1917

Şırnak Geleneksel El Sanatlarının Turistik Ürün Olarak Değerlendirilmesi

Geleneksel el sanatlarının yok olmasının önüne geçebilmenin bir yolu da üretilen ürünlerin turizm sektöründe hediyelik eşya olarak değerlendirilmesidir. Bu çalışmada öncelikle el sanatlarının turistik ürünler olarak kullanılması çerçevesinde Şırnak iline özgü el sanatlarının (baston, kilim, Şal-Şepik vb.) bilinilirliğinin arttırılması ve turistik ürün olarak kullanılabilmesi üzerinde durulmuştur. Araştırmada nitel araştırma yöntemi kullanılarak öncelikle literatür taranmış daha sonra görsel unsurlarla Şırnak ilinin var olan geleneksel el sanatları potansiyeli ortaya konmuştur. Araştırmada elde edilen sonuçlara göre, kültür turizminin bir öğesi olan geleneksel el sanatlarının bulunduğu bölgeye başta sosyal, kültürel olmak üzere farklı boyutlarda katkı sağlamasının en önemli araçlarından biri turistik ürün olarak kullanılabilmesidir. Şırnak ilinde var olan el sanatları potansiyelinin yok olmasını önlemek ve turistik bir ürün olarak tanıtılması ve pazarlanması gerekmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Geleneksel El Sanatları, Somut Kültürel Varlıklar, Şırnak, Türkiye

Evaluation of Şırnak Traditional Handicrafts as Touristic Products

One way of avoiding the disappearance of traditional handicrafts is to consider the produced products as souvenirs in the tourism sector. In this study, increasing the awareness of handicrafts unique to Şırnak province and using handicrafts as touristic products in the frame of using handicrafts as touristic products have been emphasized. Qualitative research method was used in the research. Firstly, the literature was searched and then the traditional handicrafts of Şırnak Province were presented with visual elements. Traditional handicrafts is an element of cultural tourism and its being used as a touristic product is one of the most important tool to provide contributions to the regions where it exists in different dimensions such as cultural and social dimensions. The handicrafts existing in Şırnak Province are required to be advertised and marketed as a touristic product in order to prevent the disappearance of the potential.

Keywords:

