Din öğretiminde radikal yapılandırmacılığa yöneltilen eleştiriler: Eleştirel realist bir yaklaşım

Bu makalede, yapılandırmacılığa dayalı din öğretimine yöneltilen eleştiriler ele alınmakta; yapılandırmacılığın temel varsayımlarının doğrudan din öğretiminin uygulama süreçlerine yansımalarıyla ilgili eleştiriler değerlendirilmektedir. Yapılandırmacılığın en çok eleştiri konusu yapıldığı öznellik ve görecelik gibi kabullerinin din öğretimi açısından sonuçları irdelenmekte ve bu bağlamda din öğretimi özelinde eleştirel realist perspektiften yapılan eleştirilere yer verilmektedir.

Critics of radical constructivism in religious education: A critical realist approach

In this article, we will examine some critics against the constructivist religious education. Especially we will evaluate relevant reflections of constructivist hypotheses regarding how they can effect directly to the process of religious education. The most criticized subjects of constructivism such as subjectivity and relativity are being examined according to their results in religious education; some specific objections to them in religious education will be stated.

PDF

___

Alberts, Wanda. Integrative Religious Education in Europe, Walter de Guyter Publishing, Berlin, 2007.

Aydın, M. Şevki. Açık Toplumda Din Eğitimi: Yeni Paradigma htiyacı, Nobel Yayın Dağıtım, Ankara, 2011.

Ceylan, Yusuf. Eğitimde Yapılandırmacılık ve Din Eğitimi, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2013.

Durmuş, Soner. “Matematik Eğitimine Oluşturmacı Yaklaşımlar”, Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, Cilt: 1, Sayı: 1, 2001, ss. 91–107.

Erricker, Clive ve Erricker, Jane. Reconstructing Religious, Spiritual and Moral Education, Routledge Falmer, London, 2000.

Erricker, Clive. “Shall We Dance? Authority, Representation, and Voice: The Place of Spirituality in Religious Education”, Religious Education, Vol. 96, No. 1, 2001, pp. 20-35.

Ev, Halit. “Din Kültürü ve Ahlâk Bilgisi Derslerinde Yapılandırmacı Öğrenme: İmkân ve Sınırlılıklar”, DEÜ İlahiyat Fakültesi Dergisi, S.32, 2010, ss.111– 137.

Ev, Halit. “Yapılandırmacılık: Din Kültürü ve Ahlâk Bilgisi Dersi çin Tehdit Mi Yoksa Fırsat Mı?” Türkiye’de Okullarda Din Öğretimi, Ed. Recep Kaymakcan, Mahmut Zengin ve Şeyma Arslan, DEM Yayınları, İstanbul, 2011, ss. 203-216

Ev, Halit. Din Kültürü ve Ahlâk Bilgisi Derslerinde Probleme Dayalı Öğrenme, Nobel Yayın Dağıtım, Ankara, 2012.

Grimmitt, Micheal. Pedagogies of Religious Education: Case Studies In The Research And Development Of Good Pedagogic Practice In RE, McCrimmon Publishing, Essex, 2000.

Jackson, Robert. Rethinking Religious Education and Plurality, Falmer Press, London, 2004.

Jackson, Robert. Din Eğitimi: Yorumlayıcı Bir Yaklaşım, çev. Üzeyir Ok ve M. Ali Özkan, DEM Yayınları, stanbul, 2005.

Jonassen, David H. “Objectivism vs. Constructivism”. Educational Technology Research and Development, Vol. 39, No: 3, 1991, ss. 5-14.

Kaymakcan, Recep. Günümüz ngiltere’sinde Din Eğitimi, Dem Yayınları, İstanbul, 2004.

Kaymakcan, Recep. “Türkiye’de Din Eğitiminde Çoğulculuk ve Yapılandırmacılık: Yeni Ortaöğretim Din Kültürü ve Ahlâk Bilgisi Programı Bağlamında Bir Değerlendirme”, Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi, Cilt: 7, Sayı: 1, 2007, ss.177–210.

Knowlton, Dave S. ve Suzanne C. Shaffer. “Shifting Toward A Constructivist Philosophy for Teaching: Biblical Principles in K-12 Christian Schools”, Christian Education Journal, Vol. 4, No:3, 2004, pp. 116-128.

Marlowe, Bruce A. ve Marilyn L. Page, Creating and Sustaining the Constructivist Classroom, Corwin Press, California, 2005.

McInerney, Dennis M. ve Valentina McInerney, Constructing Learning, Prentice Hall, Sydney, 2002. Educational Psychology:

Moulin, Daniel. Religious Education in the twenty-first century: a philosophical critique and practical suggestion, p. 5. (http://www.farmington.ac.uk/documents/reports/framed/phil_spir.ht ml, Erişim tarihi:15/10/2009).

Noddings, Nel. Philosophy of Education, Westview Press, Boulder, 2006. Okumuşlar, Muhittin. Yapılandırmacı Yaklaşım ve Din Eğitimi, Yediveren Kitap, Konya, 2008.

Okumuşlar, Muhiddin. “Yapılandırmacı Yaklaşıma Göre Din Öğretiminin İmkân ve Sınırları”, Türkiye’de Okullarda Din Öğretimi, (Ed. Recep Kaymakcan, Mahmut Zengin ve Şeyma Arslan), DEM Yayınları, İstanbul, 2011, ss. 217-237.

Özden, Yüksel. Öğrenme ve Öğretme, Pegema Yayıncılık, Ankara, 2005.

Raphael, Melissa. “Experiential Religious Education and The Constructivist Paradigm”, Teaching The Primary Curriculum For Constructivist Learning, (Ed. Michael Littledyke ve Laura Huxford), David Fulton Publishers, London, 1998, pp. 173-188.

Selçuk, Mualla ve John Walk, “Knowing Self and Others: A Worldview Model For Religious Education In Turkey”, Religious Education, Vol. 107, No. 5, 2012, pp. 443-454.

Stern, Julian. Teaching Religious Education, Continuum International Publishing, London, 2006.

Şimşek, Nurettin. “Yapılandırmacı Öğrenme ve Öğretime Eleştirel Bir Yaklaşım”, Eğitim Bilimleri ve Uygulama, Cilt: 3, Sayı: 5, 2004, ss. 133-135.

Wright, Andrew. “Hermeneutics and Religious Understanstanding, Part One: The Hermeneutics of Modern Religious Education”, Journal of Beliefs and Values, Vol.18, No. 2, 1997, pp. 203-216.

Wardekker, Willem L. ve Siebren Miedema, “Identity, Cultural Change, and Religious Education”, British Journal of Religious Education, Vol. 23, No. 2, 2001, pp.76-87.

Wright, Andrew. Dancing In The Fire: A Deconstruction of Clive Erricker’s Postmodern Spiritual Pedagogy, Religious Education, Vol. 96, No. 1, 2001, pp. 120-135.

Yurdakul, Bünyamin. “Eğitimde Davranışçılıktan Yapılandırmacılığa Geçiş çin Bilgi, Gerçeklik ve Öğrenme Olgularının Yeniden Anlamlandırılması”, Abant zzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt: 4, Sayı: 8, 2004, ss.109-120.

Zengin, Mahmut. “Yapılandırmacı Öğrenme Yaklaşımına Göre Din Eğitiminin İmkânına Dair Bir Değerlendirme”, Türkiye’de Okullarda Din Öğretimi, (Ed. Recep Kaymakcan, Mahmut Zengin ve Şeyma Arslan), DEM Yayınları, İstanbul, 2011, ss. 239-263.