Uluslararası Zirvelerin ve Bildirgelerin Dünya Bankası'nın Değişen Çevre Politikalarına Etkisi

Çevre konusunda önemli bir aktör haline gelen Dünya Bankası, özellikle neoliberal programların yürürlüğe girmesinden sonra az gelişmiş ülkelerde kamu yönetimi reformlarını çevre koruma ve kalkınma politikalarını finanse etmek için desteklemiştir. Yani Banka, politika oluşturma sürecinde çevresel kaygıları göz önünde bulundurmaya yeni başlamıştır. Dünya Bankası'nın kendini çevre üzerinden şekillendirirken esasında neyi amaçladığı önemlidir. Çünkü Dünya Bankası çevre politikalarını güncellerken kuruluş felsefesinden esas itibariyle uzaklaşmamaktadır. Bu bağlamda çalışmanın amacı, özellikle çevreyle ilgili uluslararası düzeyde gerçekleşen zirvelerin, bildirgelerin ya da raporların Dünya Bankası'nın çevre politikalarında yaşanan değişimdeki rolünü ortaya koymaktır. Bu inceleme bir anlamda Banka politikalarında çevrenin korunmasının araç/amaç konumunda denk geldiği yeri göstermektedir.

The Impact of International Summits and Reports on World Bank's Changing Environmental Policies

World Bank that has been becoming an important actor in global environmental policies, has supported reforms of public sector in the developing countries in order to finance the environment protection and development policies especially since the implementation of neoliberal programme. That is to say, the Bank has just started to pay regard to the environmental concerns in the process of policymaking. It is important what the World Bank aims actually while shaping itself through environmental issues. To this end, the World Bank does not diverge from its founding philosophy while updating its environment policies. This study aims, in this regard, to reveal the role of the international summits, declarations or reports on environmental issues in the change of the World Bank's environment policies. This analysis, in a sense, shows the place of the protection of the environment in the line of means/goals in Bank policies.

___

Adams, W. M. (1990), Green Development: Environment and Sustainability in Third World, London: Routledge.

Algan, N. (1995), Çevre Gerçeğinin Küresel Düzeyde Ele Alınışı. Yeni Türkiye Çevre Özel Sayısı, 5, 210-219.

Arıkan, Y. (2013), Rio+20'nin Ardından, Dünyada ve Türkiye'de Sürdürülebilirliğe Giden Yolda Yerel Yönetimler. Çevre Yönetişimi, İstanbul: Sabancı Üniversitesi Yayınları, 154-182.

Bayramoğlu, S. (2005), Yönetişim Zihniyeti Türkiye'de Üst Kurullar ve Siyasal İktidarın Dönüşümü, İstanbul: İletişim Yayınları.

Chossudovsky, M. (1999), Yoksulluğun Küreselleşmesi IMF ve DB Reformlarının İçyüzü, N. Domaniç (Çev.). Birinci Basım, İstanbul: Çiviyazıları.

Clapp, J.& Dauvergne, P. (2005), Paths to a Green World The Political Economy of the Global Environment, Cambridge: The MIT Press.

Conable, B. B. (1990), Dünya Bankası ve Çevre. Çevre ve Kalkınma İlişkilerinde Dünya Bankası, Ankara: TÇSV, 71-85.

Çevre Bakanlığı (1993), Birleşmiş Milletler Çevre ve Kalkınma Konferansı (UNCED).

Gupta, A. (1993), Üçüncü Dünya Ülkelerinde Çevre ve Kalkınma, Ş. Alpagut (Çev.). İstanbul: Kabalcı Yayınevi.

Güler, B. A. (1996), Yeni Sağ ve Devletin Değişimi: Yapısal Uyarlama Politikaları, Ankara: TODAİE Yayını.

Güzelsarı, S. (2008), Küresel Kapitalizm ve Devletin Dönüşümü Türkiye'de Mali İdarede Yeniden Yapılanma, İstanbul: Sosyal Araştırmalar Vakfı.

İzci, R. & Mazlum, S. C. (2012), Rio + 20 Arifesinde Çevre Rejimleri ve Söylemleri. Marmara Avrupa Araştırmaları Dergisi, 20 (1), 1-5.

Kazgan, G. (1995), Yeni Ekonomik Düzen'de Türkiye'nin Yeri, İstanbul: Altın Kitaplar Yayınevi.

Kazgan, G. (2002), Küreselleşme ve Ulus Devlet, İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yayınları.

Tatar-Peker, A. (1996), Dünya Bankası: 'Büyüme' Söyleminden 'İyi Yönetme' Söylemine. Toplum ve Bilim, 69, Bahar, 6-59.

The World Bank Group (2012), Inclusive Green Growth: The Pathway to Sustainable Development, Washington, D.C: World Bank.

The World Bank Operations Manual: Operational Policies, Environmental Action Plans. OP. 4.02. July,

https://policies.worldbank.org/sites/ppf3/PPFDocuments/090224b08231c2a4.pdf, (01.10.2015).

The World Bank Operations Manual: Bank Procedures, Environmental Action Plans. BP 4.02. July, https://policies.worldbank.org/sites/ppf3/PPFDocuments/090224b08231c2a4.pdf, (15.10.2015).

Topçu, F. H. (2008), Küreselleşme ve Uluslararası Çevre Politikaları: Yönetimden 'Yönetişime' Geçiş Sorunu, Ankara: Turhan Kitabevi.

Toussaint, E. (2008), The World Bank: A Critical Primer, Londra: Pluto Press.

United Nations, (2002), World Summit On Sustainable Development, Johannesburg, South Africa, 26 August - 4 September 2002, 1-6, www.un.org, (16.05.2015).

Uzun, A. M. (2003), Yoksulluk Olgusu ve Dünya Bankası. C.U. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 4 (2), 155-173.

Ünay, S. (2009), Küresel Kalkınma Paradigmasının Evriminde Kurumsal Etkenler ve Dünya Bankası. İ.Ü. Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 41, Ekim, 87-111.

Werksman, J. D. (1995), Greening Bretton Woods. J. Kirkby, P. O'Kneefe, & L. Timberlake (Ed.). The Earthscan Reader in Sustainable Development, London: Earthscan, 274-286.

World Bank (1992), Governance and Development, New York: World Bank. World Bank (1998), Environments Matters, Annual Review at The World Bank, Toward Environmentally and Socially Sustainable Development, Washington DC: World Bank.

World Bank Group (t.y.), Yoksulluğun Olmadığı Bir Dünya İçin Çalışıyor, Washington, DC: World Bank.

World Bank (2003), Annual Report, Washington DC: World Bank.

Millennium Development Goals and post-2015 Development Agenda. http://www.un.org/millenniumgoals/mdgnews.shtml, (16.05.2015). Yıkılmaz, N. (2003), Yeni Dünya Düzeni ve Çevre, İstanbul: Sosyal Araştırmalar Vakfı Yayınları.

Zabcı, F. (2009), Dünya Bankası Yanılsamalar ve Gerçekler, İstanbul: Yordam Kitap.