Adem BALIKÇI, ABDULLAH BOLU, Süleyman AKARSU, Necmettin KOÇAK, Murat ERDEM, Emre AYDEMİR, ÖZCAN UZUN

Türkiye'de bir üniversite hastanesinde 2006-2011 yılları arasında elektrokonvülzif tedavi uygulaması

Amaç: Türkiye‟de elektrokonvülzif tedavi (EKT) uygulanma oranı yatan hastalarda %9-16.4 arasında bildirilmiştir. Bu sonuçlar Amerika Birleşik Devletleri ve Avrupa ülkeleri ile bazı Asya-Pasifik ülkelerindeki oranlardan yüksektir. EKT ile ilgili verilerin tek bir merkezde toplanmaması nedeniyle bu oranlar Türkiye‟deki genel psikiyatrik popülas- yondaki EKT oranını yansıtmamaktadır. Bu çalışmada bir üniversite hastanesi psikiyatri kliniğinde yatan ve EKT uygulanan hastaların çok yönlü değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Bu çalışmaya 2006-2011 yılları arasın- da Gülhane Askeri Tıp Akademisi Psikiyatri Kliniği‟nde yatan ve EKT uygulanan hastalar alınmıştır. Bu tarihler arasında yatıp EKT uygulanan hastaların dosyaları geriye dönük olarak taranarak değerlendirilmiştir. Sonuçlar: Toplam 176 hastaya EKT uygulanmış olup uygulamanın en sık şizofreni, ikinci olarak unipolar depresyon hastala- rında yapıldığı görülmektedir. Ortalama konvülziyon süresi 27.6±9.7 sn, ortalama EKT sayısı 9.1±4.2‟dir ve hasta- lıklara göre farklılık göstermemektedir. Komplikasyon oranları %3-11 arasındadır ve en sık depresyon grubunda bulunmuştur. Hastaların %90.9‟unda ve tüm tanı gruplarında EKT hem klinik olarak, hem de psikometrik ölçümler- de anlamlı iyileşme sağlamıştır. Tartışma: Kliniğimizde EKT uygulanma oranı beş yıllık süreçte %2.2 olarak saptanmıştır. Sonuçlar EKT‟nin güvenli ve etkin bir tedavi yöntemi olduğunu göstermektedir. Farklı popülasyon- larda yapılacak benzer ve ileriye dönük çalışmaların faydalı olacağı düşünülmektedir.

Practice of electroconvulsive therapy between the years of 2006-2011 at a university hospital in Turkey

Objective: The frequency of electroconvulsive therapy (ECT) application rates have been reported between 9% and 16.4% in Turkey. These results are higher than in the United States, European countries and some Asia- Pacific countries. These rates do not reflect the actual prevalence of ECT in the general psychiatric population due to nonexitence of a nationwide registry. In this study, we aimed to evaluate inpatients that underwent ECT at the clinic of a university hospital comprehensively. Methods: The patients who were hospitalized and treated with ECT in the Department of Psychiatry of Gulhane Military Medical Academy between 2006 and 2011 were included in this study. The medical files of patients who were hospitalized and treated with ECT within this period were evaluated retrospectively. Results: Of the 176 patients treated with ECT, the most common diagnosis for the application was psychotic disorder and the second was unipolar depression. Average duration of seizures was 27.6±9.7 sec, the average number of ECT was 9.1±4.2 and these have not shown difference according to the dis- eases. Complication rates were between 3% and 11% and were found to be the highest at the depression group. ECT has provided significant improvements in both clinical as well as psychometric measurements at 90.9% of the patients' and in all diagnostic groups. Discussion: The rate of ECT was found to be 2.2% in a 5-year period. The results show that ECT is a safe and effective treatment. Prospective and similar studies in different populations should be useful.

