Administrative Reforms in Turkey: Imperatives, Efforts and Constraints

İdari reform sorunu iki yüzyıldır Türkiye'nin gündeminde olan bir konudur. Bugün de genel kabul gören görüş, kamu yönetiminin iyi işlemediği ve kapsamlı bir reforma ihtiyacı olduğudur. Bu çalışmada ilk önce idari reformu zorunlu kılan nedenlerden sosyo-ekonomik yapı, dış faktörler ile kamu yönetimindeki yetersizlikler üzerinde durulmaktadır. Daha sonra da Osmanlı'dan günümüze kadar olan idari reform çalışmaları kısaca değerlendirilmektedir. Makale, önceki reform programlarının arzu edilen hedefleri gerçekleştiremediklerini ve başarısız olduklarını tartışmaktadır. İdari reformun önündeki engelleri ortaya koymayı temel amaç edinen bu çalışmada Osmanlı-Türk siyasasının üç önemli karakteristiğinin önemli rol oynadığı ileri sürülmektedir. Bunlar: patrimonyal yapının ve patronaj ilişkilerin varlığını sürdürmesi; sivil toplum unsurların güçsüz olması; siyasal istikrarsızlık, toplumsal kutuplaşma ve parçalanmış siyasal kültürdür. Fakat, son yıllarda kamuda yeniden yapılanma çalışmalarının hız kazandığı görülmekte ve burada da IMF ve Avrupa. Birligi ile 2002 seçimlerinde sağlanan tek parti iktidarı değişimin dinamikleri olarak ortaya çıkmaktadır.

Türkiye'de İdari Reformlar: Zorunluluklar, Çalışmalar ve Zorluklar

The issue of administrative reform has been on Turkey's agenda for two centuries. Today, there is also a general agreement that public administration in Turkey is functioning badly and in need of radical reform. in this study, at first, the reasons for reform are considered. After that, administrative reform efforts from the Iate Ottoman period to the present dayare briefly reviewed. The paper argues that the past reform programmes did not acbieve desired results and they failed. Therefore, the main aim of this study is to explore the barriers to reform. in this respect, three dominant features of Ottoman- Turkish polity play a central role. Theyare the persistence of patrimonial patterns and patronage relations; lack of civil society elements; political instability and fragmented political culture. However, in recent years the efforts of restrncturing public sector have gained momentum because of change dynamics such as the impact of IMF and the EU and the existence of single party government formed following the 2002 general elections.

