortalama 2,0 ±1,6 gün (min:l- maks: 9 gün), günde yapılan dışkı sayısı ise ortalama 5,2 ± 2,9 (min: 3- maks:15) idi. Hastaların %70'inde (383 hasta) kusma yakınması da mevcuttu. Hastaların 206'sı (%38,4) hastaneye başvurmadan önce antibiyotik kullanmaya başlamıştı. Hastaların %84'ünde (450 hasta) dehidratasyon yok iken, %16'sında (91 hasta) değişik derecelerde dehidratasyon mevcuttu. Onsekiz hasta (%3,3) hastaneye yatırıldı. Yatış nedenleri elektrolit imbalansı, ağır dehidratasyon ve asidoz, ağır kusma, konvulzyon geçirme ve ailenin sosyal endikasyonu idi. Dehidratasyonu olan hastalara oral veya parenteral yolla rehidratasyon tedavisi verildi. Akut ishal yakınması ile başvuran hastalar arasında kaybedilen hasta olmadı. Sonuç: Çocuklarda akut gastroenteritlerin büyük çoğunluğunu viral gastroenteritler oluşturmaktadır. İshal tedavisinin en önemli komponenti dehidratasyonun tespiti ve tedavisidir. Bu nedenle tüm hastalarda biyokimyasal incelemeler yapılmamalı, antibiyotik tedavisi gerektirecek özellikleri olmayan hastalara ampirik antibiyotik tedavisi başlanmamalıdır.

Anahtar Kelimeler:

Çocuk, Geriyedönük çalışma, Gastroenterit, Su kaybı, İshal, Anti-bakteriyel ajanlar

The evaluation of admission signs and treatment response of patients with acute gastroenteritis

Objective: Diarrhea is a frequent symptom at hospital admission, and acute gastroenteritis is a major cause of childhood morbidity and mortality, despite improvements in therapy. In this study, we aimed to evaluate patients who were seen at Dokuz Eylül University Hospital's Pediatric Emergency Department with complaint of diarrhea.Material and method: 541 patients (291 [53.8%] male) who were seen at Dokuz EyM University Hospital's Pediatric Emergency Department with complaint of di-arrh|a were retrospectively evaluated. Age and gender of patients, presence and severity of dehydration, type and duration of therapy and complications were screened. Resulf|: The mean age of patients was 4.7 ±4.1 years (range: 1 month-16 year, mediâfe 3 years). Thirty three (6%) and 508 patients had bloody or watery stools, respectively. The mean duration of diarrhea was 2.0 + 1.6 days (range: 1- 9 days) and, number of stool per day was 5.2 + 2.9 (range: 3-15). Seventy per cent (383) of patients also had vomiting. Antibiotics had already been started in 208 patients (38.4%) at the time of the hospital visit. While there was no sign of dehydration in 84% of patients (450 patients), 16% of patients had dehydration with varying severity. Eighteen patients (3.3%) required hospitalization. Electrolyte imbalance, severe dehydration and acidosis, severe vomiting, convulsions and social conditions were the reasons of hospitalization. Dehydrated patients were rehydrated with both oral and parenteral routes. No death pccured among the patients. Conclusion: Viral etiologies are the major cause of acute gastroenteritis in children. Detection and therapy of dehydration are the most important components of gastroenteritis management. Therefore, biochemical investigations should not be made routinely in all of the patients and empirical antibiotic therapy should not be started without clear indications.

Keywords:

Child, Retrospective Studies, Gastroenteritis, Dehydration, Diarrhea, Anti-Bacterial Agents,

PDF

___

1. Armon K, Stephenson T, MacFaul R, Eccleston P, Werneke U. An evidence and consensus based guideline for acute diarrhea management. Arch Dis Child 2001;85:132-142.
2. Pickering LK, Snyder JD. Gastroenteritis. In: Behrman RE, Kliegman RM, Jenson HB, editors. Textbook of Pediatrics. 17th ed. Philadelphia: Saunders, 2004; 1272- 1276.
3. Yurdakök K. İshalli çocuğa yaklaşım. Katkı Pediatri Dergisi 2000;21:94-104.
4. Alam NH, Ashraf H. Treatment of infectious diarrhea in children. Pediatr Drugs 2005;5:151-165.
5. Glass RI, Lew JF, Gangarosa RE, LeBaron CW, Ho MS. Estimates of morbidity and mortality rates for diarrheal diseases in American children. J Pediatr 1991;118:27-33.
6. Conway SP, Philips RR, Panday S. Admission to hospital with gastroenteritis. Arch Dis Child 1990; 65: 579-584.
7. King CK, Glass R, Breseee JS, Duggan C. Centers for Disease Control and Prevention. Managing acute gastroenteritis among children: Oral rehydration, maintenance, and nutritional therapy. MMWR 2003;52:1- 16.
8. Sandhu BK. European Society of Pediatric Gastroenterology, Hepatology and Nutrition Working Group on Acute Diarrhoea. Practical guidelines for the management of gastroenteritis in children. J Pediatr Gastroenterol Nutr 2001;33:36-39.
9. Johnson JE, Sullivan PB. The management of acute diarrhea. Curr Pediatr 2003;13:95-100.
10. Murphy MS. Guidelines for managing acute gastroenteritis based on a systematic review of published research. Arch Dis Child 1998;79:279-284.
11. O’Ryan M, Prado V, Pickering LK. A millenium update on pediatric diarrheal illness in the developing world. Semin Pediatr Infect Dis 2005;16:125-136.
12. Phavichitr N, Catto-Smith AG. Acute gastroenteritis in children. What role for antibacterials? Pediatr Drugs 2003;5:279-290.
13. Reis EC, Goepp JG, Katz S, Santosham M. Barriers to use of oral rehydration therapy. Pediatrics 1994;93:708- 711.
14. Shaw C, Hampers L. Oral rehydration therapy in the acute care setting. Pediatr Case Rev 2002;2:180-188.
15. Snyder JD. Use and misuse of oral therapy for diarrhea: comparison of US practices with American Academy of Pediatrics recommendations. Pediatrics 1991;87:28-33.
16. Karadag A, Acıkgöz ZC, Avcı Z, et al. Childhood diarrhea in Ankara, Turkey: Epidemiological and clinical features of rotavirus-positive versus rotavirusnegative cases. Scand J Infect Dis 2005;37:269-275.
17. Kurugöl Z, Geylani S, Karaca Y, et al. Rotavirus gastroenteritis among children under five years of age in Izmir, Turkey. Turk J Pediatr 2003;45:290-294.
18. Şıklar Z, Ünalacak M, Dallar Y, Tanyer G. 0-2 yaş arası ishalli çocuklarda rotavirüs sıklığı ve risk faktörleri. T Klin Pediatr 2000;9:219-224.
19. Teach SJ, Yates EW, Feld LG. Laboratory predictors of fluid deficit in acutely dehydrated children. Clin Pediatr (Phila) 1997;36:395-400.
20. Yılmaz K, Karaböcüoğlu M, Çıtak A, Uzel N. Evaluation of laboratory tests in dehydrated children with acute gastroenteritis. J Paediatr Child Health 2002; 38:226-228.
21. Mackenzie A, Barnes G, Shann F. Clinical signs of dehydration in children. Lancet 1989;2:605-607.