Gezginci ve Sabit Arıcılık İşletmelerinde Kontrollü Şartlarda Yetiştirilen Ana Arılarla Oluşturulan Balarısı (Apis mellifera L.) Kolonilerinin Bazı Fizyolojik Özelliklerinin Belirlenmesi

Bu çalışma, Erzurum Bölgesi şartlarına uyum sağlamış arı kolonilerinden kontrollü olarak yetiştirilen ana arılarla oluşturulankolonilerde fizyolojik özellikleri belirlemek için yapılmıştır. Kışlatma süresince koloni başına gıda tüketimi genel olarak 6.59±0.18 kg olup, 3.30 kg ile 11.50 kg arasında değişim göstermiştir. Kolonilerin kışlatma dönemindeki gıda tüketimleri arasındaki fark istatiksel olarak önemli (P0.05). Gruplar dikkate alınmaksızın yapılan değerlendirmede ise, kışlama süresince koloni başına popülasyon azalması ortalama %36.93±0.78 olup, %26.56 ile %50.77 arasında değişim göstermiştir. Kuruçalı, Şehitler, Merkez, Mahmutçavuş, Samikale, Kontrol A ve Kontrol B gruplarında ortalama arılı çerçeve sayısı; 18.77±1.35, 19.40±1.59, 17.57 ±1.28, 13.50±1.14, 13.88±1.04, 14.60±0.95, 12.99±0.71 adet/koloni, ortalama kuluçka alanı; 4697.26±386.52, 4838.93±408.28, 4455.57±376.01, 3087.44±282.96, 3333.73±314.87, 3663.80±293.48, 2716.80±201.06 cm2/koloni ve ortalama bal verimleri; 38.14±6,33, 40.35±6,54, 32.26±6,18, 21.12±4.35, 22.26±4.02, 23.56±1.68, 13.17±2.06 kg/koloni olarak belirlenmiştir. Koloni popülasyonu ile kuluçka üretim etkinliği arasında r=+0.54 düzeyinde önemli (P

Determining the Some Physiological Charesteristic of Honey Bee (Apis mellifera L.) Colonies Established By Controlled Reared Queens in Migratory and Stationary Beekeping Conditions

In this study was conducted to determine the physiological characters in colonies established by queen bees obtained from honey bee ecotype that has mostly adapted to the conditions of Erzurum region and reared under controlled conditions. Food consumption per colony during wintering was generally 6.59 ± 0.18 kg, varying from 3.30 kg to 11.50 kg. The difference in the food consumption of the colonies during the wintering period was statistically significant (P 0.05). In the evaluation without consideration of the groups, the average population reduction per colony during wintering was 36.93 ± 0.78%, varying between 26.56% and 50.77%.The averages of frames covered with bees in Kuruçalı, Şehitler, Merkez, Mahmutçavuş, Samikale, Kontrol A and Kontrol B groups were 18.77±1.35, 19.40±1.59, 17.57±1.28, 13.50±1.14, 13.88±1.04, 14.60±0.95 and 12.99±0.71 frames/colony, respectively. Avarage amounts of brood were 4697.26±386.52, 4838.93±408.28, 4455.57±376.01, 3087.44±282.96, 3333.73±314.87, 3663.80±293.48 and 2716.80±201.06 cm2 /colony, and the average honey yields were found to be 38.14±6.33, 40.35±6.54, 32.26±6.18, 21.12±4.35, 22.26±4.02, 23.56±1.68 and 13.17±2.06 kg/colony, respectively. Correlation between the development of colony population and brood production was found significant (r=+0.54; P

