Mehmet II's Campaign to Italy (1480-1481)

II. Mehmetin İtalya seferi, Osmanlı İmparatorluğunun Adriyatik Denizinin karşı kıyılarına yaptığıilk ve son fetih girişimidir. 1480-1481 tarihleri arasındaki İtalya seferinin, siyasi, askerî ve ekonomikgerekçeleri konusunda farklı görüşler ileri sürülmüştür. Bu çalışmada, II. Mehmetin imparatorluk anla- yışıyla din politikasının, İtalya Seferine etkileri ele alınmıştır. İstanbulun fethiyle birlikte OrtodoksHristiyanlarının koruyucusu ve Doğu Roma İmparatoru sıfatını kullanmaya başlayan II. Mehmet, İtalyaseferiyle de Katolik dünyasının ve antik Romanın hâkimi olmayı hedeflemiştir. Bu amaçla Balkanlardagerçekleştirilen fetihlerle Adriyatik kıyısına ulaşan II. Mehmet için yeni hedef Roma ve Katolik dünya- sının merkezi İtalyadır. Bu amacına ulaşmak için Gedik Ahmet Paşa görevlendirilmiş, Otrantonun fethiylebirlikte İtalya ele geçirilmeye başlanmış; ancak II. Mehmetin ölümü İtalyanın fethinin yarım kalmasına

II. Mehmet'in İtalya Seferi (1480-1481)

Mehmet II's military campaign to Italy was the first and the last attempt at conquest on the coastof the Adriatic Sea. Different views have been asserted about the political, military and economic reasonsfor the conqest of Italy between the years 1480-1481. In this study, Mehmet II's understanding ofEmperorship and the effects of his policy of religion on his campaign to Italy were researched. With theconquest of Istanbul, Mehmet II started to use the title The Protector of Orthodox Christians and theEmperor of Eastern Rome . With his military campaigns to Italy, Mehmet II aimed at being the ruler ofthe Catholic world and of ancient Rome. After the conquests in the Balkans, Mehmet II reached the coastof the Adriatic Sea. He aimed at conquering Italy which was the centre of the Roman and the Catholicworld at that time. In order to reach his goal he charged Ahmed Gedik Pasha with this task. With theconquest of Otranto, Italy began to be conquered. However, with the death of Mehmet II, in 1481 theconquest of Italy was not realised.

___

  • Anonim Osmanlı Kroniği. (1299-1512), (2000). Haz. Necdet Öztürk. İstanbul: Türk Dünyası Araştırmaları Vakfı Yayınları.
  • Anonim Tevârih-i Al-i Osman. (1992). F. Giese Neşri-Haz. Nimet Azamat. İstanbul: Marmara Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Yayınları.
  • Arslan, M. (2010). İstanbul’un Antikçağ Tarihi: Klasik ve Hellenistik Dönemler. İstanbul: Odin Yayıncılık.
  • Ercan, Y. (2001). Osmanlı Yönetiminde Gayrimüslimler, Kuruluştan Tanzimata Ekonomik, Sosyal ve Hukukî Durumları. Ankara: Turhan Kitabevi Yayınları.
  • Ercan, Y. (2004). Fatih’in Kilise Politikası. İstanbul’un Fethinin 550. Yılı Anı Kitabı. Ankara: Ankara Üniversitesi Osmanlı Tarihi Araştırma ve Uygulama Merkezi Yayınları.
  • Eroğlu, H. (2006). Osmanlılar Yönetim ve Strateji. İstanbul: Gökkubbe Yayınları.
  • Eroğlu, H. (2007). Osmanlı Kroniklerinin Üslubuna Dair. Folklor Edebiyat Dergisi, 52, 245-263. Ankara.
  • Giokoumis, K. (2002). Osmanlıların Otranto ve Apulia Seferi (1480-1481). Türkler, cilt IX. Ankara. Yeni Türkiye Yayınları.
  • Hoca Saadettin. (1979). Tac’üt-Tevârih. Sad. İsmet Parmaksızoğlu, (cilt III). İstanbul: Kültür Bakanlığı Yayınları.
  • Iorga, N. (2005). Osmanlı İmparatorluğu Tarihi (1451-1538), cilt II. İstanbul: Yeditepe Yayınları.
  • Ibn Kemal. (1991) Tevârih-i Âli Osman, VII. Defter. Haz. Şerafettin Turan. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları.
  • İnalcık, H. (1997). Osmanlı İmparatorluğu, Ekonomik ve Sosyal Tarihi (1300-1600). Çev. Halil Berktay. (cilt I). İstanbul: Eren Yayınları.
  • İnalcık, H. (2004). Osmanlı İmparatorluğu Klasik Çağ (1300-1600). Çev. Ruşen Sezer. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Kaçar, T. (30 Kasım 2006). Katoliklerle Ortodoksların Ayrılığı. Radikal Gazetesi.
  • Lütfî, Paşa. (1341). Tevârih-i Âl-i Osman. İstanbul: Matbaa-I Amire.
  • Mehmet, Neşrî. (1995). Kitâb-ı Cihân-nümâ. Yay. F. R. Unat, & M. A. Köymen (cilt II). Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları.
  • Mustafa, Nuri, Paşa. (1992). Netayicü’l- Vukuat. Sad. Neşet Çağatay, cilt I-II, Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları.
  • On altıncı Asırda Yazılmış Grekçe Anonim Osmanlı Tarihi (1973). Haz. Şerif Baştav. Ankara: Ankara Üniversitesi Dil Tarih Coğrafya Fakültesi Yayınları.
  • Oruç Bey Tarihi. (1972). (Atsız neşri). İstanbul: Tercüman Matbaası.
  • Tansel, S. (1999). Osmanlı Kaynaklarına Göre Fatih Sultan Mehmet’in Siyasi ve Askerî Faaliyeti. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları.
  • Tursun Bey. (1977). Tarih-i Ebu’l-Feth. Haz. Mertol Tulum. İstanbul: Baha Matbaası.
  • Uzunçarşılı, İ. H. (1961). Otranto’nun Zaptından Sonra Napoli Kralı ile Dostluk Görüşmeleri. Belleten, XXV, 100 596-608. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları.
  • Uzunçarşılı, İ. H. (1994). Osmanlı Tarihi. cilt II. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları.