Boşama Hakkındaki Bir Hadisin Tahlili

Kur’an-ıKerim’de Allah’a ibadet emredildikten sonra, anne babaya ihsânda bulunmakemredilmiş, ebeveyne “öf” diyerek surat asmak dahi yasaklanmıştır. Buna paralelolarak hadislerde de Allah’ın rızasının anne-babanın rızasında olduğuzikredilerek onlara itaatin ehemmiyeti dile getirilmiştir. Peki, anne babaya“talâk” yani boşama konusunda da itaat etmek gerekli midir? Bu makalede,babasının talebi üzerine Hz. Peygamber’in İbn Ömer’e “eşini boşa” dediği birrivayet, tespit ve anlama bağlamında ele alınmıştır. Konu hakkında âlimleringörüşleri de verildikten sonra rivayet farklı bir açıdan değerlendirilerekdoğru anlaşılması amaçlanmıştır.

Analysis of a Hadith About Divorce

After being ordered to worship Allah in the Qur'an, they were ordered to do good to their parents, and they were banned even to say “öf”. Parallel to this, it is mentioned in the hadiths that Allah’s resentment is related to the resentment of the parents, and the importance of obey was expressed to them. Well, is it necessary to listen to your parents' words about “talâk”? In this article, a narration that the Prophet said to Ibn 'Umar at his father's request that “divorce your wife” was handled in the context of detection and comprehension. After the views of the scholars about the subject are given, it is aimed to understand and interpret the narration from a different angle.

