Psikolojik Danışman Adaylarının Empatik Eğilim, Utangaçlık, Olumsuz Değerlendirilme Korkusu ve Sosyal Beceri Düzeylerinin Farklı Değişkenler Açısından İncelenmesi

Bu araştırmanın amacı Erciyes Üniversitesi Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık (RPD) lisansprogramı öğrencilerinin empatik eğilim, utangaçlık, olumsuz değerlendirilme korkusu ve sosyal beceridüzeylerinin cinsiyet, sınıf, aylık harçlık, yaşamın çoğunun geçtiği yer ve STK üyelik durumu değişkenlerinegöre farklılaşma düzeylerini incelemektir. Araştırmanın çalışma grubu 2014-2015 akademik yılındaErciyes Üniversitesi Eğitim Fakültesi’nin RPD programında öğrenim gören 87’si erkek (%24.6), 267’sikadın (%75.4) toplam 354 öğrenciden oluşmaktadır. Veri toplama aracı olarak kişisel bilgi formu,Empatik Eğilim Ölçeği, Utangaçlık Ölçeği, Olumsuz Değerlendirilme Korkusu Ölçeği ve Sosyal BeceriÖlçeği kullanılmıştır. Sonuçlar şunları göstermektedir; erkek öğrencilerin empatik eğilim düzeyleri kadınöğrencilerin empatik eğilim düzeylerinden anlamlı düzeyde düşüktür. RPD öğrencilerinin empatik eğilimve sosyal beceri düzeyleri arasında sınıflarına göre anlamlı bir farklılık bulunamamıştır. Utangaçlıkdeğişkeni ile ilgili bulgular incelendiğinde 4. sınıftaki öğrencilerin utangaçlık düzeylerinin, 1. ve 2. sınıftaöğrenim gören öğrencilerin utangaçlık düzeylerinden anlamlı düzeyde düşük olduğu gözlenmektedir.Olumsuz değerlendirilme korkusu değişkeni ele alındığında ise, 1. sınıftaki öğrencilerin olumsuz değerlendirilmekorkusu düzeyleri, 3. sınıfta öğrenim gören öğrencilerin olumsuz değerlendirilme korkusu düzeylerindenanlamlı düzeyde yüksek bulunmuştur.

An Investigation of Counselor Candidates’ Empathic Tendency, Shyness, Fear of Negative Evaluation and Social Skills in Relation to Varied Variables

The purpose of this study was to investigate the empathic tendency, the shyness, the fear of negative evaluation, and the social skills of Erciyes University Psychological Counseling and Guidance students in relation to gender, grade, monthly income, the place where they spend most of their life and NGO membership variables. The participants in this research were 354 volunteers (24.6% male, 75.4% female) enrolled in the ERU Psychological Counseling program in the 2014-2015 academic year. The data collection instruments were the demographic form, the Empathic Tendency Scale, the Shyness Scale, the Fear of Negative Evaluation Scale, and the Social Skills Scale. The results show the empathic tendency level of male students was significantly lower than the female students. In respect to the empathic tendency level and social skills, no significant difference was found between different grade levels. The findings concerning shyness, show the shyness levels of 4th grade students was significantly lower than that of 1st and 2nd grade students. Concerning of fear of negative evealuation, the 1st grade students’ fear of negative evaluation level was found to be significantly higher than 3rd grade students.

PDF

___

Akbulut E., & Sağlam H. İ. (2002). “Sınıf Öğretmenlerinin Empatik Eğilim Düzeylerinin İncelenmesi”. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi 7/2 (2002) 1069-1083.
Allen T.W. (1967). “Effectiveness of Counsellor Trainees as a Function of Psychological Openness”. Journal of Counseling Psychology 14/1 (1967) 35-40.
Altıok S. (2011). Üniversite Öğrencilerinin Utangaçlık ve Başa Çıkma Stratejileri İlişkilerinin İncelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Osmangazi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir 2011.
