İNTERNETTE EMLAK REKLAMLARINA YÖNELİK TÜKETİCİ GÜVENİ: TÜKETİCİ TUTUM BİLEŞENLERİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA

Öz İnternet, emlak sektörünün en önemli araçlarından biri haline gelmiştir. Son yıllarda dijitalleşmenin getirdiği fırsatlarla dinamik bir şekilde büyüyen gayrimenkul sektörü pazar payını büyüterek pazar tabanına yayılmaya başlamıştır. Yapılan araştırmalara göre; insanlar konut almadan önce çeşitli arama motorlarında, web uygulamalarında ya da mobil cihazlarda %83 ile %90 (Emlak Sektörü Raporu, 2018) aralığında emlak kurum adı olmadan genel kavram ve ifadelerle ilgili sonuçlara ulaşmaya çalışmaktadır. Bu anlamda alıcıya ulaşan en önemli araçlardan biri emlak reklamları olup bu konuda başarılı olmak isteyen emlak firmalarının çevrimiçi (online) tüketicinin algı ve tutumlarını anlamaları gerekmektedir. İnternette emlak reklamlarına yönelik doğrudan bir araştırma olmadığı fark edilmiş olup, literatürde farklı çalışmalar yer almaktadır. Bu boşluğu doldurmak ve gelişen bu konuya ışık tutmak için bir araştırma önerisi sunmak istenmektedir. Bu çalışmanın amacı, internette emlak reklamlarına yönelik, katılımcıların tutum ve inançlarının bu reklamlara duydukları güvene etkisini ortaya çıkaracak tüketici algılarının saptanmasıdır. Bu amaçla Uçar (2013) ile Arslan ve Dursun’un (2015) çalışmalarında (Likert ölçeği ile) kullanılan ölçekler uyarlanarak esas alınmıştır. Araştırma için kullanılacak ölçek ile 50 kişiye yönelik bir ön araştırma yapılıp, geçerlik ve güvenirlik doğrulanması sağlanmasının ardından ölçek olarak kullanılan anket ifadelerinin kullanılmasının uygun olduğu belirlenmiştir. Ardından ana araştırmada veri toplama yöntemi olarak basit tesadüfi örnekleme yöntemi ile online anket kullanılarak 388 kullanıcıya ulaşılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, tutum bileşenlerine bağlı elde edilen faktör gruplarına göre internette emlak reklamlarına yönelik tüketici güveni oluşmaktadır. Bu faktörlerin, “Ekonomi ve Bilgi Kaynağı: (EBK)”, “Olumsuz Özellikler: (OÖ)”, “Maliyet: (MLY)”, “Yaşam Standardı: (YS)” olduğu belirlenmiştir. Bu faktör gruplarına bağlı olan unsurlar değiştiğinde internette emlak reklamlarına yönelik tüketici güveni yaklaşık yüzde kırk değişmektedir.

Anahtar Kelimeler:

İnternette emlak reklamları, tutum bileşenleri, tüketici güveni

PDF

___

ABU-GHOSH, D. H., Al-Dmour, H., Alalwan, A. A., ve Al-Dmour, R. H. (2018), “Factors Affecting Jordanian Consumers’ Attitudes Towards Facebook Advertising: Case Study of Tourism”, In Emerging Markets from a Multidisciplinary Perspective
CHALLENGES, Opportunities and Research Agenda (Ed. Yogesh K. Dwivedi, Nripendra P. Rana, Emma L. Slade, Mahmud A. Shareef, Marc Clement, Antonis C. Simintiras ,Banita Lal), Online ISBN: 978-3-319-75013-2, Springer, Cham, 285-302.
AKAR, E. (2010), “Sanal Toplulukların Bir Türü Olarak Sosyal Ağ Siteleri – Bir Pazarlama İletişimi Kanalı Olarak İşleyişi”, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, C. X, S.1: s.107–122.
AKSOY, R. (2006), “Bir Pazarlama Değeri Olarak Güven ve Tüketicilerin Elektronik Pazarlara Yönelik Güven Tutumları”, ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, C. 2, S.4: s.79-90.
AKTAŞ, H., ve Aktan, E. (2014), “Sosyal Medya Reklamları ve Tüketici Tutumları: Bir Reklam Mecrası Olarak Facebook”, Digital Communication Impact, International Academic Conference, Istanbul, 16-17 October, s. 422-434.