Traditional Handicraft, Tangible Cultural Assets, Şırnak, Turkey,

PDF

___

Akköprü, B. (2015). Van İlinde El Sanatları Alanında Verilen Proje Destekleri ve Etkileri. Yüksek Lisans Tezi. Van: Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi.
Akpınarlı F., & Onuk T. (2005). Cumhuriyetten Günümüze El Sanatlarının Doğuşu, Gelişimi, Sosyal, Kültürel. İçinde: Eğitim ve Ekonomik İlişkiler Bakımında Bugün Ki Durumu ve Geleceği. V. Türk Kültür Sanatları Sempozyum Bildirileri, 13. Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Yayınları.
Bayazit, M., Ceylan, U., & Saylan, U. (2012). Geleneksel El Sanatlarının Bölge Turizmine Etkisi: Güneydoğu Anadolu Bölgesi. Journal of Life Sciences, 1, 899-908.
Baz, İ., Şarman, N., & Söyler, S. (2013). Şırnak Bastonu. Şırnak: Şırnak Üniversitesi Yayınları.
Baz, İ., Şarman, N., Çelik, S., Avcı, N., & Kemaloğlu, S. A. (2012), Şırnak’ta Bir Atasporu Guhşegi, Şırnak: Şırnak Üniversitesi Yayınları.
Bendix, R. (1997). Folklorismus/Folklorism. In: Folklore: An Encyclopedia of Bliefs, Costums, Tales, Music, and Art, Green, T. A. (Ed.), (s.337-339). California: ABC- CLIO.
Can, M. (2013). Geleneksel Türk El Sanatlarının Turizme ve Ekonomiye Katkısı. Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi, 5(2), 259-266.
Etikan, S., & Çukur, T. (2011). Kırsal turizm faaliyetlerinin Çomakdağ-Kızılağaç Köyü el sanatları üzerine etkisi. Art-e Sanat Dergisi, 4(8), 1-15.
Hacıoğlu, N. (2008). Turizm Pazarlaması. Ankara: Nobel Yayıncılık. İbrahimoğlu, M. (2018). Yayınlanmamış Foto Arşivi, (TRT Muhabiri).
İde Sanat (2005). Şırnak İli Yöresel Kilim Motifleri. Şırnak: Şırnak Valiliği Basın ve Halkla İlişkiler Müdürlüğü. (Erişim: 13.02.2018), http://idesanat.com/images/upload /su8694.pdf
İdiman, F. (1999). 2000’li Yıllarda Türkiye’de Geleneksel El Sanatlarının Sanatsal, Tarımsal ve Ekonomik Boyutu. No: 2301. Ankara: Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları.
John, S. (2014). A Study on the Role of Promoting Arts and Crafts-A Case Channapatna Toys. In: Proceedings of International Conference on Global Economics, Finance and Social Sciences, India, 1-9. Tourism in Study on the Second Business, 11-13 July,
Kılıçarslan, H., Etikan, S., & Evecen, A. (2017). El Sanatlarında Ekonomik Kaygılarla Ortaya Çıkan Yeni Tasarımlar. Kalesmisi Dergisi, 5(9), 33-44.
Köybaşı, N. (2006). Boş Zaman Sosyolojisi ve Boş Zamanları Değerlendirme Aracı Olarak Dinlence Turizmi ve Kültür Turizmine Katılan Yerli Turistlerin Karşılaştırmalı Sosyolojik Analizi. Yüksek Lisans Tezi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.
Mustafa, M. (2011). Potential of Sustaining Handicrafts as a Tourism Product in Jordan. International Journal of Business and Social Science, 2(2), 145-152.
Nyawo, J., & Mubangizi, B. C. (2011). Art and Craft in Local Economic Development: Tourism Possibilities in Mtubatuba Local. Municipality. African Journal of Hospitality, Tourism and Leisure, 4(2), 1–15.
Okutan, B. B. (2012). Türkiye’de Popüler Kültür ve Din İlişkisi: Kadın Üzerine Bir Araştırma. Doktora Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi.
Ölmez, F. N., & Etikan, S. (2008). Kavramsal Açıdan El Sanatları Sorunsalı. İçinde: I. Ulusal El Sanatları Sempozyumu, Ankara Gazi Üniversitesi Türk El Sanatları Araştırma ve Uygulama Merkezi Yayınları, No.1.
Öter, Z. (2010). Türk El Sanatlarının Kültür Turizmi Bağlamında Değerlendirilmesi. Milli Folklor, 22 (86), 174-185.
Özcüre, G., & Yavuz, C. (2006). El Sanatları Ürünlerinin Bulunduğu Yöreye Sosyo Ekonomik Etkileri ve Katkıları (Ordu İli Örneği). İçinde: Uluslararası Katılımlı Sanat Ekonomisi Sempozyumu Kitabı, 167-183.
Rızaoğlu, B. (2016). Turizm Pazarlaması, Ankara: Detay Yayıncılık.
Sarıkaya Hünerel, Z., & Er, B. (2012). Halk Kültürünün Tanıtılmasında El Sanatlarının Yeri ve Önemi. Batman Üniversitesi Yaşam Bilimleri Dergisi, 1(1), 179-190
Şahin, H. İ. (2009). Dalyan ve Köyceğiz Çevresinde Gelenek, Turizm ve Folklorizm. Milli Folklor, 21 (82), 50-58.
Şırnak Kültür ve Turizm İl Müdürlüğü (2017). El Sanatları. (Erişim: 19.12.2017), http://www.sirnakkulturturizm. gov.tr/TR,56451/el-sanatlari.html
Tjoa, A. M., & Wagner, R. R. (1998). The Role of Handicraft Production and Art in Tourism and its Presentation in the Internet. In: Buhalis, D. (Ed.), Information and Communication Technologies in Tourism 1998 (pp. 338- 344). Vienna: Springer.
Top, M. (2009). Şırnak Kültür Envanteri, Ankara: Anıt Matbaa.
Tunç, A., & Saç, F. (1998). Genel Turizm. Ankara: Detay Yayıncılık.
TÜRSAB (2017). Turizmin Ekonomideki Yeri. (Erişim:18.01.2018), https://www.tursab.org.tr/tr/turizm verileri/istatistikler/turizmin-ekonomideki-yeri/dis- ticaret-aciklarini-kapatmada-payi_916.html
Usta, Ö. (2014). Turizm Genel ve Yapısal Yaklaşım. Ankara: Detay Yayıncılık.
Yanar, A., & Arlı, M. (2014). Turistik Hediyelik Eşyada Kimlik Bilgisinin Önemi. İçinde: VII. Lisansüstü Turizm Öğrencileri Araştırma Kongre Kitabı, 04-05 Nisan, Kuşadası, 16-26.
Zargham, H. (2007). Sustainable Tourism Development and Handicrafts in the Developing World. Transactions on Ecology and the Environment, 102, 111-117.