PDF

___

AUCOIN, P. (1990), "Administıative Reform in Public Management: Paradigms, Principles, Paradoxes and Pendulums," Governance, 312: 115-137.
AYKAÇ, B. / YAYMAN, H. / ÖZER, M. A. (2003), "Türkiye' de İdari Reform Hareketlerinin Eleştirel Bir Tahlili," Gazi Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, C: 5 (2).
BAŞBAKANLIK (2003), Değişimin Yönetimi için Yönetimde Değişim, (Ankara: Başbakanlık).
BERKMAN, A. Ü. / HEPER, M. (2001), "Political Dynamics and Administrative Reform in Turkey," FARAZMAND, A. (Ed.), Administrative Reform in Developing Nations (Westport, CT: Grennwood).
COMMON, R. K. (1998), "Convergence or Transfer: A Review of the Globalisation of New Public Management" The International Journal of Public Sector Management, 11/6.
DPT (2001), The Eighth Five Year Development Plan (Ankara: DP1).
ERGUN, T. (1991), "Yönetimin Yeniden Düzenlenmesi Gereksinmesi ve Kamu Yönetimi Arastirma Projesi," Amme Idaresi Dergisi, Vol. 24/4.
EVANS, P. / RAVCH, James E. (1999), "Bureaucracy and Growth: A Cross-National Analysis of the Effeets of "Webenan" State Structures on Economic Growth," American Sociological Review, 6415: 748-765.
FARAZMAND, A. (2004), "Innovation in Strategic Human Resource Management: BuiIding Capacity in the Age of Globalization," Public Organization Review, 4/1: 3-24.
GÜNEŞ-AYATA, A. (1994), "Roots and Trends of Clientelism in Turkey," RONlGER, L. / GUNES-AYATA, A. (eds.), Democracy, Clientelism, and Civil Society (Colorado: Lynne Reinner).
HAQUE, M. S. (2002), "Globalization, New Political Economy and Governance: A Third World View," Administralive Rheory & Praxis, 2411: 103-124.
HEPER, M. (1979), "Patrimonialism in the Ottoman-Turkish Public Bureaucracy," Asian and African Studies, Vol. 13.
HEPER, M. (1989), "Motherland party Govemments and Bureaucracy in Turkey, 1983-1988," Governance, 2/4: 460-471.
HEPER, M. (2000), "The Ottoman Legaey and Turkish Politics," Journal of International Affairs, Vol. 54, Issue 1.
HOOD, C. (1991), "A Publie Management for All Seasons?," Public Administration, Vol. 69, Spring: 3-19.
İDAREYİ GELıŞTİRME BAŞKANLIGI (1994), Türkiye'de Kamu Yönetiminin Tarihi Gelişimi (Ankara: Başbakanlık).
İDARİ DANIŞMA KURULU, (1972), idarenin Yeniden Düzenlenmesi: ilkeler ve Öneriler (Ankara: Sevinç Matbaası).
IMF COUNTRY REPORT (2002), http://www.imf.orglextemaVpubs/ft/ser/2oo2ler02137.pdf
İNALCIK, H. (1964), "The Nature of Traditional Society," WARD, R. E. / RUSTOW, D. A. (eds.), Political Modemisation in Japan and Turkey (Prineeton: Prineeton University Press).
KETTL, Donald F. (2000), The Global Public Management Revolution: A Report on the Transformation of Governance (Washington D. C.: Brookings Institution Press).
KÖKER, L. (1995), "Local Politics and Demoeraey in Turkey," Annals of the American Academy of Political and Social Science, No.540.
KUBICEK, P. (2001), "The Earthquake, Europe, and Prospeets for Politieal Change in Turkey," Middle East Review of International Affairs Journal, Vol. 5/2.
LEWIS, B. (1968), The Emergence of Modern Turkey (London: Oxford University Press, Second Edition).
MIHÇIOGLU, C. (1963), İdari Reform (Ankara: AÜSBF).
OECD (1998) The Country Report: Turkey (Paris:PUMA).
OECD (2004) Economic Survey of Turkey, Summary,
OKTAY, C. (I 997), Siyasal Sistem ve Bürokrasi: Yükselen İstemler Karşısında Türk Siyasal Sistemi ve Kamu Bürokrasisi (İstanbul: Der Yayınlan).
OSBORNE, D. i GAEBLER, T. (1992), Reinventing Government: How the Entrepreneurial Spirit is Transforming the Public Sectar (Reading: Addison- Wesley).
ÖZBUDUN, E. (1981), "Turkey: The Politics of Clientelism," EİSENSTADT, S. N. ILEMARCHAND, R. (eds.), Political Clientelism, Patronage and Development (London: Sage).
ÖZBUDUN, E. (2000), Contemporary Turkish Politics: Challenges to Demoeratic Consolidation (Boulder, Colorado: Lynne Rienner).
POLATOĞLU, A. (2001), Kamu Yönetimi: Genel ilkeler ve Türkiye Uygulaması (Ankara: METU Press).
POLİS 1992, 1995, 1999 (Ankara: Emniyet Genel Müdürlüğü).
RAJARAM, A. (2001), http://www.bumko.gov.tr/WEB/etkindevlet/proing.htm.
RAUCH, 1. i EV ANS, P. (2000), "Bureaueratie Strueture and Bureaueratie Performance in Less Developed Countries," Journal of Public Economics, Vol. 75: 49-71.
SAYLAN, G. (1974) "Administrative Reform as a Problem of Struetural Change," Turkish Public Administration Annual, İ: 119-141.
SUNAR, İ. (1974), State and Society in the Politics of Turkey 's Development (Ankara: AÜSBF).
SÜRGİT, K. (1972) Türkiye'de idari Reform (Ankara: TODAİE).
TESEV (2000), Devlet Reformu, http://www.tesev.org.tr/projeler/proje_karnu_belediye.php.
TESEV (2001), Türkiye'de Yolsuzluk, http://www.tesev.org.tr/projeler/proje-yolsuzluk.php.
TÜSİAD (1983), Kamu Burakrasisi (İstanbul: TUSlAD).
TÜSİAD (2002), Kamu Reformu Araştırması (İstanbul: TÜSİAD).
TUTUM, C. (1994), Kamu Yönetiminde Yeniden Yapılanma (Ankara: TESAV).
WELCH, Eric W.I WONG, W. (2001), "Effects of Global Pressures on Pubtie Bureaueraey," Administration and Society, Vol. 33/4: 371-402.
ZVRCHER, Erik, J. (1994), Turkey: A Modem History (London: I.B. Tauris).