AKTAŞ, H. (2010), “İnternet Reklam Türlerinde Uygulayıcılardan Kaynaklanan Sorunlar ve Bir Sınıflandırma Önerisi”, Selçuk İletişim, C. VI, S.3: s.146-166.
ALPMAN, P. S., ve Göker, G. (2010), “Sınıfsal Farklılıklar Bağlamında Aseptik Mekanların Temsili: Konut Reklamları Örneği”, Akdeniz İletişim, C. XIII: s.67.
ALTINBAŞAK, İ. ve Karaca, E.S. (2009), “Internet Reklamcılığı ve Internet Reklamı Ölçümlenmesi Üzerine Bir Uygulama”, Ege Akademik Bakış / Ege Academic Review, C. IX, S.2: s. 463-487.
ALTUNIŞIK, R., Coşkun, R., Bayraktaroğlu, S. ve Yıldırım, E. (2005), Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri, Ekim, 7. Baskı, Sakarya Kitabevi.
ARSLAN, B. ve Dursun, T. (2015), “Türk Tüketicilerinin Mobil Reklamlara Yönelik Tutumları”, Electronic Journal of Vocational Colleges, December/Aralık, s. 9-19.
BASMACI, U. ve Çengel, Ö. (2018), “Gayrimenkul Sektöründe Dijital Pazarlamada Arama Motorları Reklamları”, İstanbul Ticaret Üniversitesi Teknoloji ve Uygulamalı Bilimler Dergisi, C. I, S.1: s. 29-36.
BULUNMAZ, B. (2013), “Reklamcılığın Görünen Yeni Yüzü: İnternet Reklamcılığı ve Nereye Gidiyoruz?”, İnet-Tr’13, XVIII. Türkiye'de İnternet Konferansı, 9-11 Aralık, İstanbul Üniversitesi, s. 1-6.
BACHNİK, K., ve Nowacki, R. (2018), “How to Build Consumer Trust: Socially Responsible or Controversial Advertising”, Sustainability, C. X, S. 7: s. 2173.
BALASUBRAMANİAN, P., Thomas, J., Parikh, A. H., ve Fisher, N. A. C. (2018), U.S. Patent No. 9,961,402, Washington, DC: U.S. Patent and Trademark Office.
BHANDARİ, M., ve Rodgers, S. (2018), “What Does The Brand Say? Effects of Brand Feedback to Negative eWOM on Brand Trust and Purchase İntentions”, International Journal of Advertising, C. XXXVII, S.1: s.125-141.
BARRELL, D. ve Nash, M. (2005), Fundamentals of Marketing for the Real Estate Proffessional, Dearborn Real Estate Education.
BEDİRHAN, A. (2016), “İdeal Ev Mitosuyla Hayaller ve Düşler Ülkesinde Yaşa (T) Mak: Lüks Konut Reklamlarının Eleştirel Bir Analizi”, İstanbul Journal of Social Sciences, C.XII: s.45-81.
BOWEN, G.ve Bowen, D. (2016), “Social Media: A Strategic Decision Making Tool”, Journal of Global Business and Technology, Spring, C. XII, S. 7: s. 48-59.
BRETT D. L. ve Schmitz, A. (2009), Real Estate Market Analysis, Printice Hall.
BUCHWİTZ, L. A. (2018), “A Model of Periodization of Radio and Internet Advertising History”, Journal of Historical Research in Marketing, C. X, S. 2: s. 130-150.
CHAFFEY, D. ve Chadwick F. E. (2016), Digital Marketing: Strategy, Implementation and Practice, Pearson Publishing, Sixth Edition.
CHESNES, M., ve Jin, G. Z. (2018), “Direct-to-consumer Advertising and Online Search”, Information Economics and Policy, (Bağlantı: https://doi.org/10.1016/j.infoecopol.2018.11.001).
CHO, C. H. ve Cheon, H. J. (2004), “Why Do People Avoid Advertising on the Internet?”, Journal of Advertising, C. XXXIII, S. 4: s.89-97.
ÇAKIR, V. (2004), “Yeni İletişim Teknolojilerinin Reklam Üzerine Etkileri”, Selçuk İletişim, C. III, S. 2: s.168-181.
ÇİZMECİ, F. ve Ercan, T., (2015), “The Effect of Digital Marketing Communication Tools in the Creation Brand Awareness By Housing Companies”, Megaron, C. X, S. 2: s.149-161.
