ESKİŞEHİR İLİ BAĞCILIĞINA GENEL BİR BAKIŞ

Eskişehir ilinde bağcılık faaliyeti çok eski yıllardan bu yana yapılagelmektedir. Tarım kesiminde yaşayanlar için önemli bir yan gelir kaynağıdır. Eskişehir büyük pazarlara yakınlığı, farklı iklim özellikleri gösteren bölgeleri ile önemli bir üzüm üretim bölgesidir. Eskişehir ilinde 2016 yılı verilerine göre toplam 7428 dekar bağ alanı mevcut olup yaklaşık 2600 ton üretim gerçekleşmektedir. Tekirdağ Bağcılık Araştırma Enstitüsü’nde bulunan çeşit koleksiyon bağında 26 üzüm çeşidi bulunmaktadır. Yerel bağların çoğunluğu kendi kökleri üzerinde yetiştirilen, verimliliği düşük, bakımsız yaşlı omcalardan oluşmaktadır. Filoksera, bakımsızlık, köyden şehre göç, yaşlı nüfus gibi çeşitli nedenlerden tahrip olan bağların yeniden kurulamaması, uygun standart çeşitlerin belirlenememiş olması, bağcılık tekniğinin yeterince bilinmemesi, verim ve gelir düşüklüğü, üretilen üzümlerin pazarlanamaması nedeniyle yörenin bağcılık açısından şu anda istenilen yerde değildir ve günden güne üzüm üretimi azalmaktadır. Bu çalışmada, Eskişehir ili bağcılığı, mevcut durumu, yetiştirilen çeşitler ve bağcılığın sorunları geniş bir biçimde ele alınmıştır.

Anahtar Kelimeler:

eskişehir, üzüm, bağ, iç anadolu, mikroklima

A GENERAL VIEW OF VITICULTURE IN ESKIŞEHIR PROVINCE

Viticulture in the province of Eskisehir has been taking place since ancient times. It is an important source of income for people living in the agricultural sector. Eskisehir is an important grape production region with its proximity to major markets and regions with different climate characteristics. In Eskisehir province, according to the data of 2016, a total of 7428 decares of vineyard area exists and about 2600 tons of production is realized. There are 26 grape varieties in the national grape collection in Tekirdağ Viniculture Research Institute. The majority of local vineyards are grown on their own roots, productivity is low and it consists of old vines neglected. The lack of adequate vineyard techniques, the lack of appropriate standard varieties, the low yield and low income, the lack of marketability of the grapes produced, and the lack of viniculture are not the desired places at this time, grape production is decreasing. In this study, the problems of Eskisehir province barking, its current situation, cultivated varieties and lacquering were discussed in a wide range.

PDF

___

Ada, E., 2017. Sözlü Görüşme. Eskişehir İl Gıda, Tarım ve Hayvancılık Müdürlüğü.
Anonim, 2008. Eskişehir Tarım Master Planı.
Anonim, 2017a. http://tuikapp.tuik.gov.tr/ bitkiselapp (Erişim Tarihi: 15.08.2017).
Anonim, 2017b. http://www.eskisehir.gov. tr/tr/eskisehir–rehberi/eskisehir–genel–bilgiler.html (Erişim Tarihi: 15.08.2017)
Anonymous, 2017. http://faostat3.fao.org/ home (Erişim Tarihi: 15.8.2017)
Ağaoğlu, Y.S., 1999. Bilimsel ve Uygulamalı Bağcılık (Asma Biyolojisi Cilt:1). Kavaklıdere Eğitim Yayınları No:1, İstanbul.
Boz, Y., Uysal, T., Yaşasın, A.S., Gündüz, A., Avcı, G.G., Sağlam, M., Kıran, T., Öztürk, L., 2012. Türkiye asma Genetik Kaynakları. Tekirdağ Bağcılık Araştırma İstasyonu, 411s.
Cangi, R., A., Yağcı, D., Kılıç, 2012. Iğdır Yöresinde Salamuralık Asma Yaprağı Üretim İmkânları. 1. Uluslararası Iğdır Sempozyumu, 21–23 Nisan 2012, Iğdır.
Çelik, H., Ağaoğlu, Y.S., Fidan, Y., Marasalı, B. ve Söylemezoğlu, G., 1998. Genel Bağcılık. Sun Fidan A.Ş. Mesleki Kitaplar Serisi: 1, 253, Ankara.
Çelik, S., 2011. Bağcılık (Ampeloloji) Cilt: 1, Avcı Ofset, 428, İstanbul.
Doğru, H., 2005. 16. Yüzyılda Eskişehir ve Sultanönü Sancağı. Eskişehir Odunpazarı Belediyesi, 5:288.
Fidan, Y., 1985. Özel Bağcılık. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayını: 930, Ders Kitabı No: 265, 176.
Işın, F., Keskin, G., Kılıç, M., Türkekul, B., Ateş, H.Ç., 2010. Türkiye’de Tarımsal İşgücü Piyasası ve Sosyal Güvenlik Politikaları. Ziraat Mühendisleri Odası 7. Teknik Kongresi, Ankara, s:1–22.
Oraman, N., 1941. Orta Anadolu Kurak Mıntıkası Bağcılığı. Ankara Yüksek Ziraat Enstitüsü Matbaası Sayı: 121.
Orhan, N., Deliorman Orhan, D., Ergun, F., 2011. Anadolu Medeniyetlerinde Asma (Vitis vinifera L.). Tarih Araştırmaları Dergisi 30(50):69–80.
Özgür, E.M., 1999. Türkiye’de İl İçi Göçler Hakkında Düşünceler. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Dergisi 39(1–2):159–167.
Shidfar, M., 2008. Eskişehir ve Kayseri İlleri Asma Gen Kaynaklarının SSRs (Simple Sequence Repeats)’a Dayalı Genetik Karakterizasyonu (Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.