Bu makalede Türkiye 'de devletin 2008 krizine yönelik tepkileri, ekonomi politikalarının son on yılda geçirdiği dönüşüm bağlamında ele alınmaktadır. Söz konusu dönüşümün temel hedefi, sanayi yatırımlarına öncelik verilmesi ve emek üzerinde yeni kontrol mekanizmalarının kurulması yoluyla uluslararası rekabet gücünün artırılmasıdır. Bu süreçte devletin rolü, sermaye ile yakın işbirliği içinde yeni sanayileşme ve istihdam politikalarını aktif olarak yönlendirmek olarak tanımlanmıştır. Krizden sonra alınan ekonomik önlemlerde yatırım ve istihdamı artırma söyleminin zorunlu olarak ön plâna çıkması, bu yönelimin derinleştirilmesi için meşru bir zemin hazırlamıştır. Devlet, bu zemini kullanarak krizi hem sermaye birikiminin uzun vadeli yönelimleri, hem de birikim sürecinin yönetim mekanizmaları açısından fırsata dönüştürmüştür.