MEMLÛK KIPÇAKÇASIYLA YAZILMIŞ ESERLERDE KELİME BAŞINDA D- ÜNSÜZÜ

Öz Memlûk Kıpçakçası Türkoloji literatüründe 13. yüzyılın ortalarından 15. yüzyılın başlarına kadar Mısır ve Suriye‟de yazılmış eserler için kullanılan bir kavramdır. Bu lehçeyle yazılmış eserler tam bir bütünlük içinde değildir. Karışık lehçe özellikleri (Harezm-Kıpçak-Oğuz) söz konusudur. Buna paralel olarak Memlûk Kıpçakçasında kelime başında t- ve d- ile yazılmış kelimeler, karşılıklı olarak bir araya getirilip incelenmektedir. Bununla ilgili asıl Memlûk Kıpçakçası eserleri ve iki dilli olarak yazılmış sözlük-gramerler taranmıştır. 

___

  • BV: AĞAR, Mehmet Emin, (1986), Baytaratü’l-Vâzıh (İnceleme-Metin-İndeks), Ġstanbul: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi).
  • DM: TOPARLI, Recep, (2003), Ed-Dürretü’l-Mudiyye Fi’l Lügati’t Türkiye, Ankara: TDK Yay.
  • GT: KARAMANLIOĞLU, Ali Fehmi, (1989), Gülistan Tercümesi, Ankara: TDK Yay.
  • İM: TOPARLI, Recep, (1992), İrşâdü’l-Mülûk ve’s-Selâtîn, Ankara: TDK Yay.
  • Kİ: CAFEROĞLU, Ahmet, (1931), Kitâb al-İdrâk li Lisan al Atrâk. Ġstanbul: Evkaf Matbaası.
  • KK: TOPARLI, Recep - ÇÖGENLĠ, M.Sadi - YANIK, Nevzat H., (1999), El-Kavânînü’lKülliye li Zabti’l-Lügati’tTürkiyye, Ankara: TDK Yay.
  • MG: UĞURLU, Mustafa, (1987), Münyetü’l-Guzât, Ankara:Kültür ve Turizm Bak. Yay.
  • T: TOPARLI, Recep - ÇÖGENLĠ, M.Sadi - YANIK, Nevzat H., (2000), Kitâb-ı Mecmû-ı Tercümân-ı Türkî ve Acemî ve Mugalî, Ankara: TDK Yay.
  • TZ: ATALAY, Besim, (1945), Et-Tuhfet- üz- Zekiyye fîl-Lûgat –it- Türkiyye. Ġstanbul: TDK Yay.