Aydın S. (2008). “An Investigation on the Language Anxiety and Fear of Negative Evaluation Among Turkish EFL Learners”. Asian EFL Journal. Teaching Articles (2008) 421-444.
Barrett-Lennard G. T. (1993). “The Phases and Focus of Empathy”. British Journal of Medical Psychology 66 (1993) 3-14.
Beck A. T., Emery G. & Greenberg L. (1985). Anxiety and Phobias: A Cognitive Perspective. New York 1985.
Briggs S. R. (1988). “Shyness: Introversion or Neuroticism”. Journal of Research in Personality 22 (1988) 290-307.
Bruch M. A., Rivet K. M., Heimberg R. G. & Levin M. A. (1997). “Shyness, Alcohol Expectancies, and Drinking Behavior: Replication and Extension of a Suppressor Effect”. Personality and Individual Differences 22 (1997) 193-200.
Caba H. (2002). Lise Öğrencilerinin Utangaçlık Düzeylerinin İncelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İnönü Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Malatya 2002.
Carkhuff R. R. (1969). Helping and Human Relations: A Premier for Lay and Proffesional Helpers. New York 1969.
Cheek J. M. & Briggs S. R. (1990). “Shyness as a Personality Trait”. Ed. W. R. Crozier, Shyness and Embarrassment: Perspectives from Social Psychology (1990) 315-337. Cambridge, UK.
Corey G. (2008). Psikolojik Danışma, Psikoterapi Kuram ve Uygulamaları. Çev. T. Ergene. Ankara 2008.
Cowden C. R. (2005). “Worry and its Relationship to Shyness”. North American Journal of Psychology 7 (2005) 59-70.
Curran J. P. (1977). “Skills Training as an Approach to the Treatment of Heterosexualsocial Anxiety”. Psychological Bulletin 84 (1977) 140-157.
Davis C. M. (1990). “What is Empathy, and Can it Be Taught?”. Physical Theraphy 70 (1990) 707-711.
Dill J. C. & Anderson C. A. (1999). “Loneliness, Shyness, and Depression: The Etiology and İnterrelationships of Everyday Problems in Living”. Eds. T. Joiner & J. C. Coyne, The Interactional Nature of Depression: Advances in Interpersonal Approaches (1999) 93-125. Washington.
Dinçer F. & Öztunç G. (2009). “Hemşirelik ve Ebelik Öğrencilerinin Benlik Saygısı ve Atılganlık Düzeyleri”. Sağlık Bilimleri Fakültesi Hemşirelik Dergisi (2009) 22-33.
Doğan S. (2016). Ege Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Bölümü Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık Anabilim Dalı’nın RPD Lisans Programı’nın Güncellenmesine İlişkin Görüşü.
Dökmen Ü. (1988). “Empatinin Bir Modele Dayandırılarak Ölçülmesi ve Psikodrama ile Geliştirilmesi”. A.Ü. Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi 6 (1988) 155-190.
Dökmen Ü. (1994). İletişim Çatışmaları ve Empati. İstanbul 1994.
Egbochuku E. O. (2008). “Counselling Communication Skills: Its Place in the Training Programme of a Counselling Psychologist”. Edo Journal of Counselling 1/1 (2008) 17-32.
Erdal H. (2003). Çalışan ve Çalışmayan Kadınların Utangaçlıklarının Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara 2003.
Erol M. & Avcı-Temizer D. (2015). “Ergenlerin Utangaçlık Düzeylerinin İncelenmesi”. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi 5/44 (2015) 97-108.
Eysenck H. J. (1952). “The Effects of Psychotherapy: An Evaluation”. Journal of Consulting Psychology 16 (1952) 319-324.
Handy F. & Cnaan R. A. (2007). “The Role of Social Anxiety in Volunteering”. Nonprofit Management & Leadership 18/1 (2007) 41-58.
Harlak H., Gemalmaz A., Gürel F. S., Dereboy C. & Ertekin K. (2008). “Communication Skill training: Effects on Attitudes Toward Communication Skills and Empathic Tendency”. Education for Health 21/2 (2008).
