DOĞU KLASİKLERİNİN GENEL ÖZELLİKLERİ, TESİR ALANLARI VE YENİDEN YAYININDA DİKKAT EDİLMESİ GEREKENLER

Türkiye’de “Doğu Klasikleri” terimi ile daha çok Hint, İran ve Arap edebiyatının hem İslâm’dan önceki hem de İslâm’dan sonraki klasik eserleri anlaşılmaktadır. Bu üç kadim milletin klasikleri tarih içinde İslâm coğrafyasında çok fazla okunan ve okuma-yazma bilmeyenlerden yazar ve şairlere kadar çok geniş bir insan kitlesini derinden etkileyen eserler olmuştur. Bu klasiklerin İslâmî Türk edebiyatının şekillenmesinde de önemli tesirleri söz konusudur. Bu yazıda doğu klasiklerinin genel özellikleri, tesir alanları ve bu klasiklerin gelecekte yapılması muhtemel kapsamlı-organize yeniden yayınında uyulması gereken ilkeler üzerinde durulmuştur

Anahtar Kelimeler:

Doğu klasikleri, Hint-İran-Arap klasikleri, Doğu klasiklerinin yeniden yayını

THE GENERAL FEATURES AND RANGE OF INFLUENCE OF EASTERN CLASSICS AND THE THINGS THAT MUST BE TAKEN INTO ACCOUNT WHILE REPUBLISHING THEM

In Türkiye, the term “Eastern Classics” mostly refers to classic Works of Indian, Iranian and Arabic Literature both before and after Islam. The classics of these three ancient nations are the works which have been read in Islamic Geography troughout history, and which have affected an anormous mass of population deeply, ranging from the illeterate to the writers and poets. These classics also had a considerable impact on the formation of Turkish Islamic Literature. This paper deals with the general features and range of influence of Eastern Classics and the principles that must be followed in case of republishing them in a more comprehensive and organised fashion in future

Keywords:

Eastern Classics, Indian-Iranian-Arabic Classics, Republishing Eastern Classics,

PDF

___

Attâr, Feridü'd-din, Mantıku't-Tayr (Kuşların Diliyle), çev. Mustafa Çiçekler, Kaknüs Yayınları, İstanbul 2006.
Aytaç, Gürsel, “Klasikler”, Edebiyat Yazıları 2000-2010, Phoenix Yayınevi, Ankara 2009, s. 221-223.
Ayvazoğlu, Beşir, Derkenar, Ötüken Neşriyat, İstanbul 2002.
Calvino, İtalo, Klasikleri Niçin Okumalı?, çev. Kemal Atakay, YKY, 2. bs., İstanbul 2008.
Çetindağ, Yusuf, “Edebiyatımızın Kaynaklarından: Doğu Medeniyeti ve Metinleri”, Turkish Studies, Vol. IV, No. 1-2 Winter, January 2009, s. 2043-2088.
Çetindağ, Yusuf, “Şark Klasikleri ve Özellikleri”, Dergâh, C. 16, S. 191, Ocak 2006, s. 9-15.
Çıkla, Selçuk, “Unutulan Hazineler: Doğu Hikâyeleri”, Dil ve Edebiyat, S. 7, Temmuz 2009, s. 68-71.
Çıkla, Selçuk-Sibel Üst, “Mesnevî’deki Hikayelerin Kaynakları ve Mevlana’nın Hikayeler Üzerindeki Tasarrufları”, Yedi İklim (Mevlana Özel Sayısı), S. 211, Ekim 2007, s. 92-97.
Kortantamer, Tunca, “Mehmet Âkif ile Sadi Arasında Muhteva ve Anlatım Tekniği Açısından Bir Karşılaştırma Denemesi”, Ölümünün 50. Yılında Mehmet Âkif Ersoy, Marmara Üniversitesi Yayınları, İstanbul 1986, s. 89-134.
Mehmed Âkif Ersoy’un Makaleleri, hzl. Abdulkerim Abdulkadiroğlu- Nuran Abdulkadiroğlu, Kültür Bakanlığı Yayınları, Ankara 1990.
Meriç, Cemil, Bir Dünyanın Eşiğinde, İletişim Yayınları, 8. bs., İstan- bul 2005.
Meriç, Cemil, Kırk Ambar, C. 1, İletişim Yayınları, 10. bs., İstanbul 2008.
Mevlâna Celâleddin Rûmî, Mesnevî Hikâyeleri, hzl. Şefik Can, Ötüken Yayınları, İstanbul 2003.
Pamuk, Orhan, Yeni Hayat, İletişim Yayınları, 73. bs., İstanbul 2010.
Zerrinkûb, Abdülhüseyin, Simurg'un Kanat Sesi-Attar'ın Hayatı, Dü- şünceleri ve Eserleri, Anka Yayınları, İstanbul 2002.