MARDİN İLİNDE YETİŞTİRİLEN ÜZÜM ÇEŞİTLERİNİN VERİM ÖZELLİKLERİNİN BELİRLENMESİ
Bu çalışmada, 2014–2015 yılarında Mardin iline bağlı Artuklu, Yeşilli, Savur, Nusaybin, Midyat, Ömerli,Derik, Mazıdağı, Dargeçit ve merkez ilçe ve köylerinde yaygın olarak yetiştirilen 26 yerel üzüm çeşidininverim özellikleri incelenmiştir. Deneme materyali yöre bağlarındaki geleneksel goble terbiye sistemli,tamamı kuru şartlarda yetişen hasat dönemi olgunluğunda olan sağlıklı omcalar üzerinde yetişen üzümörneklerinden alınmıştır. Çalışma 3 tekerrürlü yapılmıştır. Bu çalışmada denemeye alınan üzümçeşitlerinin verime ilişkin özellikleri incelenmiş ve fenolojik evreleri gözlenmiştir. Çalışma kapsamındaüzüm çeşitlerinin omca verimi (kg/omca), dekara verim (kg/da), incelenmiştir. Yapılan bu çalışmanınsonucunda, verim değerleri açısından ön plana çıkan üzüm çeşitleri Kohar (3.35 kg/omca–510 kg/da),Hakkeybi (3.41 kg/omca–520 kg/da), Bineytati (4.30 kg/omca–530 kg/da), Hetfberi, (4.43kg/omca–550kg/da) ve Fiskini (4.74 kg/omca–620 kg/da) çeşitleri olmuştur.
YIELD FEATURES DETERMINATION OF MARDİN GRAPE VARIETIES
In this study, were examined yield characteristics of 26 local grape varieties grown in Artuklu, Yeşilli, Savur, Nusaybin, Midyat, Ömerli, Derik, Mazıdağı, Dargeçit and districts and villages of Mardin province in 2014–2015. Experimental material was grape samples grown on the healthy omcas with the traditional gobble system in the region, all of which were harvest maturity at dry conditions. The study was conducted in 3 recurrence. In this study trial grapes variety were examined yield features and phenological periods of the grape variety observed. Within the scope of the study inspected features, yield (kg / wine), yield grape (kg /da), As a result of this work, varieties of grapes in the foreground in terms of yield values are Kohar (3.35 kg/wine–510 kg/da), Hakkeybi (3.41 kg/wine–520 kg/da), Bineytati (4.30 kg/wine–530 kg/da), Hetfberi (4.43 kg/wine–550 kg/da), and Fiskini (4.74 kg/wine–620 kg/da). It is hoped that the results obtained will lead to future work.
___
- Ağaoğlu, Y.S., 1999. Bilimsel ve Uygulamalı Bağcılık. (Asma Biyolojisi). Kavaklıdere Eğitim Yayınları No:1, 1:205 s., Ankara.
- Gürsöz, S., 1993. GAP Alanına Giren Güneydoğu Anadolu Bağcılığı ve Özellikle Şanlıurfa İlinde Yetiştirilen Üzüm Çeşitlerinin Ampelografik Nitelikleri ile Verim ve Kalite Özelliklerinin İncelenmesi Üzerine Bir Araştırma (Doktora Tezi). Çukurova Üniversitesi Fen Bil. Enst. 363.
- Özdemir, G., Özmen, A., 2008. Süryani Kültüründe Bağcılık ve Şarap. Ulusal Bağcılık ve Şarapçılık Semp., Denizli, 415–416.
- Karataş, H., Özdemir, G., Karataş, D., Örmek, G., 2009. Mardin İli Bağcılığının Mevcut Potansiyeli. Türkiye 7. Bağcılık ve Teknolojileri Semp., Manisa. 196–202.
- Karataş, H., Değirmenci, D., Ağaoğlu, S., 2010. Kalecik Karası Üzüm Çeşidinde (Vitis vinifera L.) Ürün Dalı İstikametlerinin Üzüm Verim ve Kalite Üzerine Etkileri. Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 24(1):37–46.
- Çelik, H., Marasalı, B., Söylemezoğlu, G., Göktürk Baydar, N., Karlı İlbay, A., 1999. Hasandede Üzüm Çeşidi İçin Ankara Koşullarında En Uygun Terbiye Şekli ve Gövde Yüksekliğinin Belirlenmesi. Türkiye 3. Ulusal Bahçe Bitkileri Kongresi 14–17.09.1999, Kızılcahamam/Ankara. 569–573.
- Kaplan, N., 1994. Diyarbakır ve Mardin İllerinde Yetiştirilen Üzüm Çeşitlerinin Ampelografik Özelliklerinin Saptanması Üzerinde Bir Araştırma (Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi Fen Bil. Enst. 206.