Hamedanlı Türkmen bir aileden olan, 1496’da Kutbu’l-Mülk unvanını alan Sultan Kuli, Hindistan’ın Güneyindeki Dekken bölgesinde önce Behmenîlerin hizmetinde bulunmuştur., Telangana Eyaleti Valisi olduktan sonra da 1512’de bağımsızlığını ilan ederek, Golkonda hanedanlığını kurmuştur. Bölgenin yönetimi Muhammed Kuli’den sonra Muhammed Kutub Şahi ile devam etmiştir.Babürlü Hanedanlığı 1526-1837’de Hindistan’ın kuzey kesiminde varlığını ortaya koyarken, Kutub Şahi Sultanlığı 1512-1687’de Hindistan’ın Güney bölgelerini yönetmiştir. Bölgede Hintçe ve çok sayıda mahalli dilin yanı sıra Farsça da konuşulmuştur. Kuzey Hindistan’da kurulan devletler, Farsçaya ayrı bir ilgi duymuş hatta Farsçayı resmi devlet dili olarak kabul etmişlerdir. Fars asıllı devlet olan Behmenîlerin yıkılışıyla da Güney Hindistan, Kutub Şahiler döneminde bölgede hali hazırda konuşulmakta olan Farsçayı öğrenerek geliştirmişlerdir. Genel olarak Hindistan’da kullanılan dillere ve Farsçanın bölgede kullanımına bakıldığında özellikle Türklerin yönetimde olduğu dönemlerde Farsçanın gelişimi için gerekli desteğin saray tarafından verildiği görülmektedir.  Süreç içerisinde yönetimler, saraylarına İran’dan şair, yazar mutasavvıf ve çok sayıda bilim adamını davet etmiş, yapılan çalışmalar neticesinde Farsça, Hindistan genelinde hızla tanınıp yayılmıştır. Kutub Şahi Sultanlığının başkenti olan Golkonda ise bir kültür merkezi kimliğine bürünerek edebî çalışmalara ev sahipliği yapmıştır. Çalışmamızda Kutub Şahiler dönemindeki Fars dilinde kaleme alınmış eserlerin tanıtımı ve Farsçanın kullanımı anlatılmaya çalışılırken, Dekken eyaleti için önem arz eden Golkonda şehri hakkında az da olsa bilgilendirme yapılacaktır.

Sultan Quli was from a Turkmen family of Hamedan and received the title of Qutb-ul-Mulk in 1496. He was first served to the Bahmanis in the Deccan region in the south of India, became the Governor of Telangana State and declared independence in 1512 and established the Golkonda dynasty. After Muhammad Quli, the region was ruled by Muhammad Qutb Shahi.Baburlu Dynasty was ruled in the northern part of India in 1526-1837, while Qutb Shahi Sultanate ruled the southern regions of India in 1512-1687. Beside Hindi and other several local languages​, Persian was also spoken in the region. The states established in the north India had a special interest in Persian and even accepted it as their official language. After the dismemberment of the Bahmani Sultanate, Persian language was already widespread in the region and developed further in the southern India during the period of Qutb Shahi.When we look at the languages used in India and the situation of Persian in the region in general, it is seen that the palace provided necessary support for the development of the Persian, especially during the periods when the Turks were in control. Throughout this period, the rulers invited Iranian poets, writers and religious scholars and many scientists to their palaces, and as a result of their work, Persian was quickly recognized and spread throughout India.Golconda, the capital of the Qutb Shahi Sultanate, became a cultural centre and hosted literary events.   In our study, we will examine and try to explain the works written in Persian language and use of Persian language during the period of Qutb Shahi Sultanate, but at the same time, we will provide some information about the city of Golconda, which was  important for the state of Deccan.