Kamusal bir karakter olarak entelektüel kendi toplumunun siyasetinde önemli bir rol oynayan ve düşünce dünyasına katkıda bulunan bir bireydir. Entelektüel kimliği üretken ve topluma faydalı bir kimlik olarak tanımlamak her zaman zor olmuştur. Güliver'in Gezileri romanında Jonathan Swift zamanının siyasetini ve entelektüelin yerini, kime entelektüel dendiğini, niçin entelektüel olarak adlandırılmayı hak ettiğini sorgulamıştır. Güliver'in Gezileri romanı akademisyenlerin bilim dünyasının "sahtekâr" sözcüleri olarak tanımlandığı alternatif bir dünya kurgulamıştır. Lemuel Gulliver seyahat ettiği fantastik ülkelerdeki siyasi atmosferi analiz eden ve yorumlayan siyasi bir karakter olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu çalışma; Güliver'in Gezileri romanında entelektüellerin gerçek bilimsel bilgiyi siyasi olarak değiştiren kişiliklere nasıl dönüştüklerini ve bu değişimlerin nasıl bir siyasi ortam yarattığını sorgulamayı amaçlamaktadır. Bu çalışmada bu öğeler çağdaş siyasi terimler çerçevesinde yorumlanacak ve Foucault'nun güç kavramı ile Bakhtin'in kahkaha kuramı kapsamında çözümlenecektir. Aynı zamanda romanın Çek yazarlar Milan Kundera ve Franz Kafka ile Türk yazarlar Oya Baydar ve Aziz Nesin ile karşılaştırmalı bir okuması da sunulacaktır.

An intellectual as a public figure contributes to the world of ideas and plays a key role in the politics of his or her own society. It has always been hard to define the intellectual as a productive and beneficial identity for society. Jonathan Swift questioned the politics of his time and of the place of the intellectual in it, questioned who the intellectual was and why he or she deserved to be called one in Gulliver's Travels. Gulliver's Travels suggests alternative worlds in which academics are depicted as spoof figures, profane spokespersons of scientific knowledge. Lemuel Gulliver is a political figure who has to analyse and interpret the political atmosphere of the fantastic lands to which he travels. The aim of this study was to analyse how the difficulties of intellectuals are translated in Gulliver's Travels into politically falsifying amendments of true knowledge and question what kind of political atmosphere these falsifications create. This paper also interprets these elements in contemporary political terms within Foucauldian concepts of power and Bakhtinian concepts of laughter through a cross cultural reading of Swift in comparison to the texts of the Czech writers Milan Kundera and Franz Kafka, and the Turkish writers Oya Baydar and Aziz Nesin.