Hill C. E. & O’Brien K. M. (1999). Helping Skills. Washington 1999.
Hojat M., Gonnella J .S., Mangione S., Nasca T. J., Veloski J. J., Erdmann J. B. et al. (2002). “Empathy in Medical Students as Related to Academic Performance, Clinical Competence and Gender”. Medical Education 36 (2002) 522-527.
Hojat M., Mangione S., Nasca T. J., Rattner S., Erdmann J. B., Gonnella J. S. et al. (2004).” An Empirical Study of Decline in Empathy in Medical School”. Medical Education 38 (2004) 934-41.
Jacobs L. (1996). “Shame in the Therapeutic Dialogue”. Eds. R. G. Lee & G. Wheeler, The Voice of Shame: Silence and Connection in Psychotherapy (1996). San Francisco.
Kahriman İ. (2005). “Karadeniz Teknik Üniversitesi Trabzon Sağlık Yüksekokulu Öğrencilerinin Benlik Saygıları ve Atılganlık Düzeylerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi”. C.Ü. Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi 9/1 (2005) 24-32
Kanak M. & Pekdoğan S. (2015). “Ergenlerin Utangaçlık Düzeylerinin Anne-Baba Tutumları ve Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi”. The Journal of Academic Social Science Studies 32/3 (2015) 523-525.
Kapıkıran A. N. (2009). “Öğretmen Adaylarının Empatik Eğilim ve Kendini Ayarlama Açısından İncelenmesi”. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 26 (2009) 81-91.
Kapıkıran N. A., Kapıkıran Ş. & Başaran B. I. (2010). “Psikolojik Danışma Ve Rehberlik Öğrencilerinin Empatik Eğilimler ve Algıladıkları Anne Baba Olumlu Sosyal Davranışları: Cinsiyetin Farklılaştırıcı Rolü”. Ege Eğitim Dergisi 11/1 (2010) 1-19.
Karaca A., Açıkgöz F. & Akkuş D. (2013). “Eğitim ile Empatik Beceriler Geliştirirlebilir Mi? Bir Sağlık Yüksekokulu Örneği”. Acıbadem Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi 4/3 (2013) 118-122.
Karataş Z. (2012). “Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Empatik Becerileri ve Benlik Saygısı Düzeylerinin İncelenmesi”. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 23 (2012) 97-114.
Kaufman G. (1993) The Psychology of Shame: Theory and Treatment of Shame Based Syndromes. London 1993.
Kouliou F., Dragioti E., Kotrotsiou E. & Gouva M. (2012). “A Quantitative Investigation of Personality and Psychological Characteristics on Vulunteers in the Humanitarian non Government Organizations”. Interscientific Health Care 4/1 (2012) 34-42.
Koydemir S. & Demir A. (2007). “Psychometric properties of the brief version of the Fear of Negative Evaluation Scale”. Psychological Reports 100 (2007) 883-893.
Koydemir S. (2006). Predictors of Shyness Among University Students: Testing a Self-Presentational Model. Unpublished Doctoral Dissertation. Middle East Technical University, Ankara 2006.
Koydemir S. & Demir A. (2005). Reliability and Validity of 13-item Cheek and Buss Shyness Scale. Unpublished Manuscript.
Leary M. R. (1983c). “A Brief Version of the Fear of Negative Evaluation Scale”. Personality and Social Psychology Bulletin 9 (1983) 371-376.
McDevitt T. M., Lennon R. & Kopriva R. J. (1991). “Adolescents' Perceptions of Mothers’ and Fathers’ Prosocial Actions and Empathic Responses”. Youth and Society 22/3 (1991) 387-409.
Miville M. L., Carlozzi A. F., Gushue G.V., Schara S. L. & M. Ueda (2006). “Mental Health Counsellor Qualities for a Diverse Clientele: Linking Empathy, Universal-Diverse Orientation, and Emotional Intelligence”. Journal of Mental Health Counseling 28 (2006) 151-165
Pence G. (1983). “Can Compassion Be Taught?”. Journal of Medical Ethics 9 (1983) 189-191.