ÇAKMUR, H. (2012), “Araştırmalarda Ölçme - Güvenilirlik – Geçerlilik”, TAF Preventive Medicine Bulletin, C.XI, S.3: s.339-344.
DAL, A. (2015), “İnternet Reklamlarında Kabul ya da Kaçınma Davranışını Etkileyen Güdüler ve Reklam Türlerine Yönelik Bir Araştırma”, Eskişehir, Anadolu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Temmuz.
DURMUŞ, S., ve Sever, E. (2016), “Reklam-Retorik-Mimarlık: Konut Reklamlarında Toplumsal Cinsiyet Algısı”, Konferans bildirisi. (https://www.researchgate.net/publication/313765646).
EHLERS, J. (2010), Marketing Senior Housing, Second Edition, Author House.
ELDEN, M. ve Kocabaş, F. (2015), Reklamcılık Kavramlar, Kararlar, Kurumlar, İletişim Yayınları, ISBN: 9754706328.
GOMEZ Vasquez L. M. ve Velez, I. S. (2011), “Social Media as A Strategic Tool for Corporate Communication”, Revista Internacional De Relaciones Públicas, C. II, S. 1: s.157-174.
GÜLER, G. (2010), “İnternet Reklamları ve Kullanım Motivasyonları” (Bağlantı: http://hdl.handle.net/123456789/2680)
GÜMÜŞ, S. (2014), Bankacılıkta Pazarlama, 70, Hiperlink Eğit. İlet. Yay. San. Tic. ve Ltd. Şti.
GÜNEY, İ. (2009), Türkiye Gayrimenkul Sektörüne Genel Bakış, (abs.cu.edu.tr/Dokumanlar/2016/EEY228/989362551_emlak_pazarlamason_.pdf, Erişim Tarihi: 12.10.2018).
HACİEFENDİOĞLU, Ş., ve Çolular, N. (2008), “İlişkisel Pazarlamada Güven Unsuru ve Otel İşletmelerinde Uygulama”, Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, C. XVI: s.107-126.
HUGHES, M. ve Young, A. (2008), Branding The Real Estate Agent, Booksurge, ISBN: 1-4196-9217-8.
http://www.dijitalajanslar.com/instagram-reklamlari-otomatik-olarak-instagram- storiese-eklenecek/(Erişim Tarihi: 20.11.2018).
https://magazine.realtor/ (Erişim Tarihi: 10.12.2018).
JAYAPRAKASH, A., ve Joseph, M. A. (2018), “A Study on The Effectiveness of Internet Advertising on Consumer Buying Behaviour Towards Mobile Phones”, Indian Journal of Applied Research, C. VIII, S. 3: s.34-35.
JENSEN, H.R. (2001), “Antecedents and Consequences of Consumer Value Assessment: Implications for Marketing Strategy and Future Research”, Journal of Retailing and Consumer Research, C. VIII: s.299-310.
JOHNSTON, W. J., Khalil, S., Nhat Hanh Le, A., ve Cheng, J. M. S. (2018), “Behavioral Implications of International Social Media Advertising: An Investigation of Intervening and Contingency Factors”, Journal of International Marketing, C. XXVI, S. 2: s.43- 61.
KIRÇOVA, İ. (2012), İnternette Pazarlama, İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım.
KORKMAZ, S., Eser, Z., Öztürk, S.A. ve Işın, B. (2009), Pazarlama- Kavramlar- İlkeler- Kararlar, Ankara: Siyasal Kitabevi.
KOSHY, L., ve Manohar, S. J. (2018), Role of Advertising in the Formation of Attitudes Towards Online Advertising, SSRN Electronic Journal, January, (DOI: 10.2139/ssrn.3136841).
KOTLER, P. (2000), Marketing Management, Prentice-Hall Inc., Tenth Edition: London.
KPMG İnternet Tüketicileri Hakkında Gerçekler Raporu. (2017). (Bağlantı: https://home.kpmg.com/tr/tr/home/gorusler/2017/07/2017-kuresel-internet-tuketicileri- arastirmasi.html, Erişim Tarihi: 01.10.2018).
KÜÇÜKERDOĞAN, R. (2007), “İstanbul'da Konutlar ve Konut Reklamları:" Tarabya Evleri" Ya Da" Butik Site"," Sample City"," Trend Plus", Journal of İstanbul Kültür University Arts and Social Sciences, C. V, S. 3: s. 51-62.
