Okul Müdürlerinin Sevgi, Demokrasi ve Öğrenci Merkezli Eğitim Söylemleri

Öğrencilerin sevgi ve demokrasi algıları onların gelecekte nasıl birer birey olacaklarını belirlerken,onların mesleki, ahlaki ve toplumsal ilişkilerini de şekillendirecektir. Okul yöneticilerinin çeşitli konularda sahip olduğu algılar ise, öğrencilerin sahip oldukları ve olacakları algıların oluşumunu doğrudan etkilemektedir. Bu nedenle müdürlerin sevgi, demokrasi ve öğrenci merkezli eğitim algılarının belirlenmesi ve bu doğrultuda düzenlemeler yapılması oldukça önemlidir. Bu bağlamda bu araştırmanın amacı; müdürlerin sevgi, demokrasi ve öğrenci merkezli eğitim algılarını ve bunlar arasındaki ilişkileri belirlemektir. Araştırma, nitel araştırma desenlerinden “olgu bilim” deseni kapsamında yürütülmüştür. Araştırmada amaçlı örnekleme yöntemlerinden maksimum çeşitlilik örneklemesi tercih edilmiştir. Farklı okul türlerinden dokuz okulda görev yapan 1’i kadın, 7’si erkek toplamda 8 müdür araştırmanın çalışma grubunu oluşturmaktadır. Araştırma verilerinin toplanmasında projeksiyon tekniklerinden “hikâye yorumlama tekniği” kullanılmıştır. Veri toplama araçları olarak sevgi, demokrasi ve eğitim konuları ile ilgili üç ayrı “hikâye yorumlama formu” kullanılmıştır. Veriler “söylem analizi” yöntemiyle analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda, genel olarak müdürlerin demokrasi, koşulsuz sevgi ve öğrenci merkezli eğitim algıları arasında ilişki olduğu görülmüştür.

School Principals' Discourses of Compassionate Love, Democracy and Student-Centered Education

Students' status of having compassionate love and democracy values will shape their professional,moral and social relationships and will determine how they will become individuals in the future. Perceptions of principals, determine the quality of social life and directly affect the formation of perceptions that students have and will have. In this context, the aim of this research is to determine the relationships between principals' perceptions of compassionate love, democracy and student-centered education.The research was carried out within the scope of the phenomenology design of qualitative research designs. The working group of the research was formed using purposeful sampling methods. The working group of the research consists of eight principals (seven men and one woman) who are working in different schools. In the research, “projection techniques” were used as data collection techniques. Data was collected with the “story interpretation technique” which is one of the projection techniques. Three different story completion forms were used as data collection tools. Data was analyzed with the “discourse analysis” technique. As a result of the research, it was found that there is a relationship between school principals' perceptions of democracy, compassionate love and student-centered education.

