Hörü GAZi, Semra KURUTEPE, Süheyla SÜRÜCÜOĞLU, Talat ECEMİŞ, Beril ÖZBAKKALOĞLU

Hastane kökenli Enterococcus faecalis ve Enterococcus faecium suşlarında antimikrobiyal direnç

Bu çalışmanın amacı 2000-2003 yıllarında Celal Bayar Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesinde yatan hastaların, çeşitli klinik örneklerinden izole edilen Enterococcus faecalis ve Enterococcus faecium suşlarında antibiyotik direnç oranlarını belirlemektir. İzole edilen enterokok suşlarında ampisilin, penisilin, vankomisin, teikoplanin, siprofloksasin, levofloksasin ve yüksek düzey gentamisin direnci (YDGD) araştırılmıştır. Disk difüzyon yöntemi ileteikoplanine ve vankomisine dirençli bulunan suşlarda minimal inhibitör konsantrasyon değerleri E-test yöntemi ile belirlenmiştir. Test edilen 123 suşun % 46’sı penisilin ve ampisiline, % 41’i siprofloksasine, % 22’si levofloksasine ve % 22’si gentamisine dirençli bulunmuştur. YDGD bulunan 27 suşun 14’ü ampisiline de dirençli bulunmuştur.Sadece bir E. faecium suşu vankomisine ve teikoplanine dirençli bulunmuş ve direnç fenotipi Van A olarak yorumlanmıştır. Test edilen suşlarda beta-laktamaz aktivitesi saptanmamıştır. Hastanemizde yüksek düzeyde gentamisin dirençli suşlarda ampisilin direncinin de yüksek bulunması, ciddi enterokok infeksiyonlarında glikopeptidlerin ampirik tedavide dikkate alınabileceğini ortaya koymaktadır.

Anahtar Kelimeler:

Enterococcus faecium, Çapraz enfeksiyon, İlaç direnci, mikrobiyal, Enterococcus faecalis

PDF

___

1. Babacan F: Çoğul dirençli enterokok infeksiyonları:Klinik uygulamalarda olanaklarımız nelerdir, 3. Antimikrobik Kemoterapi Günleri: Klinik – Laboratuar Uygulamaları ve Yenilikler Sempozyumu, Kuşadası (1997).

2. Berkem R, Üstün C, Acar NS: Ankara hastanesinde izole edilen enterokok türlerinin in vitro antibiyotik direnci, 8.Türk Klinik Mikrobiyoloji ve İnfeksiyon Hastalıkları Kongresi, Abstr N-3, Antalya (1997).

3. Centers for Disease Control and Prevention: Nosocomial enterococci resistant to vancomycin-United States, 1989-1993, MMWR 1993;42: 597-9.

4. Erbek S, Özakın C, Gedikoğlu S: Enterokok suşlarında saptanan yüksek düzeyli aminoglikozid ve glikopeptid direnci, Hastane İnfeksiyon Derg 2002;6:142-9.

5. Erbek S, Özakın C, Gedikoğlu S: Toplum ve hastane kaynaklı olarak dışkıda enterokok türlerinin dağılımı, İnfeksiyon Derg 2002;4:451-7.

6. Esen Ş, Sünbül M,Barut Ş ve ark:Glikopeptid, beta-laktamve aminoglikozit grubu antibiyotiklerin enterokoklara in-vitro etkinliği, ANKEM Derg 2001;15:59-63.

7. Gültekin M, Günseren F: Vankomisin dirençli enterokoklar, Hastane İnfeksiyon Derg 2000;4:195-204.

8. Kocagöz S, Çetinkaya Y, Uzun Ö ve ark: Hastane infeksiyonlarından izole edilmiş stafilokok ve enterokok suşlarının çeşitli antibiyotiklere in vitro duyarlılıkları, Flora 1997;2:284-7

9. National Committee for Clinical Laboratory Standards: Performance Standards for Antimicrobial Disk Susceptibility Tests. Approved Standard M 100-S9, NCCLS, Villanova, Pa (1999).

10. Ruhi MZ, Aysev D, Aksu G: AÜTF Çocuk Hastalıkları Kliniği’nde izole edilen enterokok suşlarının türlere göre dağılımı ve antimikrobiklere direnç durumu, 8. Türk Klinik Mikrobiyoloji ve İnfeksiyon Hastalıkları Kongresi, Abstr N-7, Antalya (1997).

11. Şardan YÇ:Vankomisin dirençli enterokoklar: Epidemiyoloji ve kontrol, XXX. Türk Mikrobiyoloji Kongresi, Antalya (2002).

12. Vural T, Şekercioğlu AO, Ödünç D ve ark: Vankomisine dirençli Enterococcus faecium suşu, ANKEM Derg 1999;13:1-4.

13. Usluer G: Çoklu dirençli patojenler: Epidemiyoloji ve kontrol, Flora 2002;7:135-41.