PDF

___

‘Itr, N. (1997). Menhecu’n-Nakd fî ‘ulûmi’l-hadîs. Dımaşk: Dâru’l-Fikr.
Abd b. Hümeyd, E. (1988). el-Muntehab min Müsnedi ‘Abd b. Humeyd. Kahire: ‘Âlemü’l-Kütüb.
Abdülbakî, M. F. (1950). el-Mu'cemü’l-Müfehres li Elfâzi’l- Kur’ani’l-Kerîm. tlk Md. Kahire: Müessesetü’r-risâle.
Acar, H. İ. (2010). İslam Ansiklopedisi. Talâk Md, Cilt: 39. İstanbul: TDV Yayınları.
Ahmed b. Hanbel, E. (1999). Müsnedü’l-İmâm Ahmed bin Hanbel. Beyrut: Müessesetü’r-Risâle.
Alâu’dîn, A. (1988). Nihâyetu’l-İğtibât. Kahire: Dâru’l- Hadîs.
Alî el-Kârî, A. (2002). Mirkâtu’l-Mefâtîh. Beyrut: Dârü’l- Fikr.
Bakan, T. (1983). Ashâbın Adaleti. Doktora Tezi. Erzurum: Atatürk Üniversitesi.
Beyhakî, E. (2003). Sünenü’l-Kübrâ. Beyrut: Dâru’l- Kutubi’l-İlmiyye.
Bezzâr, E. (2005). el-Behru’z-Zehhâr/Müsned. Medine: Mektebetü’l-İlmi ve’l-Hikem.
Buhârî, E. (1986). et-Târîhu’s-Sağîr/Târîhu’l-Evsat. Beyrut: Dârü’l-Ma’rife.
Buhârî, E. (1986). Târîhu’l-Kebîr. Beyrut: Dâru’l-Kutubi’l- ‘İlmiyye.
Buhârî, E. (1993). el-Câmiu’s-sahîh. Beyrut: Dâru İbn Kesîr.
Coşkun, S. (2011). Hadise Bütüncül Bakış. İstanbul: İfav.
Dalgın, N. (2009). Günümüzdeki Tartışmalı Dînî Konular. İstanbul: Ensâr Yayınları.
Ebû Dâvud, S. (ty). Sünenu Ebî Dâvud, Beyrut: Dârü’l- Kütübi’l-‘Arâbî.
Ed-Dihlevî, Ş. (2005). Huccetullâhi’l-Bâliğa. Beyrut: Dârü’l-Cîl.
el-‘İclî, E. (ty). Ma’rifetu’s-Sıkât. Kahire: Matbaatu’l- Medenî.
El-Bağavî, H. (1983). Mektebetü’l-İslâmî. Şerhu’s-Sünne. Beyrut: el-
el-Bağdâdî, H. (1358). el-Kifâye fî ʽİlmi’r-Rivâye. Haydarabad: Dâiretu’l-Meʽarifi’l-Osmaniyye.
el-Cuzecânî, İ. (1990). Ahvâlu’r-Ricâl. Pakistan: Hadith Academy.
el-Karrâfî, Ş. (2003). el-Furûk. Beyrut: Müessesetü’r-Risâle.
El-Kelâbâzî, A. (1987). Ricâlu Sahîhi’l-Buhârî. Beyrut: Dârü’l-Ma’rife.
el-Minşâvî, M. (1996). Kâmûsu Mustalahâti’l-Hadîs en- Nebevî. Kahire: Dâru’l-Fazîla.
el-Mizzî, C. (1994). Tehzibu'l-Kemal fi Esmai'l-Ricâl. Beyrut: Müessesetu’r-Risâle.
el-Münâvî, M. (1972). Feydu’l-Kadîr. Beyrut: Dârü’l- Ma’rife.
en-Nesâî, A. (2001). Sünenü’l-Kübrâ. Beyrut: Müessesetu’r- Risâle.
en-Nevevî, Y. (ty). Tehzîbü’l-Esmâi ve’l-Luğât. Beyrut: Dârü’l-Kütübi’l-İlmiyye.
Erdoğan, M. (2010). Fıkıh ve Hukuk Terimleri. İstanbul: Ensar Kitap.
Eroğlu, S. (1986). Talâk hakkında Kur’an-ı Kerim’in Genel Tutumu. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, (28), 159-165.
es-Seyyîd Sâbık, E. (1987). Fıkhu’s-Sünne. Beyrut: Dâru’l- Kutubi’l-Arabî.
eş-Şafiî, M. (ty). Müsnedü’ş-Şâfi‘î. Beyrut: Dârü’l-Kütübi’l- İlmiyye.
et-Taberânî, S. (1983). Mektebetu’l-‘Ulûm. el-Mu’cemü’l-Kebîr. Musul:
et-Tayâlisî, E. (1999). Müsnedu Ebî Dâvud et-Tayâlisî. Mısır: Dâru Hecer.
Gazâlî, E. (ty). İhyâu ‘Ulûmi’d-dîn. Kahire: Dârü’ş-Şa’b.
Hâkim en-Neysâbûrî, E. (ty). el-Müstedrek ‘Ale’s-Sahîhayn. Beyrut: Dârü’l-Ma’rife.
Heysemî, N. (1994). Mecmeʻu’z-Zevâid ve Menbeʻu’l- Fevâid. Beyrut: Dârü’l-Fikr.
