Türkiye’deki dil ve konuşma terapistlerinin Otizm alanındaki eğitim ve klinik bilgilerinin belirlenmesi

Otizm ve yaygın gelişimsel bozukluk şemsiye terimi altında yer alan diğer bozukluklarda, ortak görülen problem iletişim ve dil alanlarında yaşanan sorunlar dır. Otizmli bireylerin büyük bir çoğunluğunda görü len dil ve iletişim problemlerinin giderilmesinde özel eğitim alanında çalışan uzmanların yanı sıra dil ve konuşma terapistlerinin de önemli sorumlulukları bu lunmaktadır. Bu çalışmada dil ve konuşma terapistlerinin otizm alanındaki eğitim ve klinik bilgilerinin belirlenmesi amaç lanmıştır. Bu amaçla, 52 maddeden oluşan bir anketuyarlanmıştır. Dil ve konuşma terapistliği lisansüstü programlarından mezun olan 85 uzman dil ve konuşma terapistine anket formu gönderilmiş ve 61 anket geri dönmüştür. Çalışmada anket aracılığıyla betimsel model kullanılmıştır.Elde edilen sonuçlara göre; dil ve konuşma terapistliği eğitimi kapsamında, otizmle doğrudan ilişkili derslerin yer almadığı, otizmle bir şekilde ilişkili derslerin sayısı, bu derslerde otizmin ele alınma süresi ve klinik eğitim boyunca çalışılan otizmli birey sayısının sınırlı oldu ğu görülmektedir. Dil ve konuşma terapistlerinin çok büyük bir kısmı otizmli bireyler için uygun müdaha le hedefleri belirleme ve otizmli bireyle eğitim sunma konularında kendilerini yeterli hissetmemekte, ayrıca “otizm” konusunda eğitim ve klinik deneyimlerini ye terli görmemektedir.

Training and clinical knowledge in autism among speech and language therapists in Turkey

The common problems in autism and other disorders that fall under the umbrella term ‘pervasive develop mental disorder’ are difficulties in communication and language. When considering communication and lan guage problems of the individuals with autism, speech and language therapists play an essential role in additi on to special education specialists. The study aims to determine speech and language the rapists’ training and clinical knowledge in autism. Forthis purpose, 52-item-survey was adapted to Turkish. The survey was mailed to 85 speech and language the rapists and 61 of them returned. The study followed a survey design. Results show that there were no courses directly rela ted to autism in speech and language therapy graduate program. The courses that are in some ways related to autism, the duration of discussion on autism in these courses and the number of cases with autism that are worked with during the course of the clinical educati on are limited. Most speech and language therapists do not feel competent on setting appropriate intervention goals for children with autism and training them. Also they do not feel that their education and clinical expe riences in the field of autism are sufficient.

PDF

___

APA (American Psychiatric Association) (2000). DSM-IV-TR: Diagnostic and statistical manual of mental disorders (Metin revizeli 4. Baskı). Washington DC: American Psychiatric Association.
ASHA- American Speech-Language-Hearing Associa- tion. (2006a). Guidelines for speech-language pat hologists in diagnosis, assessment, and treatment of autism spectrum disorders across the life span. 18 Ocak 2012 tarihinde şu adresten erişilmiştir: http://www.asha.org/policy.
ASHA-American Speech-Language-Hearing Asso- ciation. (2006b). Knowledge and skills needed by speech-language pathologists for diagnosis, assess- ment, and treatment for autism spectrum disor- ders across the life span. 18 Ocak 2012 tarihinde şu adresten erişilmiştir: http://www.asha.org/policy.
Barnhill G. P., Polloway E. A. & Sumutka B.M. (2010). A Survey of personnel preparation practices in autism spectrum disorders. Focus Autism Other Developmental Disabilities, 26 (2), 75-86. doi: 10.1177/1088357610378292
Blood, W.G., Mamett, C., Gordon, R. & Blood, I.M. (2010). Written langauge disorders: speech and langauge pathologist’s training: knowledge and confidince. Langauge, Speech and Hearing Services in Schools, 41, 416- 428. doi: 10.1044/0161- 1461(2009/09-0032)
Brisk D. J., E. Healey C. & Hux K. A. (1997). Clinicians’ training and confidence associated with treating school-age children who stutter: a national survey. Langauge, Speech and Hearing Services in Schools, 28, 164-176. doi: 0161-1461/97/2802-0164
Cascella, P.W. & Colella, C.S. (2004). Knowledge of au tism spectrum disorders among Connecticut scho ol speech–language pathologists. Focus on Autism and Other Developmental Disabilities, 19 (4), 245– 252. doi: 10.1177/10883576040190040601
Hammer, C.S., Detwiler, J.S., Detwiler, J., Blood- Gordon, W. & Qualls C. D. (2004). Speech language pathologists’ training and confidence in serving Spanish–English bilingual children. Jo urnal of Communication Disorders, 37, 91–108. doi:10.1016/j.jcomdis.2003.07.002
Hux, K., Walker, M. & Dixie, D.S. (1996). Traumatic brain ınjury: knowledge and self-perceptions of school speech-language pathologists, Langauge, Speech and Hearing Services in Schools, 27, 171- 184. doi: 0161-1461/96/2702-0171
Schwartz, D. & Drager, K.D.R. (2008). Training and knowledge in autism among speech language pathologists: a survey. Language, Speech, and He arıng Servıces In Schools, 39, 66–77. doi: 0161- 1461/08/3901-0066
www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2011/04/20110426-1. htm
Tohum Otizm Vakfı. (2010). Türkiye’de Otizm Spekt rum Bozuklukları ve Özel Eğitim, 15 Ocak 2012 ta rihinde şu adresten erişilmiştir: www.tohumotizm. org.tr/pdf/gelişimsel_yetersizlik_raporu.pdf.