PDF

___

1. Doğan O. Dirençli obsesif kompulsif bozukluk ve tedavi seçenekleri. Anadolu Psikiyatri Derg 2010; 11:269-278.
2. Bulut M, Vırıt O, Çöpoğlu ÜS, Bülbül F, SavaĢ HA. Gebelikte duygudurum bozukluklarının teda- visinde EKT kullanımı. Anadolu Psikiyatri Derg 2009; 10(Ek 1):76-77.
3. Tomruk NB, Oral T. Elektrokonvulsif tedavinin klinik kullanımı: Bir gözden geçirme. Anadolu Psikiyatri Derg 2007; 8:302-309.
4. Gaines GY, Rees DI. Anesthetic considerations for electroconvulsive therapy. South Med J 1992; 85:469-482.
5. Zeren T, Tamam L, Evlice YE. Elektrokonvulsif terapi: 12 yıllık uygulamanın değerlendirilmesi. Yeni Symposium 2003; 41:54-63.
6. Yıldız A, Gökmen N, Turgut K, Yücel G, Tunca Z. Bir üniversite hastanesi yataklı psikiyatri servisin- de uygulanan somatik tedaviler arasında elektro- konvülsif tedavinin yeri. Klinik Psikofarmakoloji Bülteni 2003; 13:65-71.
7. Saatcioglu Ö, Tomruk NB. Practice of electro- convulsive therapy at the research and training hospital in Turkey. Soc Psychiatry Psychiatr Epidemiol 2008; 43:673-677.
8. Andreasen NC. Scale for the Assesment of Posi- tive Symptoms. Department of Psychiatry Col- lege of Mepclicine the University of lowa, 1984.
9. Erkoç ġ, Arkonaç O, Ataklı C, Özmen E. Negatif semptomları değerlendirme ölçeğinin güvenilirliği ve geçerliliği. DüĢünen Adam 1991; 4:14-15.
10. Andreasen NC. Scale for the Assesment of Posi- tive Symptoms, Department of Psychiatry Col- lege of Medicine the University of lowa, 1984.
11. Erkoç ġ, Arkonaç O, Ataklı C, Özmen E. Pozitif semptomlari değerlendirme ölçeğinin güvenilirliği ve geçerliliği. DüĢünen Adam 1991; 4:20-24.
12. Overall JE, Gorham DR. The Brief Psychiatric Rating-Scale. Psychol Rep 1962; 10:799-812.
13. Hamilton MA. A rating scale for depression. J Neurol Neurosurg Psychiatry 1960; 23:56-62.
14. Akdemir A, Örsel SD, Dağ i,Türkçapar H, iĢcan N, Özbay H. Hamilton depresyon derecelendirme ölçeğinin geçerliliği-güvenilirliği ve klinikte kullanı- mı. 3P Dergisi 1996; 4:251-259.
15. Young RC, Bigss T, Ziegler. A rating scale for mania: Reliability, validity, and sensitivity. Br J Psychiatry 1978; 133:429-435.
16. Karadağ F, Oral ET, Yalçın FA, Erten E. Young Mani Derecelendirme Ölçeğinin Türkiye‟de geçerlik ve güvenilirliği. Türk Psikiyatri Dergisi 2001; 13:107-114.
17. Guy W. ECDEU Assessment Manual for Psycho- pharmacology. Revised US Dept Health, Educa- tion and Welfare Publication (ADM), Rockville, MD; National Institute of Mental Health, 1976, p.76-338.
18. EĢsizoğlu A, YaĢan A, Bülbül i, Akkoç H, Yıldırım EA, Özkan M. Depresyon hastalarında, nöbet geçirme süresi ve uygulanan elektriksel dozun, elektrokonvülsif tedaviye verilecek klinik yanıt hızı ile iliĢkisi: Retrospektif bir çalıĢma. Anadolu Psikiyatri Derg 2009; 10:286-292.
19. Endicott J, Spitzer RL, Fleiss JL, Cohen J. The Global Assessment Scale: A procedure for mea- suring overall severity of psychiatric disturbance. Arch Gen Psychiatry 1976; 33:766-771.
20. Shukla GD. Electroconvulsive therapy: a review. Indian J Psychiatry 1989; 31:97-115.
21. Odejide AO, Ohaeri JU, Ikuesan BA. Electrocon- vulsive therapy in Nigeria. Convuls Ther 1987; 3:31-39.
22. Minhas HM, Ostroff R. Practice of electroconvul- sive therapy in a tertiary care hospital in Pakistan. J ECT 2011; 28:7-9.
23. Daradkeh TK, Saad A, Younis Y. Contemporary status of electroconvulsive therapy in a teaching psychiatric unit in Al Ain, United Arab Emirates. Nord J PsychiatrY 1998; 52:481-485.
24. Tauscher J, Neumeister A, Fischer P, Frey R, Kasper S. Electroconvulsive therapy in clinical practice. Nervenartz 1997; 65:410-416.
25. Andersson JE, Bolwig TG. Electroconvulsive therapy in Denmark in 1999: a nation-wide ques- tionnaire study. Ugeskr Laeger 2002; 164:3449-3452.
26. Von Schweder LJ, Lydersen S, Wahlund B, Bergsholm P, Linaker OM. Electroconvulsive Therapy in Norway: Rates of Use, Clinical Char- acteristics, Diagnoses, and Attitude. J ECT 2011; 27:292-295.
27. Gazdag G, Palinska D, Kloszewska I, Sobow T. Electroconvulsive therapy practice in Poland. J ECT 2009; 25:34-38.
