Türkçeyi Yabancı Dil Olarak Öğreten Öğretmenleri Değerlendirme Ölçeği

Öz Bu araştırmada amaç; “Yabancı Dil Olarak Türkçe (YDOT) Öğretmeni Değerlendirme Ölçeği” geliştirmektir. Bu ölçekle öğretmenlerin etkililik düzeyi belirlenecektir. Böylece öğretmenlerin geliştirilmesi ve iyileştirilmesi gereken eksik yönlerini ortaya çıkaran bir ölçek elde edilecektir. Bu amaç doğrultusunda öncelikle, öğretmen niteliklerini ifade eden maddeler belirlenmiştir. Elde edilen maddelere faktör analizi yapılmıştır. Toplanan çok sayıdaki madde anlamlı, az sayıda ve birbirinden bağımsız faktörler altında toplanmıştır. Araştırmaya Türkçeyi yabancı dil olarak öğreten 98 öğretmen katılmıştır. Veri toplama aracı olarak beşli likert tipinde 46 maddelik bir ölçek formu tasarlanmış ve uygulanmıştır. Yapı geçerliğinin ve güvenirliğinin istatistiksel olarak belirlenmesinde; madde analizi, faktör analizi ve cronbach's alfa güvenirlik katsayısı hesaplamaları yapılmıştır. Analizler sonucu dokuz boyut 30 maddelik bir ölçek elde edilmiş, boyutlar ilişkilendirilerek üç (bilişsel, duyuşsal, davranışsal) grupta toplanmıştır. Çalışmada kullanılan ölçeğin güvenirlik düzeyinin belirlenmesi için yapılan chronbach’s alfa katsayısı 0.723 olarak elde edilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Yabancı dil olarak Türkçe öğretimi, öğretmen değerlendirme, faktör analizi

PDF

___

Yıldız, Ü. ve Tunçel, H. (2012). Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretimi. Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretiminde Karşılaşılan Sorunlar ve Öneriler (6. Bölüm), 173- 203. Ankara: Pegem.Net Akademi.
Yıldız, C. (2012). Yurt Dışında Yaşayan Türk Çocuklarına Türkçe Öğretimi (Almanya Örneği). Ankara: Yurtdışı Türkler ve Akraba Topluluklar Başkanlığı.
Türkoğlu, A. (1991). Öğretmen Yetiştirmede Amaçlar. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(5), 105-111.
Tosun, C. (2005). Türkçenin Yabancı Dil Olarak Öğretilmesi. Journal of Language and Linguistic Studies, 1(1), 22-28.
Tavşancıl, E. (2002). Tutumların Ölçülmesi ve SPSS ile Veri Analizi, Nobel Yayıncılık: Ankara.
Şeker, H., Deniz, S. ve Görgen, İ. ( 2004). Öğretmen Yeterlikleri Ölçeği. Millî Eğitim Dergisi. 32(164), 105-118.
Seferoğlu, S. S. (2004). Öğretmen Yeterlilikleri ve Mesleki Gelişim. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim, 58, 40-45.
Özer, M. A. (2009). Performans Yönetimi Uygulamalarında Performansın Ölçümü ve Değerlendirilmesi. Sayıştay Dergisi, 73, 3-29.
Mete, F. (2013). Türkçeyi Yabancı Dil Olarak Öğreten Öğretmenlerin Özel Alan Yeterlikleri Üzerine Bir Araştırma. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Mete, F. (2012). Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretimine İlişkin Öğretmen Görüşlerinin Değerlendirilmesi, Dede Korkut Türk Dili ve Edebiyatı Araştırmaları Dergisi, 1(1), 102-125.
MEB, Öğretmen Yetiştirme ve Eğitimi Genel Müdürlüğü. (2010). Türkçenin Yabancı Dil Olarak Öğretimi ve Bu Alan İçin Öğretmen Yetiştirmenin Önemi ve Gereği. Marmaris: Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretimi ve Öğretmenliği Çalıştayı Kitabı.
Milli Eğitim Bakanlığı (MEB), Öğretmen Yetiştirme ve Eğitimi Genel Müdürlüğü. (2010). Okul Temelli Mesleki Gelişim Kılavuzu, Ankara.
Kaya, Z. (1994). İkinci Dil Olarak Türkçe Öğretim Programlarının Değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Karakoç, Y.F. ve Dönmez, L. (2014). Ölçek Geliştirme Çalışmalarında Temel İlkeler. Tıp Eğitimi Dünyası, 40, 39-49.
Karagöz, Y. ve Kösterelioğlu, İ. (2008). İletişim Becerileri Değerlendirme Ölçeğinin Faktör Analizi Metodu ile Geliştirilmesi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 21, 81-98.
İşçan, A. (2011). Türkçenin Yabancı Dil Olarak Önemi. Uluslararası Avrasya Sosyal Bilimler Dergisi, 2(4), 29-36.
Hengirmen, M. (1997). Yabancı Dil Öğretim Yöntemleri ve TÖMER Yöntemi. Engin Yayınevi: Ankara.
Hengirmen, M. (1993). Türkçenin Yabancı Dil Olarak Öğretimi. Ankara Üniversitesi. TÖMER Dil Dergisi, 10, 5-9.
Glatthorn, A. A., Jones, B. K., and Bullock, A. A. (2006). Developing highly qualified teachers. Thousand Oaks, Ca: Corwin Press.
Gedik, D. (2009). Yabancılara Türkçe Öğretimi: Ankara Üniversitesi TÖMER ve Gazi Üniversitesi TÖMER Örneği. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.
Erdem, İ. (2009). Yabancılara Türkçe Öğretimiyle İlgili Bir Kaynakça Denemesi. Turkish Studies, 4(3), 888-937.
Durak, E. (2006). Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretimi Bağlamında Avrupa Ortak Dil Kriterleri Sorunsalı. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
Çelikten, M., Şanal, M. ve Yeni, Y. (2005). Öğretmenlik Mesleği ve Özellikleri. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19/2, 207-237.
Çakır, A. (2014). Faktör Analizi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Büyüköztürk, Ş. (2007). Sosyal Bilimler için Veri Analizi El Kitabı, Ankara: PegemA Yayıncılık.
Büyüköztürk, Ş. (2002). Faktör Analizi: Temel Kavramlar ve Ölçek Geliştirmede Kullanımı. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 32, 470-483.
Büyükkaragöz, S. ve Kesici, Ş. (1996). Öğretmenlerin Hoşgörü ve Demokratik Tutumları. Eğitim Yönetimi Dergisi, 2(3), 353-365.
Barın, E. (2004). Yabancılara Türkçe Öğretiminde İlkeler. Türkiyat Araştırmaları, Hacettepe Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü, l(1), 19-30.
Aydın, İ. (2011). Öğretmenlik Meslek Etiği, [Online]: http://inayetaydin.blogspot.com.tr/2011/09/ogretmenlik-meslek-etigi.html adresinden 09.12.2016 tarihinde indirilmiştir.
Arslan, S. ve Özpınar, İ. (2008). Öğretmen Nitelikleri: İlköğretim Programlarının Beklentileri ve Eğitim Fakültelerinin Kazandırdıkları. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi (EFMED), 2(1), 38-63.
Akyıldız, M. (2009). Faktör Analizi Tanıtımı ve Uygulanması, [Online]: http://www.istatistik.gen.tr/?p=75 adresinden 05.07.2018 tarihinde indirilmiştir.