Pişkin M. (1989). “Empati, Kaygı ve Çatışma Eğilimi Arasındaki İlişki”. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi 22/2 (1989) 775-784.
Rees C. & Sheard C. (2002). “The Relationship Between Medical Students’ Attitudes Towards Communication Skills Learning and Their Demographic and Education-Related Characteristics”. Medical Education 36 (2002) 1017-1027.
Riggio R. (1986). “Assessment of Basic Social Skills”. Journal of Personality and Social Psychology 51 (1986) 649-660.
Riggio R. E., Tucker J. & Coffaro D. (1989). “Social Skills and Empathy”. Personality and Individual Differences 10/1 (1989) 93-99.
Rogers C. R. (1951). Client Centred Therapy. London 1951.
Rogers C. R. (1957). “The Necessary and Sufficient Conditions of Therapeutic Personality Change”. Journal of Consulting Psychology 21 (1957) 95-103
Russell D., Cutrona C. E. & Jones W. H. (1986). “A Trait-Situational Analysis of Shyness”. Eds. W. H. Jones, J. M. Cheek & S. R. Briggs, Shyness: Perspectives on Research and Treatment (1986) 239- 249. New York.
Schlenker B. R. & Leary M. R. (1982). “Social Anxiety and Self-Presentation: A Conceptualization and Model”. Psychological Bulletin 92 (1982) 641-669.
Schmidt J. J. (2004). A Survival Guide for the Elementary/Middle School Counselor. San Francisco 2004.
Sprinthw N., Whiteley J. & Mosher R. (1966). “Cognitive Complexity: A Focus for Research on Counselor Effectiveness”. Counselor Education and Supervision 5 (1966) 188-197.
Stein E. (19702). On the Problem of Empathy. The Hague 1970.
Stravynski A. & Amado D. (2001). “Social Phobia as a Deficit in Social Skills”. Eds. S. G. Hofmann & P. M. DiBartolo, From Social Anxiety to Social Phobia: Multiple Perspectives (2011) 107-129). Boston.
Ünal G. (1997). Psikolojik Danışma ve Rehberlik Eğitimi Alan Öğrencilerin Empatik Eğilimlerinde Gözlenen Değişimler. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Fakültesi, Konya 1997.
Watson A. K. & Cheek J. M. (1986). “Shyness Situations: Perspectives of a Diversesample of Shy Females”. Psychological Reports 59 (1986) 1040-1042.
Watson D. & Friend R. (1969). “Measurement of Social-Evaluative Anxiety”. Journal of Consulting and Clinical Psychology 33/4 (1969) 448-457.
Yashima T. (2010). “The Effects of International Volunteer Work Experiences on Intercultural Competence of Japanese Youth”. International Journal of Intercultural Relations 34/3 (2010) 268-282.
Yavuz-Güler Ç. & İşmen-Gazioğlu A. S. (2008). “Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık Öğrencilerinde Öznel İyi Olma Hali, Psikiyatrik Belirtiler ve Bazı Kişilik Özellikleri: Karşılaştırmalı Bir Çalışma”. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi 23 (2008) 107-114.
Yeşilyaprak B. (2009). “Türkiye’de Psikolojik Danışma ve Rehberlik Alanının Geleceği: Yeni Açılımlar ve Öngörüler”. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi 42/1 (2009) 193-213.
Yıldırım İ. (1992). “Psikolojik Danışma ve Rehberlik Programı Öğrencileri ile Psikoloji Programı Öğrencilerinin Empatik Eğilim ve Empatik Beceri Düzeyleri”. H.Ü. Eğitim Fakültesi Dergisi 7 (1992) 193-208.
Yılmaz S. V. & Ekinci M. (2001). “Hemşirelik Yüksekokulu Öğrencilerinde Benlik Saygısı ve Atılganlık Düzeyi Arasındaki İlişki”. Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi 4/2 (2001) 1-10.