PDF

___

Aslan, G., Küçüker, E., & Gürbüzler, A. (2014). Seviye sınıfları uygulamasına ilişkin öğretmen görüşlerinin değerlendirilmesi. International Journal of Human Sciences, 11(2), 894-913.
Bakan, İ., & Kefe, İ. (2012). Kurumsal açıdan algı ve algı yönetimi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 2(1), 19-34.
Balyer, A. (2013). Okul müdürlerinin öğretimin kalitesi üzerindeki etkileri. Educational Administration: Theory and Practice, 19(2), 181-214.
Bavelas, J. B., Kenwood, C., & Phillips, B. (2000). Handbook of interpersonal communication. In M. Knapp & J. Daly (Eds.), Discourse analysis (pp. 102-129). Thousand Oaks, CA: Sage.
Certel, H. (2010). Din istismarı üzerine. Journal of Islamic Research, 22(1), 1-11.
Clifford, M. (2010). Hiring quality school leaders: Challenges and emerging practices. Issue Brief, Learning Point Associates.
Collins, W. J. (2013). Education, Democracy, and Social Discourse. Schools: Studies in Education, 10(2), 298-303.
Çiftçi, N. (2003). Kohlberg’in bilişsel ahlak gelişimi teorisi: Ahlak ve demokrasi eğitimi. Değerler Eğitimi Dergisi, 1(1), 43-77.
Demirtaş, Z., & Kahveci, G. (2015). İlköğretim okulu yöneticilerinin okullarında eğitim öğretim durumu ile ilgili eksikliklerin giderilmesinde izledikleri stratejiler. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 37, 35-47.
Doğan, S. (2014). Eğitim bilimine giriş. Uğurlu C. T. (Ed.). Eğitimin işlevleri. İstanbul: Eğiten Kitap.
Duman, B. (2008). Öğrenme-öğretme sürecindeki entelektüel şizofrenizm. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(2), 287-321.
Edelstein, W. (2011). Education for democracy: Reasons and strategies. European Journal of Education, 46(1), 127-137.
Eker, S. (2012). Alfred Adler’in Kişilik Kuramı’nın demokrasi düşüncesi açısından önemi. U.Ü. Fen Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13(22), 157-180.
Eskicumalı, A. (2002). Okul bilgisinin dağıtılması ve eğitimde gruplama. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 29, 47-68.
Gül, G. (2004). Birey toplum eğitim ve öğretmen. Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi, 1, 223-236.
Gündoğan, A. O. (2002). Çoğulculuk ve değer bunalımı. Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8, 43-52.
Harris, J., & Spina, N. (2013). Literature review: Student-centred schools make the difference. Australia: AITSL.
İnan, A. (2001). Din istismarı ve din istismarının istismarı. Dicle Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 3(1), 163-174.
Jampolsky, G. (1995). Sevgi korkudan özgürleşmektir (Çev. S. Serin). İstanbul: Pegasus Ajans.
Kaldırım, E. (2005). İlköğretim 8. sınıf öğrencilerinin demokrasi algıları. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25(3), 143-162.
Kemahlıoğlu, Ö., & Keyman, E. F. (2011). Türkiye’de demokrasi algısı. İstanbul Politikalar Merkezi, Sabancı Üniversitesi MetroPOLL Stratejik ve Sosyal Araştırmalar Merkezi.
Kesen, İ., Sundaram, D. T., & Abaslı, K. (2019). Öğretim lideri vs. okul müdürü. İstanbul: SETA Yayınları.
Kurt, T. (2007). Öğretmenlerin demokrasi, vatandaşlık ve vatanseverlik algılarının nitel olarak incelenmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Merriam, S. B. (2009). Qualitative research: A guide to design and implementation. California: John Wiley & Sons, Inc.
Miri, L. R. (2006). Using projective techniques in the evaluation of groups for children of rehabilitating drug addicts. Issues in Mental Health Nursing, 27(5), 519-535.
Odhiambo, G., & Hii, A. (2012). Key stakeholders’ perceptions of effective school leadership. Educational Management Administration & Leadership, 40(2) 232–247.
Okumuş, E. (2014). Değer ve din istismarı. The Journal of Academic Social Science Studies, 24, 13-31.
Okutan, M. (2010). Türk eğitim sisteminde demokrasi eğitimi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 7(1), 938-946.
Özdayı, N. (1998). Eğitim yöneticilerinin demokrasi ve hoşgörü tutumları ile liderlik özellikleri arasındaki ilişki. M Ü Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 10, 221-235.
Özen, Y., & Gülaçtı, F. (2010). Duyuşsal alan öğrenilerinden sevgi ve sevgi kuramları (sevgiye dair söylenceler). ODÜ Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 1(2), 135-149.
Özmen, F. (1999). Etkili eğitimin gerçekleştirilmesinde duyuşsal alanın önemi: Sevgi eğitimi. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(1), 193-198.
Özpolat, V. (2013). Öğretmenlerin mesleki önceliklerinde öğrenci merkezli eğitim yaklaşımının yeri. Milli Eğitim, 200, 5-26.
Post, S. G. (2003). Unlimited love altruism, compassion, and service. USA: Templeton Foundation Press.
Sadık, F., & Sarı, M. (2011). Öğretmen adayları ve demokrasi: Sınıf öğretmeni adaylarının demokrasi algılarının metaforlar yoluyla değerlendirilmesi. 10. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Sempozyumu, Sivas.
Sadık, F., & Sarı, M. (2012). Çocuk ve demokrasi: İlköğretim öğrencilerinin demokrasi algılarının metaforlar aracılığıyla incelenmesi. Uluslararası Cumhuriyet Eğitim Dergisi, 1(1), 48-62.
Sönmez, V. (1987). Eğitim ortamında sevgi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2, 65-77.
Şahin, Ş., Arseven, Z., & Kılıç, A. (2016). Öğretmenlerin değerleri zedeleyen davranışları gösterme düzeyleri. International Journal of Human Sciences, 13(2), 3305-3319.
Şahin, Ş., Ökmen, B., & Kılıç, A. (2018). Söylem analizi model önerisi. Uluslararası Öğrenme Öğretim ve Eğitim Araştırmaları Kongresi, Amasya.
Şahin, Ş. (2020). Öğrenci, öğretmen ve müdürlerin sevgi, demokrasi ve öğrenci merkezli eğitim algıları (Yayınlanmamış doktora tezi). Düzce Üniversitesi, Düzce.
Şişman, M., Güleş, H., & Dönmez, A. (2010). Demokratik bir okul kültürü için yeterlilikler çerçevesi. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 3(1), 167-182.
Toper, T. (2007). İlköğretim ikinci kademede demokrasi eğitimi: İkinci kademe öğretmenlerinin demokratik tutum ve davranışları sergileme düzeyleri (Kars ili örneği) (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Kafkas Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kars.
Yağan, S. (2010). Bağımsız anaokullarında görev yapan öğretmenlerin ve okul müdürlerinin demokrasi ve demokrasi eğitimine ilişkin görüşleri: Eskişehir il örneği (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
Yılmaz, S., Çengel, M., Akar-Vural, R., & Gömleksiz, M. (2009). Düzey derslikleri: İlköğretim 7-8. sınıf öğrencileri üzerine bir durum çalışması. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(1), 194-219.
Zimmer, R. (2003). A new twist in the educational tracking debate. Economics of Education Review, 22, 307–315.