Arapların doğal ortam için kullandıkları “fuhûle” kelimesi zamanla insan için özellikle de şairleri değerelendirmede kullanılır olmuştur. Şairleri değerlendirirken kelimeyi temel alan Asma’î öğrencisi Ebû Hâtim es-Sicistânî’nin sorularına verdiği cevaplarla onların “fahl” olup olmadıklarını söyleyerek kanaatlerini dile getirmiştir. Bir şairin “fahl” olması için gerekli şartları ve gerekçeleri de sözlerinin arasına serpiştirmiştir

Al-Asma’î’s Kitâb Fuhûlat al-Shu’arâ is a brief treatise to estimate of the Jahiliyya poets. He gives his judgements about the poets with using the term “Fuhûla” which means “virility of the male camel.” But wheter the poet “fahl” or not depends on some qualifications. He expresses these requirements when he gives his judgements. However these efforts don’t seem systematic