KUR'AN-I KERİM'DE TARİHSEL BİR GÖNDERME (İNSANIN MAYMUNLAŞMASI YA DA KİMLİK KAYBI)

İnançları, kutsal değerleri ve davranışlarındaki ahlakinitelikleri, insanın kimliğini oluşturan temel unsurlardır.Kuranın ifadesiyle bütün bunlar iman ve salih amelolgularına dayanmaktadır. İnsan, ilahî bir hibe olarakkendisine verilen bu fıtrî nitelikleri geliştirerek kimliğinimükemmelleştirebilir. Kuran-ı Kerîm, bazı ayetlerde Hz.Âdem ve onun neslinden gelenlerin hatalı davranışlarına,ayrıca insanı, kemâle giden yoldan saptıran bazıdurumlara işaret etmektedir. Bunun yanı sıra O, eskikavimlerin helakini anlatan örnekler çerçevesinde, tarihboyunca yaşanmış ibretlik olayları konu edinerek insanınsahip olduğu faziletlerin kaybedilmesi gibi olumsuzsonuçlara da değinmektedir. Bu bağlamda; bozgunculukyapmak, cinsel sapkınlık, haksız yere cana kıymak, yalansöylemek, gıybet etmek, kibirli olmak, zulmetmek,gösteriş yapmak, nankörlük etmek, sabırsızlık göstermek,açgözlü olmak ve dünyevileşmek gibi hususlar söz konusufaziletleri değersizleştiren etkenlerin başında gelmektedir.Kuran-ı Kerimin bu konuda anlattığı en tipik örneklerdenbirisi de; İsrailoğullarının, kendi kitaplarındaki temelunsurlardan biri olarak kabul edilen cumartesi günüçalışma yasağına karşı hürmetsizlik etmeleri ve bununsonucunda ilahî irade tarafından maymun suretinebüründürülerek çok ağır bir cezaya çarptırılmalarıdır.Bu örnek, ilahî emirleri ihlal edenlerin azgınlıklarına birkarşılık olarak onların suretlerinin maymuna çevrilmesiniihtiva etmektedir. Diğer taraftan bazı neşriyatta resimleriyer alan yarı insanyarı maymun varlıklar, esasen,Kuranın on dört asır önce haber verdiği mezkûr bilgiyidoğrulayan ve onun mucizevî yönüne şahitlik eden harikabirer delil konumundadırlar.

A HISTORICAL CONVEYANCE IN THE QUR ÂN (SIMIANIZED HUMAN BEING OR IDENTITY LOSS)

His beliefs, sacred valuesand moral qualities of hisbehaviors are the mainelements that constitute theidentity of the person. Byexpression of the Qur an, allthese are based on the faithand good deeds. Humanbeings can perfect hisidentity by developing thisinnate qualities given to himas a divine grant. The Qur anrefers incorrect behaviorsof Prophet Adam and hisdescendants, and somecases that demotivate peoplefrom the road of perfection.Furthermore, the Qur andescribes the destruction ofthe ancient tribes throughexemplary events occurredthroughout history. In thiscontext, particularly makingmischief, sexual perversion,killing unjustly, lying,backbiting, being arrogant,persecution, flaunt,ingratitude, impatience,being greedy andworldliness are major factorswhich trivialize mentionedvirtues. In this regard, oneof the most typical exampleswhich was told in the HolyQur an is that Israeliteshad desecration againstthe work prohibitionon Saturday which isconsidered one of the mainfactors in their book andconsequently they werepunished hard by DivineWill by being transformedtheir faces to monkey faces.This example contains thetransfer of faces of thosewho violate divine orders tomonkey faces as a responseto their arrogance. Onthe other hand, half manand half ape beings whosepictures are located insome publications are greatevidences which confirmsthe mentioned informationthat the Qur an gavefourteen centuries ago andwitnessed to its miraculousway.

PDF

___

Ahmed b. Hanbel, el-Müsned, İstanbul 1401/1981.
Ahmet Cevdet Paşa, Kısas-ı enbiyâ ve tevârih-i hulef â, İstanbul 1976.
Ateş, Süleyman, Kuran-ı Kerim Tef siri, İstanbul trz.
Aydın, Mehmet, Ansiklopedik Dinler Sözlüğü, Konya 2005.
el-Beğavî, Ebû Muhammed Hüseyin b. Mesud, Meâlimüt-tenzîl, Riyad 1417/1997.
el-Beydâvî, Kadı Nasıruddîn Ebû Said Abdullah b. Ömer, Envârut-tenzîl ve esrârut- tevîl, Beyrut 1420/1999.
Bowker, John, The Oxf ord Dictionary of World Religions, New York 1997.
el-Buhârî, Ebû Abdullah Muhammed b. İsmâil, el-Câmiüs-sahîh, İstanbul 1401/1981.
Hinnells, John R., The Penguin Dictionary of Religions, New York 1984.
İbn Hişâm Ebu Muhammed Abdülmelik el-Himyerî, es-Sîratün-nebeviyye, Beyrut, 1936.
İbn Kesîr, Ebul-Fidâ İsmâil, Tef sîrul-Kurâni-l-azîm, Beyrut 1418/1998.
el-İsfehânî, Rağıb, el-Müf redât f î ğarîbil-Kurân, Beyrut 1422/2001.
el-Kâsımî, Muhammed Cemâluddîn, Mehâsinut-tevîl, Beyrut 1418/1992.
Kitab-ı Mukaddes, çev., Komisyon, İstanbul 1980.
Kuran-ı Kerim (Metin).
el-Merağî, Ahmed Mustafa, Tef sîrul-merâğî, Kahire 1974.
Müslim, Ebül-Hüseyin b. el-Haccâc el-Kuşeyrî, el-Câmiüs-sahîh, İstanbul 1401/1981.
en-Neccâr, Abdulvehhâb, Kasasul-enbiyâ, Beyrut 1406/1986.
en-Nesâî, Ebû Abdurrahman Ahmed b. Ali, es-Sünen, İstanbul 1401/1981.
en-Nesefî, Ebul-Berakat Abdullah b. Mahmud, Medârikut-tenzîl ve hakaikut- tevîl, İstanbul 1984.
er-Râzî, Fahruddîn, Mef âtîhul-ğayb, Beyrut 1417/1997.
es- Suyûtî, Abdurrahman Celâluddîn, ed-Durrul-mensûr f it-tef sîril-mensûr, Beyrut 1414/1993.
et-Taberî, Ebû Câfer Muhammed b. Cerîr, Câmiul-beyân an tevîli ây il-Kurân, Beyrut 1408/1988.
el-Vâhidî, Ebul-Hasen Ali b. Ahmed, Esbâbun-nüzûl, thk. Kemal Besyûnî Zağlûl, Beyrut 1411/1991.
Yazır, Muhammed Hamdi, Hak Dinî Kuran Dili, İstanbul 1979.
ez-Zemahşerî, Cârullâh Mahmûd b. Ömer, el-Keşşâf an hakâikıt-tenzîl ve uy ûnil- ekâvîl f î vucûhit-tevîl, Beyrut trz.