Saliha ALTIPARMAK, GÜLAY YILDIRIM, FİGEN YARDIMCI, Dilek ERGİN

Annelerden alınan bilgilerle çocuk istismarı ve etkileyen etkenler

Amaç: Son yıllarda dünyada çocuk istismarı konusu gerek tıbbi, gerekse toplumsal açıdan giderek önem kazan- maya başlamıştır. Bu durum Türkiye için de geçerlidir. Konunun yeterince bildirilmemesi, tanı konulmasındaki güçlükler, yadsınması ve gizli kalması sorunun önemini daha da artırmaktadır. Çalışmanın amacı, çocuklara uygulanan istismar düzeylerinin ve etkileyen etkenlerin belirlenmesidir. Yöntem: Araştırma kesitsel tiptedir. Veriler 10.05.2010-10.07.2010 tarihleri arasında toplandı. Araştırma Türkiye‟de Batı Anadolu Bölgesindeki Manisa ve İç Anadolu Bölgesindeki Sivas illerinde yürütüldü; her ilden 300, toplam 600 anneye ulaşıldı. Verilerin toplanmasında Sosyodemografik Anket Formu, İstismar Anket Formu ve Rosenberg Benlik Saygısı Ölçeği kullanıldı. Sonuçlar: Çalışmada toplam 878 çocuğun annesine ulaşıldı. Çalışmada çocukların %64.8‟inin fiziksel istismar, %63.3‟ünün duygusal istismar, %36.0‟ının fiziksel ihmal, %7.0‟ının duygusal ihmale maruz kaldığı belirlendi. Tartışma: Çalış- mada sosyoekonomik düzeyi düşük, kocasından şiddet gören, çocukluğunda anne-babasından şiddet gören ve benlik saygısı düşük olan kadınların çocuklarına daha fazla şiddet uyguladıkları belirlenmiştir. Bu sorun ancak ailelerin ve toplumun şiddetin önlenmesine yönelik eğitilmesi, danışmanlık hizmetlerinin verilmesi ve destek sis- temlerinin sağlanması ile çözümlenebilir. Bu konuda sağlık çalışanlarına önemli görevler düşmektedir.

Child abuse and neglect based on the information obtained from mothers, and the factors affecting child abuse

Objective: In recent years, the issue of child abuse has been gaining increasing importance in the world both from medical and social respect. Child abuse is an issue in Turkey as well. Unreported or hidden cases and difficulties in diagnosis aggravate the importance of the problem causes and consequences of family violence. This study aims to determine the levels and the factors affecting child abuse. Methods: The study is cross sectional. The data were collected between May 10, 2010 and July 10, 2010. The study was conducted in the province of Manisa located in western Anatolia Region and in the province of Sivas located in Central Anatolia Region in Turkey and and therefore 600 mothers (300 mothers in each province) were reached. For the collection of the data, three forms were used: the socio-demographic questionnaire, the questionnaire of abuse/neglect, and the Rosenberg Self-Esteem Scale. Results: In the study, mothers of 878 children were reached. Of the children in the study, 64.8% were exposed to physical abuse, 63.3% to emotional abuse, 36.0% to physical neglect and 7.0% to emotional neglect. Conclusion: In the study it was determined that women who had low economic status, underwent violence by their husbands, had been exposed to their parents‟ violence during their childhood and/or had low self-esteem scores exerted more violence on their children. This problem can only be solved by training both the family and the society on the prevention of violence prevention, and by providing adequate

PDF

___

1. Güner Ġ, Güner S, ġahan MH. Çocuklarda sosyal ve medical bir problem; istismar. Van Tıp Dergisi 2010; 17:108-113.
2. World Report on Violence and Health. Child abuse and neglect by parents and other caregivers, 2002. www.who.int/entity/violence_injury_prevention/vi olence. Ġnternet Erişim: 20.07.2010
3. Altıparmak S. Child abuse and neglect of the body effects on children. Çocuk Dergisi 2008; 8:9-13.
4. Oral R, Can D, Kaplan S, Polat S. Ateş N, Çetin G, et al. Child abuse in Turkey: an experience in overcoming denial and a description of 50 cases. Child Abuse Negl 2001; 25:279-290.
5. Hedin LW. Physical and sexual abuse against women and children. Curr Opin Obstet Gynecol 2000; 12:349-355.
6. Freitag R. Psychosocial aspects of child abuse for primary care pediatricians. Pediatric Clin North Am 1998; 45:391-398.
7. Türkiye‟de Çocuk Ġstismarı ve Aile Ġçi ġiddet Araştırması, 2008. http://panel.unicef.org.tr/vera/app/var/files/c/o/coc uk-istismari-raporu-tr.pdf. İnternet Erişim:10.12.2012
8. Türk Ġstatistik Enstitüsü. http://www.tuik.gov.tr/. Ġnternet Erişim: 20.07.2010
9. Çuhadaroğlu F. Adölesanlarda Benlik Saygısı. Yayımlanmamış Uzmanlık Tezi, Hacettepe Üni- versitesi Tıp Fakültesi Psikiyatri ABD, Ankara,1986.
10. Öner N. Türkiye‟de Kullanılan Psikolojik Testler. Üçüncü basım, Boğaziçi Üniversitesi Yayınları, Ġstanbul, 1997.
11. Chahal M, Cawson C.P. Measuring child mal- treatment in the United Kingdom: A study of the prevalence of child abuse and neglect. Child Abuse & Neglect, 2005; 29:969-984.
12. Mraovich LR, Wilson JF. Patterns of child abuse and neglect associated with chronological age of children living in a midwestern county. Child Abuse Negl 1999; 23:899-903.
13. Riis L, Bodelsen H, Knudsen FU. Ġncidence of child neglect and child abuse in the region of Copenhagen. Ugeskr Laeger 1998; 160:6665-6666.
14. Afifi Z, Ahmed S.A, Basily WW. Adolescent abuse in a community sample in Beni Suef, Egypt: Prevalence and risk factors. Eastern Mediterranean Health Journal. 2003; 9:1003-1017.
15. The Canadian Incidence Study of Reported Child Abuse and Neglect. (2001). http://www.phac- aspc.gc.ca/cm-vee/index.html. Ġnternet Erişim: 15.02.2010
16. Eissa MA, Almuneef M. Child abuse and neglect in Saudi Arabia: Journey of recognition to imple- mentation of national prevention strategies. Child Abuse Negl 2010; 34:28-33.
17. Kepenekçi Y. Hukuksal açıdan çocuk istismarı ve ihmali. Katkı Pediatri Dergisi 2001; 22:263-275.
18. Erol D. Applied to children by their father, the mother of physical abuse investigation. Children‟s Forum 2004; 7:2-14.
19. Güler N, Uzun S, Boztas Z, Aydogan S. The behaviours of mothers who perform physical or emotional abuse/neglect of their children. Cumhuriyet Medical Journal 2002;24:128-134.
20. Nguyen HT, Dunne PM, Le AV. Multiple types of child maltreatment and adolescent mental health in Viet Nam. Bulletin of the World Health Organization 2010; 88:22-30.
21. Bilir ġ, Arı M, Dönmez BN, Atik B, San P. Türki- ye‟nin 16 ilinde 4-12 yaşlar arasındaki 50.473 çocuğa fiziksel ceza verme sıklığı ve buna ilişkin problem durumlarınn incelenmesi. Aile veToplum 1991; 1:53-66.