MARTİNS, J., Costa, C., Oliveira, T., Gonçalves, R. ve Branco, F. (2019), “How Smartphone Advertising Influences Consumers' Purchase Intention”, Journal of Business Research, S. 94: s.378-387.
MOU (1999), “Open Access to Electronic Commerce for European SMEs”, Final Report, (Bağlantı:http://www.ispo.cec.be/ecommerce/mou/default.htm (Erişim Tarihi: 25.11.2018)
NGUYEN, C., Romaniuk, J., Faulkner, M., ve Cohen, J. (2018), “Are Two Brands Better Than One? Investigating the Effects of Co-Branding in Advertising on Audience Memory”, Marketing Letters, C. XXIX, S. 1: s. 37-48.
ODABAŞI, Y, Barış, G.(2015),Tüketici Davranışları, İstanbul: MediCat Kitapları.
ODABAŞI, Y., Oyman, M. (2002), Pazarlama İletişimi Yönetimi, İstanbul: Şefik Matbaası.
ONAT, F. ve Alikılıç, Ö. A. (2008), Sosyal Ağ Sitelerinin Reklam ve Halkla İlişkiler Ortamları Olarak Değerlendirilmesi, Journal of Yasar University, C. III, S. 9: s. 1111- 1143.
ÖZÇELEBİ M. (2002), “İnternetin Bir Reklam Mecrası Olarak Sunduğu Fırsatlar, Gelişimi ve Türkiye’deki Sorunları”, Inet VII. Türkiye’de İnternet Konferansı, Bildiri No: 109.
ÖZEN Ü. ve Sarı, A. (2008), “İnternet Reklamcılığı: Internet Kullanıcılarının İnternet Reklamcılığı Konusundaki Tutum ve Davranışları”, Bilişim Teknolojileri Dergisi, C. I, S. 3: s.15-26.
PAPADOPOULO, P., Andreas A., Panagiotis K. ve Drakoulis M. (2001), “Trust and Relationship Building in Electronic Commerce”, Internet Research, C. XI, S. 4: s. 322- 332.
PAULSON, C., Luo, L., ve James, G. M. (2018), “Efficient Large-Scale Internet Media Selection Optimization for Online Display Advertising”, Journal of Marketing Research, C. LV, S. 4: s. 489-506.
PRENDERGAST, G., Paliwal, A. ve Chan, K. K. F. (2018), “Trust in Online Recommendations: An Evolutionary Psychology Perspective”, International Journal of Advertising, C. XXXVII, S. 2: s. 199-216.
RODGERS S ve Thorson E (2000), “The Interactive Advertising Model: How Users Perceive and Process Online Ads”, Journal of Interactive Advertising, C.1, S. 1: s.42-61.
ROWAN, W. (2002), Digital Marketing: Using New Technologies to Get Closer to Your Customers, Kogan Page.
SANTMYER, P. (2013), Real Estate Marketing for the 21st Century, İzmir Kitabevi.
SCHİFFMAN, L. G. ve Kanuk, L. L. (2004), Consumer Behavior, International Edition, Pearson Prentice Hill: New Jersey.
SOLOMON, M., Bamossy G. ve Askegaard, S. (2002), Consumer Behavior European Perspective, Second Edition, Pearson Education Limited: Edinburgh.
SWEENEY, S. (2008), 101 Ways to Promote Your Real Estate Web Site, Maximum Press: Canada, ISBN 978-1-931644-63-1.
TANRIÖĞEN, A. (2014), Bilimsel Araştırma Yöntemleri, Anı Yayıncılık.
UÇAK, S. (2015), “İnternet Üzerinden Yapılan Reklamların Bireysel Müşterilerin Otel Tercihleri Üzerindeki Etkileri: Balıkesir İli Uygulaması”,
URI: http://acikkaynak.bilecik.edu.tr:8080/xmlui/handle/bilecik/274
Uçar, F. (2013), “Tüketicilerin İnternet Reklamlarına Yönelik Tutumları”, Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, C.VIII, S.1: s. 128-143.
VURAL, İ. ve Öz, M. (2007), Bir Reklam Mecrası Olarak İnternet, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, C. XXIII: s. 221-240.
YAMANE, T. (2001), Temel Örnekleme Yöntemleri, Çeviri. Esin Alptekin vd., İstanbul: Literatür Yayıncılık.
ZAHAY, D. (2015), Digital Marketing Management, Business Expert Press