Yönetsel ve örgütsel açıdan retorik

Yönetim ve organizasyon alanında söz ve sözün gücüne dair yapılan çalışmalar müzakere, sorun çözme ve sunum yapma çerçevesi içindeki teknikler bütünüdür. Yönetim bilimleri açısından ele alındığında söz , içi boş bir ses dizini olarak algılanmaktan öteye geçip, işlevsel bir nitelik kazanmaktadır. Yönetim fonksiyonlarının tamamında anlamak, anlaşmak ve anlatmaksöz konusudur. Bireysel açıdan ele alındığında, etkili iletişimde önemli bir rol oynayan retorik, örgütsel olarak ele alındığında ise, örgütsel biçimlenme ve değerlerin yayılarak kurumsallaşmasında etkili bir ikna aracı olarak ortaya çıkmaktadır. Pozitivizmle birlikte gelişen algılama biçimi günümüz yönetim anlayışlarını büyük ölçüde etkilemiştir. Yönetim teknikleriyle daha fazla verimliliğe odaklanan iş dünyası, iletişimin temel aracı sözün etkisini ikinci planda tutmaktadır. Yönetim bilgisi insanlardan bağımsız değerlendirilemez. Teknik ve teorilerin organizasyon içerisindeki uygulama başarısı, konuşma dilinin ikna ediciliğinde gizlidir. Yönetim söyleminin verbalizmden arındırılması, retoriğin nihai amaçlarından olan erdemli olmayı beraberinde getirecektir. Yönetim bilimleri gibi insani faaliyetlerle ilişkisi yüksek bir disiplinin, retorik sanatından elde edeceği faydalar göz ardı edilmemelidir.

Rhetoric in the context of management and organization

The studies of management and organization on the discourse and the power of the discourse are the aggregate of the techniques about the negotiation, problem solving and presentation. In the context of management studies, the discourse gains a functional quality beyond the perception of the vocal series, which has nothing special more. Understanding, agreeing and tellingare essential in all management functions. The rhetoric plays an important role in the effective communication, individually and it is an effective persuasion tool in diffusion and institutionalization of organizational forms and values, organizationally. The perception type, which has developed via positivism, has been affecting the management thought of nowadays. The businesses focus on productivity more through the management techniques and they neglect the effectiveness of the discourse. The management knowledge can not be evaluated without the human. The secrecy of the success of the technique and theory in the organization is the persuasion of the language. Purifying management discourse from verbalism will bring virtue, which is one of the final aims of the rhetoric. The gains of the management, which has high levels of human activities, from the art of rhetoric must not be underestimated.

