DOĞULU VE BATILI DİL BİLİMCİLERE GÖRE KUR’AN-I KERİM’DEKİ YABANCI KELİMELER VE KÖKLERİ

Yazının icadı ile kayıt altına alınmış olan dil, bir yandan soyut bir kavram olan düşünce ve fikri somut hale getirirken, diğer yandan insanlar arasındaki iletişimi sağlayan en önemli araç olmaktadır. Dilin tarihi süreci incelendiğinde, dillerin bir şekilde - komşu olsun veya olmasın -, diğer dillerden etkilendiği, onlardan kelimeler alıp, kelimeler verdiği görülmüştür. Başka bir tabirle dünya üzerinde saf dil kalmamıştır. Bu çalışmada Kur’an-ı Kerim’deki bazı yabancı kökenli kelimeler incelenip, kökenleri hakkında hem doğulu hem de batılı dilbilimcilerin görüşlerine özet halinde yer verilecektir

FOREİGN VOCABULARY OF THE QUR’AN ACCORDİNG TO THE EASTERN AND WESTERN PHİLOLOGİST AND THEİR ROOTS

The language that was taken under registeration with the invention of writing, on one hand, makes thought and idea, which are abstract concepts, become concrete, on the other hand, is the most important tool that allows communication among people. While examining the historical process of the language, it is clear that language in a way whether or not adjacent -has influenced by other languages, has taken words from them and has given them many words. In other word, there isn’t any pure language survives in the world. In this study both the words of some foreign origin in the Holy Quran, and the origins of the eastern and western views of linguists will shortly be examined

PDF

___

Addai Sher, Kitabü’l-Elfâzi’l- Farisiyyeti’l- Mu’arrabe, Darü’l- ‘Arab li’l- Büstâni, Kahire 1988.
Agop Dilaçar, Dil, Diller ve Dilcilik, Türk Dil Kurumu, Ankara 1968.
Arthur Jeffery, The Foreign vocabulary of the Qur'an, Oriental Institute, Baroda-İndien 1938.
Bedia Akarsu, Dil-Kültür Bağlantısı, İnkılab Yay., İstanbul 1998.
Berke Vardar, Dilbilim yazıları, Multilingual yayınları, İstanbul 2001.
Celaleddin es-Suyuti, el-Mühezzeb fî mâ vakaʿa fi’l Kur’an, Daru’l- Kutubi’l-İlmiyye, Beyrut 1998. ----------------------el-Muzhir fi Ulûmi’l-Luga, Mektebetü’l- Asriyye, Sayda 1987.
Christoph Luxenberg, Die syro-aramäische Lesart des Koran: Ein Beitrag zur Entschlüsselung der Koransprache, Das Arabische Buch, Berlin 2000.
Ebu Mansur el-Cevâlîkî, el-Mu’arrab min Kelamil’l-A’cemi ‘ala Hurufi’l-Mu’cem, Daru’l- Kalem, Dimaşk 1990. el-Müneccid, Kitabü’l-Lüğât, s.23; Bilasî, El- Mu’arrab fi’l-Kur’an, s.164.
Bilasî, El- Mu’arrab fi’l-Kur’an, s.196. el-Müneccid, Kitabü’l-Lüğât, s.37. el-Cevâlîkî, s.461. Bilasî, El- Mu’arrab fi’l-Kur’an, s.265-266. Bilasî, El- Mu’arrab fi’l-Kur’an, s.302. el-Cevâlîkî, s.598. A. Jeffery, The Foreign Vocabulary, s.264. Edward Sapir, Selected Writings in Language, Culture, and Personality, University of California Press,California 1992.
Fatma Özkan, Bagdagül Musa, Yabancı Dillerin Türkçenin Söz Dizimi Üzerindeki Etkisi, Türk Dünyası Sosyal Bilimler Dergisi, bilig, yaz /Sayı:30, s.97. Günay Karaağaç, Dil, Tarih ve İnsan, Akçağ Yay., Ankara 2002.
İbn Haldun, el-Mukaddime, Dar İhya et-Türas el-Arabi, Beyrut (tarihsiz) İbni Kemal Paşa, Risaletün fî Tahkiki Ta’ribi’l-Kelimeti’l-A’cemiyye, Ceffan ve Cabi Matbaası, Kıbrıs 1991.
İbnü’l- Cinnî, Kitabü’l-Hasâis, el-Mektebü’l-İlmiyye, (Baskı yeri ve tarihi yok) J. V. Vendryes, Dil ve Düşünce, (trc:Berke Vardar)Multilingual yay., İstanbul 2001. ------------------,Language
History [Paperback] Routledge 2008.
Macit Gökberk, Değişen Dünya Değişen Dil,Yapı Kredi yay. İstanbul Mehmet Kaplan, Sevgi ve İlim, Dergâh Yayınları, İstanbul, 2002.
Muhammed Bilasî, El- Mu’arrab fi’l-Kur’ani’l Kerim, Darü’l Kütübi’l- Vataniyye, Bingazi 2001.
Muhammed Bilasî, El- Mu’arrab fi’l-Kur’ani’l Kerim, Darü’l Kütübi’l- Vataniyye, Bingazi 2001. Muhammed
‘Arabiyyeti ve’l-Kur’âniyye, el-Mektebetü’l-Ezheriyye, Kahire 1978.
Muharrem Ergin, Türk Dil Bilgisi, Bayrak Basım, İstanbul 1992.
Rafael Nahle, Garâibu’l-Lugati’l-Arabiyye, Daru’l- Meşrik, Beyrut Salahaddin el-Müneccid, Kitabü’l-Lüğât fi’l- Kur’an, Matbatü’r- Risale, Kahire 1946. A Linguistic Introduction to
Salim Müheysin, el-Muktebes mine’l-Lehecâti’l