POSTMODERNİZMDEÇOK SESLİLİK ve ÇOK KÜLTÜRLÜLÜK YANILGISI

Postmodernizm 1970'li yıllardan beri değişik alanlarda gündemi meşgul etmeye devam etmektedir. Belirsizlik, tanımsızlık, eklektizm, büyük anlatıların çöküşü, simülasyon gibi ifadelerle birlikte betimlenmeye çalışılan postmodernizmin en önemli söylemlerinden biri çok seslilik diğeri çok kültürlülüktür. Modernitenin her şeyi tek tipleştiren yaklaşımının aksine postmodernistler, farklılıkların birbirine üstünlük kurmadan bir arada bulunabileceğine, bir sesin diğer sesi bastırmadan yan yana gelebileceğine inanırlar. Aydınlanmacı aklın yanılgılarının olduğunu, modernitenin evrensel değer anlayışının insanı tükettiğini iddia ederek çok kültürlü ve çok sesli bir dünyanın hayalini kurarlar. Böyle bir hayale kapılmalarında şüphesiz son yüz elli yılın en büyük anlatısı olan Marksizmin pratikte başarısız olması ve milliyetçiliğin faşizme evirilmesinin büyük etkisi vardır. Görünüşte çok seslilik ve çok kültürlülük söylemleri küresel barışın sağlanmasında, farklılıkların korunmasında, yabancı düşmanlığının önüne geçilmesinde önemli işlevler görür. Fakat Avrupa ve Amerika'da artanyabancı düşmanlığı, İslamafobia, küreselleşmenin küçük kültürleri yok etmesi, çok seslilik ve çok kültürlülük söylemlerinin birer yanılgı olduğunu düşündürür. Bu bildiride postmodernistlerin çok seslilik ve çok kültürlülük yanılgısı ele alınmaktadır

THE MISCONCEPTION OF POLYPHONY AND MULTICULTURALISMIN POSTMODERNISM

Postmodernism has beengoing on tooccupytheagenda in differentareas since 1970’s. Polyphony and multiculturalism are two importantdiscourses ofpostmodernismthatit is triedtodescribingbyuncertainty, indefiniteness, eclecticism,collapse of meta-narrative, simulation. Postmodernists believe that differences stand together without putting superiority and on each othersoundscomingalongsidebysidewithoutputtingpressure on each other, unlike the uniformity of modernity. They imagine a multicultural and poliyphony world claiming the enlightened mind has a wrongs and mentality of modernity has destroyed a human.Marxism, which it is thebiggestmeta-narrative in lastonehundredfifty years,fails in practice and nationalism evolves into fascism is whytheyimagelikethis.Apparently, polyphony and multiculturalism discourses have important functions on the ensuring global peace, in the protection of differences and in the block of xenophobia.Many people think that polyphony and multiculturalism are misconceptionaftergrowingxenophobia, Islamophobia in America and Europa. In this paper, postmodernists’s polyphony and multiculturalismmisconceptionisbeinghandled

PDF

___

Artun, Ali (2013). Çağdaş Sanat ve Kültüralizm. Çağdaş Sanat ve Kültüralizm içinde (der. Ali Artun). İstanbul: İletişim Yayınları, s.17-52.
Altar, Cevad Memduh (2009). Sanat Felsefesi Üzerine. (haz. İnci Kut). İstanbul: Pan Yayıncılık.
Bauman, Zygmunt (2011). Bireyselleşmiş Toplum. (çev. Yavuz Alogan). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Best, Steven-Kellner, Douglas (2010). Postmodern Teori. (çev. Mehmet Küçük). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Bourse, Michel (2009). Melezliğe Övgü. (çev. Işık Ergüden). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Doltaş, Dilek (1999). Postmodernizm Tartışmalar ve Uygulamalar. İstanbul: Telos Yayıncılık.
Eagleton, Terry (2011). Postmodernizmin Yanılsamaları. (çev. Mehmet Küçük). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Ensaroğlu, Yılmaz (2001). Modernleşme Sürecinde Çokkültürlülük. Modernleşme ve Çokkültürlülük içinde (ed. Nazan Aksoy-Melek Ulagay). İstanbul: İletişim Yayınları, s. 85-91.
Ecevit, Yıldız (2006). Türk Romanında Postmodernist Açılımlar. İstanbul: İletişim Yayınları.
Fukuyama, Francis (2015). Tarihin Sonu ve Son İnsan. (çev. Zülfü Dicleli). İstanbul: Profil Yayıncılık.
Habermas, Jürgen (2013). Demokratik Anayasal Devlette Tanınma Savaşımı(çev.
Mehmet H. Doğan). Çokkültürcülük içinde (haz. AmyGutmann). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları, s. 125-160.
Harvey, David (2010). Postmodernliğin Durumu. (çev. Sungur Savran). İstanbul: Metis Yayınları.
Horkheimer, Max (2013). Akıl Tutulması. (çev. Orhan Koçak). İstanbul: Metis Yayınları.
Huyssen, Andreas (1984). Mappingthe Postmodern. New GermanCritique, N. 33. North Carolina, p. 5-49.
Gerard De Nerval (2004). Doğuda Seyahat. (çev. Selahattin Hilav). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Jameson, Fredric (2011). Postmodernizm ya da Geç Kapitalizm Kültürel Mantığı (1. Baskı).N. Plümer- A. Gölcü (çev.). Ankara: Nirengi Kitap.
Kymlicka, Will (2012).Çok Kültürlülük: Başarı, Başarısızlık ve Gelecek. (çev. Fatih Öztürk). İÜHFM C. LXX, S. 2, 298 s. 297-332.
Lyotard, Jean-François (2013). Postmodern Durum. (çev. İsmet Birkan). Ankara: BilgeSu Yayıncılık.
Malik, Kenan (2001). Irkın Aynası: Postmodernizm ve Farklılıkların Kutsanması.(çev.
Ahmet Fethi). Marksizm ve Postmodern Gündem (der. Elen MeiksinsWood- John BellamyFoster). İstanbul: Ayna Yayınları, s. 102-128.
Orkunoğlu, Yener (2007). Nietzsche ve Postmodernizmin Gerçek Yüzü. İstanbul: Ceylan Yayınları.
Taylor, Charles (2014). Tanınma Politikası.(çev. Yurdanur Salman). Çokkültürcülük içinde (haz. AmyGutman). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları, s. 46-93.
Tekinalp, Şermin (2005). Küreselleşen Dünyanın Bunalımı: Çokkültürlülük.Journal of İstanbul Kültür University, 2005/1 pp.75-87
Touraine, Alain (2010). Modernliğin Eleştirisi. (çev. Hülya Tufan). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
www.dw.com/tr/avrupada-yabanc%C4%B1d%C3%BC%C5%9Fmanl%C4%B1%C4%9F% C4%B1-art%C4%B1yor/a-3440049.
www.theguardian.com/world/2010/oct/17/angela-merkel-german-multiculturalism-failed. Huntington, Samuel P. (2014). Medeniyetler Çatışması. (çev. Murat Yılmaz). İstanbul: Vadi Yayınları.
Zizek, Slavoj (2013). Çokkültürcülük, ya da Çokuluslu Kapitalizmin Kültürel Mantığı.
(çev. Tuncay Birkan). Çağdaş Sanat ve Kültüralizm içinde (der. Ali Artun). İstanbul: İletişim Yayınları, s. 53-94