Işık, M. (2008). Ebû Dâvud Et-Tayâlisî ve Müsned’i. Yüksek Lisans Tezi, Adana: Çukurova Üniversitesi.
İbn Ca’d, E. (1985). Müsned. Kuveyt: Mektebetü’l-Fellâh.
İbn Ebî Hâtım, M. (1952). el-Cerhu ve’t-Taʻdîl. Beyrut: Dârü’l-Kütübi’l-İlmiyye.
İbn Ebî Şeybe, E. (2006). Musannef. Beyrut: Müessesetü ʻUlûmi’l-Kur’an/Dâru Kurtuba.
İbn Hacer, E. (ty). Tabakâtu’l-Müdellisîn. Mektebetü’l-Menâr. Ürdün:
İbn Hacer, E. (1379). Fethu’l-Bârî Şerhu Sahîhi’l-Buhârî. Beyrut: Dârü’l-Ma’rifa.
İbn Hacer, E. (1991). Takrîbu’t-Tehzîb. Sûriye: Dârü’r- Raşîd.
İbn Hacer, E. (1995). Tehzîbu’t-Tehzîb. Beyrut:Müessesetü’r-Risâle.
İbn Hazm, E. (ty). el-İhkâm fî Usûli'l-Ahkâm. Beyrut: Dârü’l-Afâk el-Cedîde.
İbn Hibbân, M. (1975). es-Sıkât. Beyrut: Dârü’l-Fikr.
İbn Hibbân, M. (1992). el-Mecruhîn. Beyrut: Dârü’l- Ma’rifa.
İbn Hibbân, M. (1993). Sahîhu İbn Hibbân bitertîbi İbn Belbân. Beyrût: Muessesetü’r-Risâle.
İbn Kayyım el-Cevziyye, Ş. (1994). Zâdü’l-Me’âd fî Hedyi Hayri’l-‘İbâd. Beyrut: Müessesetü’r-Risâle.
İbn Kuteybe, A. (1999). Te’vîlu Muhttelifi’l-Hadîs. Beyrut: Mektebetü’l-İslâmî.İbn Kuteybe, A. (1999). Te’vîlu Muhttelifi’l-Hadîs. Beyrut: Mektebetü’l-İslâmî.
İbn Mâce, M. (ty). Sünenu İbn Mâce. Beyrut: Dârü’l-fikr.İbn Mâce, M. (ty). Sünenu İbn Mâce. Beyrut: Dârü’l-fikr.
İbn Teymiye, A. (1987). el-Fetâvâ el-Kubrâ. Beyrut: Dârü’l- Kütübi’l-İlmiyye.
İbrahim M. & vd. (2004). Mu’cemu’l-Vesît. Mısır: Dârü’d- Da’ve.
Kandemir, M. Y. (1988). İslam Ansiklopedisi. Abdullah b. Ömer b. Hattâb Md, Cilt: 1. İstanbul: TDV Yayınları.
Karadâvî, Y. (2008). Sünneti Anlamada Yöntem. İstanbul: Nida Yayınları.
Karadâvî, Y. (2015). Bilgi ve Medeniyet Kaynağı Sünnet. İstanbul: Nida Yayıncılık.
Kastalânî, E. Ş. (1323). İrşâdu’s-Sârî. Mısır: Matbaatü’l- Emiriyye.
Kırbaşoğlu, M. H. (1991). Kadın Konusunda Kur’an’a Yöneltilen Başlıca Eleştiriler. İslami Araştırmalar Dergisi, 5(4), 271-283.
Mâlik b. Enes, E. (2004). el-Muvatta. Ebû Zabiy: Müessesetu Zâyd b. Sultân.
Müslim, M. (ty). Sahîhu Müslim. Beyrut: Dâru İhyâi’t- Turâsi’l-Arabî.
Nâsıf, M. A. (1962). et-Tâcu’l-Câmi’u li’l-Usûl. İstanbul: Mektebetu Pâmuk.
Tahâvî, (1994). Şerhu Muşkilu’l-Âsâr. Beyrut: Müessesetü’r-Risâle.
Tirmizî, M. (1962). el-Câmi’u’s-Sahîh Sünenü’t-Tirmizî. Beyrut: Dâru İhyâi’t-Türâsi’-Arabî.
Tirmizî, M. (ty). el-Câmi’u’s-Sahîh Sünenü’t-Tirmizî. Beyrut: Dâru İhyâi’t-Türâsi’-Arabî.
Wensinck, (1936). el-Mu'cemü’l-Müfehres li Elfâzi’l- Hadîsi’n-Nebevî. tlk Md, Leiden:
Zehebî, Ş. (1992). el-Kâşif fî Maʽrifeti men lehu Rivayetun fî’l-Kutubi’s-Sitte. Cidde: Dârü’l-Kıble.
Zehebî, Ş. (1998). Tezkiretü’l-Hüffâz. Beyrut: Dârü’l- Kutubi’l-İlmiyye.
Zehebî, Ş. (ty). el-Muğnî fi’d-Duafâ. thk. Nûreddîn ‘Atr, Katar: İdâretü İhyâi Turâsi’l-İslâmî.
Zehebî, Ş. (1425). Men Tukullime Fîh. Medine: Mektebetu Melik Fehd.
Zehebî, Ş. (1992). er-Ruvâtu’s-Sıkât. Beyrut: Dârü’l-Beşâir.
Zehebî, Ş. (1406). Mîzânu’l-İ’tidâl. Beyrut: Dârü’l-Ma’rife.