ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN YALNIZLIK DÜZEYLERİ İLE AİLE AİDİYETİ ARASINDAKİ İLİŞKİNİN İNCELENMESİ

Öz Bu araştırma, üniversite öğrencilerinin yalnızlık düzeyleri ile aile aidiyeti arasındaki ilişkinin incelenmesi amacıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu Isparta Uygulamalı Bilimler Üniversitesi Atabey Meslek Yüksekokulu’nda okuyan 234 öğrenci oluşturmaktadır. Katılımcılara sosyo-demografik bilgilerinin ölçüldüğü veri formu, yalnızlık düzeylerinin ölçüldüğü UCLA Yalnızlık Ölçeği ve aile aidiyeti tutumlarının belirlenmesi için Aile Aidiyeti Ölçeği uygulanmıştır. Russell ve arkadaşları (1978) tarafından geliştirilen ve Demir (1989) tarafından geçerlik ve güvenirlik çalışması yapılan UCLA Yalnızlık Ölçeği 20 maddeden, Mavili ve arkadaşları (2014) tarafından geliştirilen Aile Aidiyeti Ölçeği 17 maddeden ve 2 faktörden oluşmaktadır. Araştırmanın sonucunda yalnızlık puanları ile aile aidiyeti alt ölçeklerinden kendilik aidiyeti alt boyutu ile negatif yönlü orta bir ilişki (r=-,495), aile aidiyeti alt boyutu ile negatif yönlü orta bir ilişki (r=-,436) bulunurken, aile aidiyeti ile yalnızlık arasında ise negatif yönlü orta bir ilişki (r=-,528) bulunmuştur. Aile aidiyetinin yalnızlığa etkisinin incelenmesi amacıyla regresyon testi yapılmış ve etkinin incelenmesi amacıyla kurulan regresyon modeli anlamlı bulunmuştur (F=,45,372 p<0,05). Yalnızlığı hangi değişkenlerin açıkladığına ilişkin sonuçlara bakıldığında aile aidiyeti ölçeğinin alt boyutlarından olan kendilik aidiyeti ile aile aidiyetinin negatif yönde etkilediği (B=- ,415; B=-,642; p<0,05) ve aile aidiyetinin etkisinin daha fazla olduğu bulunmuştur. Öğrencilerin yalnızlık düzeylerinin düşük, aile aidiyetinin yüksek bulunduğu bu çalışmada yalnızlık ve aile aidiyetlerinin yaş, sınıf ve kardeş sayısı arasında anlamlı farklılaşmadığı, diğer bazı değişkenlerde anlamlı farklılaştığı görülmüştür.

___

Avrasya Uluslararası Araştırmalar Dergisi-Cover
  • ISSN: 2147-2610
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Başlangıç: 2012
  • Yayıncı: Kürşat Öncül