Türk turizm ürünü: Rekabet ve farklılaştırma

Bu çalışma ile Türk şehirlerinin turizm kaynakları çözümlenmiştir. Araştırma yönteminin bir bölümü olarak Türk şehirlerinin resmi internet siteleri, içerik çözümlemesine tabi tutulmuştur. Ayrıca Türkiyedeki turizm yetkililerinin görev yaptıkları şehirleri nasıl tarif ettiklerini saptamaya yönelik bir araştırma yapılmıştır. Araştırma sonunda, Türkiyenin yaz turizmi bölgeleri ile tanınmasına rağmen birçok Türk şehrinin tarih, kültür, kaplıca (termal), doğa ve şehir turizmi gibi birçok çeşitli turizm kaynağını pazarladığı görülmüştür. İçerik çözümlemesinin sonuçlarına göre kaplıcalar 51 şehirde pazarlanırken, 12 şehir kendilerini kaplıca turizmi merkezi olarak satmaktadır. Araştırma bulguları, ülkenin turizm olanaklarının zenginliği düşünülerek, bir araya getirilmiş ürünlerin Türk turizm ürünü olarak pazarlamada kullanılması gerektiğini ortaya koymuştur.

The Turkish tourism product: Differentiation and competitiveness

This paper analyzed tourism resources in Turkish cities. As part of research methodology, a content analysis of official tourism web sites of Turkish cities was conducted. Further, tourism officials in Turkish cities were surveyed to identify their descriptions of the cities they promote. Research results indicate that although Turkey is well-known for its summer destinations, most Turkish cities promote a variety of tourism resources including history, culture, thermal (hot-spa), nature and urban tourism resources. According to the results of content analysis, hot springs are promoted in 51 cities and 12 cities are promoted as thermal tourism destinations. Research findings indicate that combined themes should be used in marketing of Turkish tourism product considering the richness of the countrys tourism potential.

PDF

___

Akurgal, E. (2000). Anadolu Uygarlıkları. İstanbul: Net Turistik Yayınları.
Altındağ, Ş. (2004). Sıcak Sıcak Tatil. http://www.aksiyon.com.tr/ yazdir.php?id=11079, Erişim tarihi: 17 Temmuz 2004.
Andaç, F. (2000). Turizm Hukuku. Ankara: Seçkin Yayınevi.
Bahar, O. (2005). Türkiyede Turizm Sektörünün Rekabet Gücü Analizi Üzerine Bir Alan Araştırması: Muğla Örneği. (Yayınlanmamış Doktora Tezi), Muğla: Muğla Universitesi.
Baloğlu, S. (1997). The Relationship Between Destination Images and Trip Characteristics of International Travellers, Journal of Vacation Marketing, 3 (3): 221-233.
Baş, K. (2006). Turizmci 21 Milyonu Az Buldu, Hedef 50 Milyonu Yakalamak, Zaman, Ocak, 12: 10.
Besculides, A., Lee M. E. ve McCormick, P. J. (2002). Residents Perceptions of the Cultural Benefits of Tourism, Annals of Tourism Research, 29 (2): 303-319.
Brotherton, B. ve Himmetoğlu, B. (1997). Türkiye Uluslararası Turizm Raporları, Turizmde Seçme Makaleler, 1: 59-81.
Eagles, P.F.J. ve Wind, E. (1994). Canadian Ecotours in 1992: A Content Analysis of Advertising, Journal of Applied Recreation Research, 19 (1): 67-87.
Echtner, C. M. (2002). The Content of Third World Tourism Marketing: A 4A Approach, International Journal of Tourism Research, 4: 413-434.
Etter, R. (1995). Turkey: Bridging the Gap, Conference and Incentive Travel, Temmuz/Ağustos: 37-44.
Cheng, H. (1994). Reflections of Cultural Values: A Content Analysis of Chinese Magazine Advertisements from 1982- 1992, International Journal of Advertising, 13 (2): 167-183.
Chhabra, D., Healy, R. ve Sills, E. (2003). Staged Authenticity and Heritage Tourism, Annals of Tourism Research, 30 (3): 702-719.
Goeldner, C.R., Ritchie, J.R. ve McIntosh, R.W. (2000). Tourism: Principles, Practices, Philosophies. NY: John Wiley.
Gunn, C.A. (1988). Tourism Planning. 2. Baskı. NY: Taylor & Francis. İç Turlar Pazar Anketi (2005). TÜRSAB, Ekim (259): 4-8.
Korzay, M. (1994). Turkish Tourism Development, İçinde A.V. Seaton et al. (Ed.). Tourism: The State of the Art, (ss. 85-99). NJ: John Wiley.
Kozak, M. (2000). Destination Benchmarking: Facilities, Customer Satisfaction and Levels of Tourist Expenditure. (Yayınlanmamış Doktora Tezi), Sheffield Hallam University.
Kozak, N., Kozak, M. ve Kozak, M. (2001). Genel Turizm: Ilkeler ve Kavramlar. 5. Baskı. Ankara: Detay Yayıncılık.
Köfteoğlu, K. (2004). Turizmde Yatırım Dalgasını Yakalayın, Ekonomist, 14 Kasım: 16-22.
McCullough, L. S. (1993). Leisure Themes in International Advertising: A Content Analysis, Journal of Leisure Research, 25 (4): 380-388.
Ministry of Culture and Tourism (2010). http://www.turizm.gov. tr, Erişim Tarihi: 17 Ocak 2010.
Neyisci, T. (1999). Ecotourism Umut Oldu, Cumhuriyet, 7 Ocak, 2.
Öter Z. ve Özdoğan, O. N. (2005). Kültür Amaçlı Seyahat Eden Turistlerde Destinasyon İmajı: Selçuk-Efes Örneği, Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 16 (2): 127-138.
Page, S.J. ve Hall, M.C. (2002). Managing Urban Tourism: Themes in Tourism. NJ: Prentice Hall/ Pearson Education.
Peleggi, M. (1996). National Heritage and Global Tourism in Thailand, Annals of Tourism Research, 23 (2): 432-448.
Pizam, A. (1999). A Comprehensive Approach to Classifying Acts of Crime and Violence at Tourism Destinations, Journal of Travel Research, 38 (1): 5-12.
Sezgin, O. M. (2001). Genel Turizm ve Turizm Mevzuatı. Ankara: Detay Yayıncılık.
Sirakaya, E., Uysal, M. ve Yoshioka, C. (2003). Segmenting Japanese Tour Market to Turkey, Journal of Travel Research, 41 (3): 293-304.
Smith, V. (1977). Hosts and Guests. University of Pennsylvania Press, Philadelphia, PA.
The Times (1997). Breaks in Byzantium, In Supplement for Turkey, Ocak 31, 6.
Thomas Cook Reference Turkey (2006). Turkey: Confluence of Civilizations. İstanbul: Ceren Production.
Uysal, M. (2005). The Future of Tourism and Turkey, Turk of America, 4(17): 72-73.
Yiğin, C. (2005). Turizmi Anadoluya Yaymak Artık Slogan Değil, http://www.turizmgazetesi.com/articles/article. aspx?id=20761, Erişim tarihi: 15 Haziran 2005.
Yücel, S.Ü. (2004). Yayla Turizmi, TÜRSAB, 244: 12-19.