PDF

___

Güler A., Durmuş İ., 1999. Bal arısı (Apis mellifera L.)'nda şekerin beslemedeki yeri ve önemi. “Türkiye'de Arıcılık Sorunları ve 1.Ulusal Arıcılık Sempozyumu 28-30 Eylül 1999 KemaliyeErzincan”.Yayın No:1. Örnek Ofset Ltd.Şti.162-170 s. Kemaliye-Erzincan.
Fıratlı Ç., Budak ME., 1992. Türkiye’de çeşitli kurumlarda yetiştirilen ana arılar ile oluşturulan balarısı (Apis mellifera L.) kolonilerinin fizyolojik, morfolojik ve davranış farklılıklarının araştırılması. TÜBİTAK VHAG-795 Nolu Proje (Kesin Raporu), 117s, Ankara.
Akyol E., Ünalan A., Yeninar H., Özkök D., Öztürk C., 2014. Comparison of colony performances of Anatolian, Caucasian and Carniolan honeybee (Apis mellifera L.) genotypes in temperate climate conditions, Italian J Anim Sci, 13,637-640.
Dodoloğlu A., Genç F., 2002. Kafkas ve Anadolu balarısı (Apis mellifera L.) ırkları ile karşılıklı melezlerinin bazı fizyolojik özellikleri. Turk J Vet Anim Sci, 26, 715-722.
Mutinelli F., 2016. Veterinary medicinal products to control Varroa destructor in honey bee colonies (Apis mellifera) and related EU legislation–an update. J Apicultural Res, 1, 78-88.
Büyük M., Tunca Rİ., Taşkın A., 2017. Determination of Nosema disease in colonies of Kırşehir province. Turjaf,1, 1-5.
Önk K., Cengiz MM., Yazıcı K., Kırmızıbayrak T., 2016. Effects of rearing periods on some reproductive characteristics of Caucasian (Apis mellifera caucasica) queen bees. Ataturk Universitesi Vet Bil Derg, 3, 259-266.
Güler A., 1995. Türkiye’deki önemli balarısı (Apis mellifera L.) ırk ve ekotiplerinin morfolojik özellikleri ve performanslarının belirlenmesi üzerinde araştırmalar. (Doktora Tezi) Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Türkiye.
Arslan S., 2003. Çukurova koşullarında doğal olarak çiftleştirilen farklı genotipli ana arılar (Apis mellifera L.) ile oluşturulan kolonilerin Tokat ili ve çevresindeki performanslarının belirlenmesi. (Doktora Tezi) Gazi Osman Paşa Üniversitesi. Fen Bilimleri Enstitüsü, Türkiye.
Dülger C., 1997. Kafkas, Orta Anadolu ve Erzurum Balarısı (Apis mellifera L.) genotiplerinin Erzurum koşullarındaki performanslarının belirlenmesi ve morfolojik özellikleri. (Doktora Tezi) Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Türkiye.
Genç F., Aksoy A., 1993. Some of the correlations between the colony development and honey production on the honeybee (Apis mellifera L.) colonies, Apiacta, 2, 33-41.
Önk K., Kılıç Y., 2014. Kars yöresindeki balarılarında Varroosis’in yaygınlığı. U Bee J, 14, 69-73.
Arslan S., Güler A., Çam H., 2004. Farklı Bal Arısı (Apis mellifera L.) genotiplerinin Tokat koşullarında kışlama yetenekleri ve petekli bal veriminin belirlenmesi, Agri J Gop Univ, 21, 85-90.
Yeninar H., 2015. Wintering capabilities of honey bee (Apis mellifera L.) colonies in differently manufactured hives at East Mediterranean coastline of Turkey. U Bee J, 15, 1-9.
Balkaya İ., Kaplan H., Güven E., Avcıoğlu H., 2016. Erzurum yöresi arıcılarının karşılaştıkları bal arısı hastalıkları. Ataturk Universitesi Vet Bil Derg, 3, 273-281.
Özmen G., Doğan Z., Öztokmak A., 2016. Adıyaman ili arıcılık faaliyetlerinin incelenmesi. Harran J Agri Food Sci, 2, 19-126.
Uçak A., Demen H., Karacoğlu M., 2016. Diyarbakır ili arıcılığın yapısı ve sorunları. Tralleis, 4, 8-17.
Çakmak İ., Çakmak S., 2016. Beekeeping and recent colony losses in Turkey. U Bee J, 16,31-48.
Lee KV., Steinhauer N., Rennich K., Wilson ME., Tarpy DR., Caron DM., Pettis J., 2015. A national survey of managed honey bee 2013–2014 annual colony losses in the USA. Apidologie, 46, 292-305.
Seitz N., Traynor KS., Steinhauer N., Rennich K., Wilson ME., Ellis JD., Rose R., Tarpy DR., Sagili RR., Caron DM., Delaplane KS., Rangel J., Lee K., Baylis K., Wilkes JT., Skinner JA., Pettis JS., VanEngelsdorp D., 2016. A national survey of managed honey bee 2014–2015 annual colony losses in the USA, J Apicultural Res, 54,1-13.
Döke MA., Frazier M., Grozinger CM., 2015. Overwintering honey bees: biology and management. Curr Op Insect Sci, 10,185 193.
Genç F., Dülger C., Dodoloğlu A., Kutluca S., 1999. Kafkas, Orta Anadolu ve Erzurum Balarısı (Apis mellifera L.) genotiplerinin Erzurum koşullarındaki bazı fizyolojik özelliklerinin karşılaştırılması. Turk J Vet Anim Sci, 23, 645-650.
Kaftanoğlu O., Kumova U., Bek Y., 1993. GAP Bölgesinde çeşitli balarısı (Apis mellifera L.) ırklarının performanslarının saptanması ve bölgedeki mevcut arı ırklarının ıslahı olanakları. Çukurova Üniv. Zir. Fak. GAP Yayınları No: 74, 57 s, Adana.
Budak ME., 1992. Türkiye’de çeşitli kurumlarda yetiştirilen ana arılar ile oluşturulan balarısı (Apis mellifera L.) kolonilerinin fizyolojik, morfolojik ve davranış farklılıklarının araştırılması. (Doktora Tezi) Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Türkiye.
Caron DM., Connor LJ., 2013. Honey Bee Biology and Beekeeping, Revised ed. 205-218, Kalamazoo, Wicwas Press.
Ruttner F., 1988. Breding Techniques and Selection for Breeding of Honeybee. 168-172, Brington, G. Beard and Son Ltd.