PDF

___

Abrahamson, E. (1997). The emergence and prevalence of employee management rhetorics: The effects of long waves, labor unions, and turnover, 1875 to 1992. Academy of Management Journal, 40, 3: 491-533.
Abrahamson, E. (1996). Management fashion. Academy of Management Review, 21: 254-285.
Abrahamson, E. and Fairchild, G. (1997). Management fashion: Lifecycles, triggers, and collective learning processes. Administrative Science Quarterly, 44: 708-740.
Alvesson, M. & Karreman, D. (2000). Taking the linguistic turn in organizational research: Challenges, responses, consequences. Journal of Applied Behavioral Science, 36: 136-158.
Aristoteles. (1991). The Art of Rhetoric, Trans. Introduction and Notes by H.C. Lawsen-Tancred, Penguin Books, England.
Aristoteles. (2000). Retorik. Mehmet H. Doğan (Çev.). İstanbul: Yapı Kredi.
Aytürk, N. (1990). Yönetim Sanatı. Ankara: Emel.
Barley, S. R. & Kunda, G. (1992). Design and devotion: Surges of rational and normative ıdeologies of control in managerial discourse. Administrative Science Quarterly, 37: 363-399.
Barnes, J. (1995). The Cambridge Companion to Aristotale. Cambridge: Cambridge University Press.
Carter, P. & Norman J. (2004). For the sake of argument: Towards an understanding of rhetoric as process, Journal of Management Studies, 41: 469-491.
Carter, A. (2006). Etkin İletişim Kurun. Zeynep Güden (Çev.). İstanbul: Arıon.
Cevizci, A. (1998). İlkçağ Felsefesi Tarihi. Bursa: Asa.
Cheney, G., Christensen, L. T., Conrad, C. & Lair, D. J. (2004). Corporate Rhetoric as Organizational Discourse. ed. Grant, D., Hardy, C., Oswick, C. & Putnam, L. Londra: Sage Publications Inc: 1-36.79- 103.
Clegg, S., Kornberger, M.& Pitsis, T. (2009). Managing & organizations: An introduction to theory and practice. Londra: Sage Publications Inc.
Deniz, M. (1994). Güzel ve Etkili Konuşma. İstanbul: Alfa.
Dervişoğlu, İ. & Yılmaz M. Y. (2005). Güzel ve Etkili Konuşma, İstanbul; Papatya Yayınları.
Farabi, (2004). Mutluluğu Kazanma. Hüseyin Atay (Çev.) İstanbul: Morpa,
Gaonkar, P.P. (1990). The Rhetorical Turn/Invention and Persuasion in the Conduct of Inquiry, Chicago and London: The University of Chicago.
Grant, D., Hardy, C., Oswick, C. & Putnam, L. (2004). Introduction: Organizational Discourse: Exploring the Field. The Sage Handbook of Organizational Discourse. ed. Grant, D., Hardy, C., Oswick, C. & Putnam, L. Londra: Sage Publications Inc: 1-36.
Green, S. E. (2004). A rhetorical theory of diffusion. Academy of Management Review, 29: 653669.
Hartelius, E. C. ve Browning, L. D. (2008). The application of rhetorical theory in managerial research: A literature review. Management Communication Quarterly, 22: 13-39.
Heilbroner, R. (1988). Rhetoric and Ideology. The Consequences of Economic Rhetoric. ed. McCloskey D. N. & Klamer, A, & Solow R. M. Cambridge: Cambridge University Press.
İbn Sînâ, (2005). İşaretler ve Tembihler. İstanbul: Litera. Kennedy, G. A. (1994). A New History of Classical Rhetoric, USA: Princeton University.
Kops, G. & Worth, R. (ty). Etkili ve Güzel Konuşma Sanatı. Melih Üzmez (Çev.). İstanbul: Gün.
Maki, U. (1995). Diagnosing McCloskey. Journal of Economic Literature. 33: 1300-1318.
McCloskey, D.N. & Klamer, A. (1988). Economics in the Human Conversation. The Consequences of Economic Rhetoric. ed. Deirdre N. McCloskey, Arjo Klamer, Robert M. Solow. Cambridge: Cambridge University Press: 3-20.
McCloskey, D. N. (1998). The Rhetoric of Economics. 2. bs. Madison: The University of Wisconsin Press. McCloskey, D.N. & Megill, A. & Nelson J. S.. (2002). Araştırma Retoriği. Retorik, Hermeneutik ve İnsan Bilimleri. Hüsamettin Arslan (Çev.). ed. Hüsamettin Arslan. İstanbul: Paradigma.
McNeill, W. H. (2005). Dünya Tarihi, Çev. Alâeddin Şenel, Ankara: İmge.
Meyer, M. (2009). Retorik. İsmail Yerguz (Çev.). Ankara: Dost.
Mutlu, E. (1995). İletişim Sözlüğü. Ankara: Ark.
Nelson, J. S. & Megill, A. (1986). Rhetoric of inquiry: Projects and prospects, Quarterly Journal of Speech, 72: 20-37.
Özen, Ş. & Berkman, Ü. (2007). The cross-national reconstruction of managerial practices: TQM in Turkey. Organization Studies, 28: 825-851.
Özen, Ş. (2010). Rhetorical strategies of indigenous and foreign management practices: A center-periphery comparison. Lizbonda gerçekleşen 26. Avrupa Örgüt Çalışmaları Grubu (EGOS) Kolokyumunda sunulan bildiri.
Özsarı, R. (2012). Kompozisyon ve Anlatım Biçimleri, Balıkesir: Altın Post.
Peter, L. J. & Hull, R. (1976). Peter Prensibi. Behzat Tanç (Çev.). İstanbul: Bedir.
Phillips, N. & Malhotra, N. (2008). Taking Social Construction Seriously: Extending the Discursive Approach in Institutional Theory. The Sage Handbook of Organizational Institutionalism. ed. Greenwood, R., Oliver, C., Sahlin, K. & Suddaby, R. Londra: Sage Publications Inc: 702-720.
Platon & Longinos, C. (2003). Siyaset ve Retorik. Ahmet Aydoğan (Çev.). İstanbul: İz.
Polat, V. (2008). Politik Konuşma ve Politik Söylem. İstanbul: Derin. Schopenhauer, A. (2012). Eristik Diyalektik. Ülkü Hıncal (Çev.). İstanbul: Sel.
Sebberson D. (1990). The rhetoric of inquiry or the Sophisry of status Quo?, Journal of Economic Issues, 24: 1017-1026.
Suddaby, R. (2010). Challenges for institutional theory, Journal of Management Inquiry, 19: 14-20.
Suddaby, R. &C Greenwood, R. (2005). Rhetorical strategies of legitimacy. Administrative Science Quarterly, 50: 35-67.
Taşer, S. (1992). Konuşma Eğitimi. İzmir: İleri. Taylor, F. W. (1911/1967). Principles of Scientific Management. New York: Harper.
Thornton, P. H. & Ocaiso, W. (2008). Institutional Logics. The Sage Handbook of Organizational Institutionalism. ed. Greenwood, R., Oliver, C., Sahlin, K. & Suddaby, R. Londra: Sage Publications Inc: 99-129.
Tutar, H. (2009). Örgütsel İletişim, Ankara: Seçkin. Van de Ven, A. H. (2007). Engaged Scholarship: A Guide for Organizational and Social Research. New York: Oxford University Press.
Yetiş, K. (2006). Belâgattan Retoriğe, İstanbul: Kitabevi. Zbaracki, M. J. (1998). The rhetoric and reality of total quality management. Administrative Science Quarterly, 43: 602-636.