28. Fink M. Convulsive therapy: A review a of first 55 years. J Affect Disord 2001; 63:1-5.
29. Sylvester AP, Mulsant BH, Chengappa KNR, Sandman AR, Haskett RF. Use of electrocon- vulsive therapy in a State Hospital: A 10-years review. J Clin Psychiatry 2000; 61:534-539.
30. American Psychiatric Association (APA) Task Force on ECT. The practice of ECT: re- commendations for treatment, training and privileging. Washington DC, APA Press, 1990.
31. Freeman CP. The Second Report of the Royal College of Psychiatrists‟ Special Committee on ECT. The ECT Handbook. London, Royal College of Psychiatrists, 1995.
32. Virit O, Altındağ A, Akçalı A, Bulut M, SavaşHA. Parkinson hastalığı, psikoz ve depresyonu olan üç olgunun elektrokonvulsif tedavi ile etkili tedavisi. Anadolu Psikiyatri Derg 2010; 11:79-82.
33. Kaplan HI, Sadock BJ, Grebb JA. Synopsis of Psychiatry. Seventh ed., Baltimore: Williams & Wilkins, 1994, p.1005-1011.
34. Weiner RD. Convulsive therapy: 50 years later. Am J Psychiatry 1984; 141:1078-1079.
35. Chanpattana W, Kunigiri G, Kramer BA, Gan- gadhar BN. Survey of ECT practice in teaching hospitals in India. J ECT 2005; 21:100-104.
36. Chanpattana W, Kojima K, Kramer BA, Intakorn A, Sasaki S, Kitphati R. ECT practice in Japan. J ECT 2005; 21:139-144.
37. Chanpattana W, Kramer BA. Electroconvulsive therapy practice in Thailand. J ECT 2004; 20:94-98.
38. Chanpattana W, Kramer BA, Kunigiri G, Gan- gadhar BN, Kitphati R, Andrade C. ECT practice yılları arasında elektrokonvülzif tedavi.. in Asia. J ECT 2007; 23:53. (Meeting Abstracts: 2007 ACT/ISTS Scientific Program)
39. Ishimoto Y, Imakura A, Nakayama H. Practice of electroconvulsive therapy at university hospital, the university of Tokushima school of medicine from 1975 to 1997. J Med Invest 2000; 47:123-127.
40. Teh SP, Xiao AJG, Helmes E, Drake DG. Electroconvulsive therapy practice in Western Australia. J ECT 2005; 21:145-150.
41. Evlice YE. Elektrokonvülsif terapi. C Güleç, E Köroğlu, (Eds.), Psikiyatri Temel Kitabı, 2. cilt, Ankara, MedicoGraphics, 1998, s.1019-1034.
42. Stevens A, Fischer A, Bartels M, Buchkremer G. Electroconvulsive therapy: A review on indica- tions, methods, risks and medication. Eur Psychi- atry 1996; 11:165-174.
43. Coffey CE, Weiner RD. Electroconvulsive ther- apy: An update. Hosp Community Psychiatry 1990; 41:515.
44. Eranti SV, Thirthalli J, Pattan V, Mogg A, Pluck G, Velayudhan L, et al. Comparison of electro- convulsive therapy practice between London and Bengaluru. J ECT 2011; 27:275-280.
45. Atagün MI, Yıldırım MS, Canbek Ö. Electrocon- vulsive therapy: an update. Current Approaches in Psychiatry 2012; 4:350-370.
46. Milstein V, Small IF. An after discharge window for ECT? Biol Psychiatry 1984; 19:1143-1148.
47. Kho KH, Blansjaar BA, Vothknecht S, Cornelis- sen NMP, Koomen E, Zwinderman AH, et al. A study into predictors for the speed of response to electroconvulsive therapy. J ECT 2004; 20:154-159.
48. Sackeim HA, Prudic J, Devanand DP, Kiersky JE, Fitzsimons L, Moody BJ, et al. Effects of sti- mulus intensity and electrode placement on the efficacy and cognitive side effects of electrocon- vulsive therapy. N Eng J Med 1993; 328:839- 846.
49. Nobler MS, Sackeim HA, Slomou M, Luber B, Devanand DP, Prudic J. EEG manifestations during ECT: effects of electrode placement and stimulus intensity. Biol Psychiatry 1993; 34:321-330.
50. Gangadhar BN, Subbakrishna DK, Janakira- maiah N, Motreja S, Narayana Dutt D, Parameh- wara G. Post-seizure EEG fractal dimension of first ECT predicts antidepresants response at two weeks. J Affect Disord 1999; 52:235-238.
51. Tomruk NB, Kutlar MT, MengeşOO, Canbek O, Soysal H. Elektrokonvulsif Tedavi Klinik Uygula- ma El Kitabı. istanbul, Sağlık Bakanlığı, 2007.
52. Rice EH, Sombrotto LB, Markowitz JC, Leon AC. Cardiovascular morbidity in high-risk patients during ECT. Am J Psychiatry 1994; 151:1637- 1641.
53. Ceylan ME, Oral ET. AraĢtırma ve Klinik Uygula- mada Biyolojik Psikiyatri: Duygudurum Bozukluk- ları. Dördüncü cilt, istanbul: Nobel Yayınevi 2001, s.401-419.