EĞİTİMİN DOĞASI VE DİN EĞİTİMİ: GÜNÜMÜZDE DİN ALANINDA EĞİTİMLİ OLMANIN ANLAMI

Bu makalede eğitimin doğası eğitim felsefesi bakımında ele alınmış ve din eğitimi anlayışına yansımaları değerlendirilmiştir. Eğitimin doğası gereği değer yargısına dayandığı, iyiye yönelik olduğu, hem kültürel hem de bireysel anlamda mevcut seviyenin üzerinde bir gelişim sağlaması gerektiği, öğrenme ve gelişimin odak noktası olduğu tartışılarak din eğitiminde bu ilkelere bağlı eğitimsel kriterler belirlenmeye çalışılmıştır. Ayrıca günümüzde din alanında eğitimli olmanın ne anlama geldiği irdelenmiş ve değişen bilgi, insan anlayışı çerçevesinde bu alanda eğitim alan bireylerin hangi özellikleri kazanması gerektiği incelenmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Eğitimin Doğası, Eğitim Felsefesi, Din Eğitimi, Padagojik Kriter, Eğitimli Olmanın Anlamı

NATURE OF EDUCATION AND RELIGIOUS EDUCATION : THE MEANING OF BEING EDUCATED IN THE FIELD OF RELIGION AT PRESENT DAY

In this article, the nature of education has been taken from the point of view of philosophy of education, and its reflections on the understanding of religious education has been evaluated. Educational criteria related to these principles have been tried to be determined in religious education by arguing that it is the focal point of learning and development, that it is based on the nature of education, that it is based on value judgment, that it is good, that it needs to develop above its current level both culturally and individually. Furthermore, what is meant by being educated in the field of religion today, is discussed and the characteristics of individuals who are trained in this field in the framework of changing knowledge and human understanding have been examined.

Keywords:

Nature of Education, Philosophy of Education, Religious Education, Educational Criteria, Meaning of Being Educated,

PDF

___

Akyürek, Süleyman. Din Öğretiminde Kavram Öğretimi, İstanbul: Dem Yayınları, 2004.
Aydın, M. Şevki. Din Eğitimi Bilimi, Kayseri: Kimlik Yayınları, 2017.
Aydın, M. Şevki. Açık Toplumda Din Eğitimi, Ankara: Nobel Yayınları, 2011.
Aydın, Mehmet Zeki. Ahlak Öğretiminde Örnek Olay İncelemesi, Ankara: Nobel Yayınları, 2003.
Başaran, İ. Ethem. Eğitim Psikolojisi, Ankara: Feryal Matbaası, 2000.
Batson C. Daniel. ve diğerleri, Din ve Birey: Sosyal Psikolojik Yaklaşım, trc. Ali Kuşat ve Abdulvahap Taştan, Kayseri Kimlik Yayınları, 2017.
Cox, Edwin. Changing Aims in Religious Education, London: Routledge and Kegan Paul, 1966.
Cox, Edwin. Problems and Possibilities for Religious Education, London: Hodderand Stoughton 1983.
Doğan, Recai - Tosun, Cemal. İlköğretim 4. Ve 5. Sınıflar İçin Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretimi, Ankara: Pegema Yayınları, 2003.
Ertoy, Muhammet. Türkiye’nin Modernleşme Sürecinde Din Eğitimi ve Yabancılaşma Sorunu, Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, 2013.
Ev, Halit. Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Derslerinde Probleme Dayalı Öğrenme, Ankara: Nobel Yayınları, 2012.
Furat, Ayşe Zişan. “Din Okuryazarlığı: Din Eğitimi Felsefesi Açısından Temel Bir Kavram”, Marife 12/3 (Kış 2012): 9-24.
Grimmitt, Michael. Religious Education and Human Development, Essex:McCrimmons, 1987.
Heimbrock Hans-Günter and others, “Introduction”, Towards Religious Competence: Diversity as a Challange for Education in Europe, ed. Hans-Günter Heimbrock, Christoph Th. Scheilke ve Peter Schreiner, Münster: Lit Verlag, 2001.