Öz Bu çalışma Sylvia Plath’in pek çok araştırmacı tarafından gözardı edilen organik yazma biçimini incelemektedir. Plath’in gerek şiirlerinde gerekse kısa öyküleri ve romanında geliştimiş olduğu yenilikçi yazma biçimi bitmek tükenmek bilmeyen yanlı otobiografiler ve bu otobiografilerin ışığında gelişen okuma biçimleri arasında kaybolmuştur. Karanlıkta kalan bu yazma biçimi ise Plath’in eserlerinin incelenmesinde Surça Fanus’un merkeze alınması ile açığa çıkarılmaktadır. Plath’in organik yazma biçiminin incelenmesi sadece eserlerine yeni bir bakış açısı getirmekle kalmayıp aynı zamanda Plasth’in reddedilen politik söyleminin var olduğunun ortaya çıkarılması açısından da önemlidir