In Antalya: The Factors Causing People to Go to the Village Cafes, the Place of Origin Café and the Cafés of the City Center

Bu çalışmanın amacı bireylerin Köy Kahvesi, Memleket Kahvesi ve ùehir Merkezindeki Kafelere Gitme Nedenlerini belirlenmesidir. Örneklem gurubu üç farklı grubun herbirinden 100 katılımcı olmak üzere toplam 300 kişiden oluşmaktadır. Anket formu iki bölümden oluşmaktadır. Birinci bölüm; demografik bilgilerin alındığı sorlardan, ikinci bölüm; bireyleri bu mekanlara gitmeye motive eden faktörlerin belirlendiği maddelerden oluşmuştur. Verilerin analizinde tanımlayıcı istatistiklerin yanında, karşılaştırmalarda ANOVA testi kullanılmış ve sonuçlar 0.01 ve 0.05 anlamlılık düzeyinde sorgulanmıştır. Çalışmada beşli Likert ölçeği (1- Kesinlikle Katılmıyorum,..., 5- Kesinlikle Katılıyorum) kullanılmıştır. Sonuç olarak şehirde yaşayanlar ve şehir merkezindeki kafelere gitme fırsatı olan bireyler diğer katılımcılara göre daha fazla rekreasyonel avantaja sahipler, rekreasyonel gerekçelerle daha fazla para ve zaman harcamaktadırlar. Katılımcılar TV izlemek, evde dinlenmek, aile ile vakit geçirmek gibi daha çok pasif rekreasyonel aktiviteleri tercih etmektedirler, kafelere gitme nedenleri arkadaşlarıyla birlikte olmak, beraber bir şeyler yemek, içmek ve oynamak gibi arkadaş odaklıdır. Bunun yanında; köylerde rekreasyonel alternatiflerin azlığı/yokluğu erkek bireyleri köy kahvesine gitmeye ve pasif rekreasyona zorlamaktadır

Bireylerin Köy Kahvesi, Memleket Kahvesi ve Şehir Merkezindeki Kafelere Gitme Nedenlerini Etkileyen Faktörler: Antalya Örneği

The purpose of this research was to determine the reasons leading individuals to visit the Village Cafés (VCS), City Center Cafés (CCC) and Place of Origin Cafés (CCS). There were in total 300 participants in three group each of 100 participants. The questionaire form was of two parts, firstly the demographic variables and secondly concerning the reasons which caused participants to go to these localities. In assessing this data both descriptive statistic methods and the One-way ANOVA test were employed, and the results assessed according to a 0.05 level of significance. A five-point Likert scale was used, the range, "1=strongly disagree" to "5=strongly agree". As a result of this study, it can be concluded participants living in the city have the possibility to go to cafés have a recreational advantage, and they spend more money and much more time on their recreational life than the other participants. The participants prefer inactive leisure activities like watching TV, resting at home and family togetherness; the reasons for going to cafés were friend-focused, being with friends, eating/drinking/playing something with them. But in the village there was a lack of recreational alternatives and the men have to go the VCS, and they prefer inactive leisure

PDF

___

Aktaş G. G. (2011). "Public Life in Anatolia and Its Spatial Impresses". Gazi Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi, GSF Sanat ve Tasarım Dergisi 7 (2011) 55-68.
Atay M. (1985). Keban Barajı Nedeniyle Elazığ'ın 1800 Evler Mahallesi'ne Göç Edenlerin Kentlileşme Sorunları. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Fırat Üniversitesi. Elazığ 1985.
Bingül İ. (2004). "Kahvehane ve Eğlence". Toplumsal Tarih 126 (2004) 70-72.
Crandall R. (1980). "Motivation for Leisure". Journal of Leisure Research 12/1 (1980) 45-54.
Deci E. L. & Ryan R. M. (1985). "The General Causality Orientations Scale: Self Determination in
Personality". Journal of Research in Personality 19 (1985) 109-134.
Duben A. (2001). Bir Beyoğlu Fotoromanı 1870 Beyoğlu 2000. Ed. Münevver Eminoğlu. İstanbul 2001.
Durukan L. (2013). "Çekirdek'ten Kültür'e: Türk Kültüründe Kahve ve Kahvehane". Bilim ve Kültür Uluslararası Kültür Araştırmaları Dergisi 2 (2013) 127-138.
Evren B. (1996). Eski İstanbul'da Kahvehaneler. İstanbul 1996.
Engeström Y., Miettinen R. & Punamaki R. L. (20032). Perspective on Activity Theory. New York 2003.
Hamadeh S. (2007). The City's Pleasure: İstanbul in Eighteenth Century. Seatle, London 2007.
Hattox R. S. (1998). Kahve ve Kahvehaneler. Çev. Nurettin Elhüseyni. İstanbul 1998.
Heise U. (2001). Kahve ve Kahvehane. Çev. Mustafa Tüzel. Ankara 2001.
İbrahim H. & Cordes K. A. (20022). Outdoor Recreation, Enrichment for a Lifetime. Champaign, Il 2002.
Levy J. (1979). "Motivation for Leisure: An Intereactionist Approach". Eds. H. İbrahim & R. Crandall.
Leisure: A Psychological Approach (1979). Los Alamitos, CA.
Öztürk S. (2005). "Osmanlı İmparatorluğu'nda Kamusal Alanın Dinamikleri". İletişim Dergisi 21 (2005) 124.
Özünlü E. E. (2010). "XVI. Yüzyıl Osmanlı Kentlerinin Ekonomik Nitelikleri Üzerine Bir Karşılaştırma Denemesi". Kastamonu Eğitim Dergisi 18/1 (2010) 257-270.
Pintrich P. R. (2000). "An Achievement Goal Theory Perspective on Issues in Motivation Terminology, Theory and Research". Contemporary Educational Psychology 25 (2000) 92-104.
Sankır H. (2010). "Osmanlı İmparatorluğu'nda Kamusallığın Oluşumu Sürecinde Kahvehanelerin Rolü Üzerine Sosyolojik Bir Değerlendirme". Hacettepe Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi 13 (2010) 185-210.
Shirine H. S. (2007). "18. Yüzyıl İstanbul'unda Kamusal Yaşam". Osmanlı Bankası Arşiv ve Araştırma Merkezi. Kaynak: http://www.obarsiv.com/e_voyvoda_guncel.html. Erişim Tarihi: 13 Temmuz 2015.
Tezcan M. (1994). Boş Zamanların Değerlendirilmesi Sosyolojisi. Ankara 1994.
Ulusoy K. (2011). "Türk Toplum Hayatında Yaşatılan Kahve ve Kahvehane Kültürü (Bir Sözlü Kültür ve Sosyal Çevre Eğitimi Çalışması)". Milli Folklor Dergisi 23/89 (2011) 159-169.
Yağbasan M. & Ustakara F. (2008). "Türk Toplumunda Kahvehane ve Kafelerdeki İletişimsel Ortamı Belirlemeye Yönelik Bir Alan Araştırması (Gaziantep İli Örneği)". Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 18/1 (2008) 233-260.
Yıldız C. M. (1996). "Kahvehanelerin Sosyal Hayattaki Yeri". Kaynak: http://acikerisim.bingol.edu.tr: /xmlui/bitstream/handle/11472/540/kahvehaneler.pdf?sequence=1. Erişim Tarihi: 20 Ocak 2015.