İdeoloji, Dil ve Sembol Bağlamında Medya ve Siyaset / Media and Politics in the Context of Ideology, Language and Symbol

Dil ve düşüncenin birlikteliği ideoloji ile desteklendiğinde bu birliktelik söylem haline gelir ve söylem siyasetin etkin gücünü oluşturur. Siyasetin bu etkin gücü ise medya aracılığıyla önemli bir mücadeleye dönüşebilmektedir. Siyaset dilinin medya aracılığıyla geniş kitlelere ulaşması, bir taraftan politize olmuş bireylerin varlığına işaret ederken diğer taraftan siyaset dilinin kitleler üzerinde etkileyici bir araç olarak kullanılmasına da yol açmaktadır. Dil ve ideolojinin birlikteliği ile önem arz eden siyaset dili, hedef kitlenin tercihleri üzerinde etkili olabilmeyi amaçlamaktadır. Sembol de bu noktada sağladığı görsel destek ile aynı amaca hizmet etmektedir. Dil, ideoloji ve sembolün yoğun olarak kullanıldığı alanların başında medya gelmektedir. Medyanın kullanımı, teknolojinin her geçen gün artan etkinliği sayesinde aynı paralelde artmaktadır. Bu sayede etkinliği artan medyanın siyasiler tarafından tercih edilmesi kaçınılmaz olacaktır. Özellikle seçim dönemlerinde siyasilerin medyayı kullanmaları kendi hedef ve amaçları doğrultusunda gerçekleşmektedir. Bu bağlamda makalede dil ve düşünce ilişkisine, söylemin ideoloji ile olan birlikteliğine ve sembolün siyasi temsildeki yerine değinilerek medya-siyaset ilişkisinde medyanın kitleler üzerindeki gücüne dikkat çekilmesi amaçlanmıştır.

Anahtar Kelimeler:

İdeoloji, Sembol, Medya, Söylem

Media and Politics in the Context of Ideology, Language and Symbol

When the coexistence of language and thought is supported by ideology, this combination becomes discourse and this forms the active power of politics. This active power of politics can be transformed into an important struggle through the media. The communication of the political language to the broad masses through media has led to the existence of the politicized individuals and the use of the political language as an effective tool on the masses. The language of politics, which is important with coexistence of language and ideology, aims to influence the preferences of the target group. At this point, the symbol also serves the same purpose through the visual support it provides. Media is in front of the areas where language, ideology and symbol is used extremely. The use of media increases at the same rate thanks to the day by day increasing efficiency of technology. Thus, it will be inevitable that the media whose effects have increased is preferred by politicians. Especially during the election periods, politicians use the media to achieve their goals and aims. In this context, this article aims to draw attention to the power of the media on masses in relation to the media and politics by touching upon the relation between language and thought, the coexistence of discourse with ideology and the importance of symbols in political representation.

Keywords:

Ideology, Symbol, Media, Discourse,

PDF

___

Akert, R., Aronson, E., and Wilson, T. (2012). Sosyal psikoloji. (Çev. O. Gündüz). İstanbul: Kaknüs Yayınları.
Aydar, H. ve Ulutaş, İ.(2010). Dilin kökeni: Kuran’ı Kerim ve diğer kutsal kitaplara göredil olgusu. Turkish Studies International Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic. 5(4).
Aydın, M. (2007). Dil bilim el kitabı, temel kavramlar ve konular. İstanbul: 3 F Yayınevi.
Cassirer, E. (2011). Sembol kavramının doğası. (Çev. M. Köktürk). Ankara: Hece Yayınları.
Çoban, B. (Ed.). (2015). Söylem ve ideoloji. İstanbul: Su Yayınevi.
Eagleton, T. (2015). İdeoloji. (Çev. M. Özcan). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Erdener, E. (2009). Vygotsky ’nin düşünce ve dil gelişimi üzerine görüşleri: Paiget’e eleştirel bir bakış. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi. 7(1). 85,103.
Gibson, C. (2016). Semboller nasıl okunur. (Çev. C. Alpan). İstanbul: Yem Yayın.
Giddens, A. (Ed. C. Güzel). (2013). Sosyoloji. İstanbul: Kırmızı Yayınları.
Kazancı, M. (2006). Althusser, ideoloji ve ideoloji ile ilgili son söz. Ankara Üniversitesi İletişiö Fakültesi. (24). 1-7.
Neuman, W.L. (2014). Toplumsal araştırma yöntemleri I. (Çev. S. Özge). Ankara: Yayın Odası.
Özkan, M. (2009). İnsan, iletişim ve dil. İstanbul: Akademik Kitapları.
Renan, E. (2011). Dilin kökeni üzerine. (Çev. A. Altınörs). İstanbul: Bilge Kültür Sanat
Sakin, D. (2014). Dil ve düşünce ilişkisi sorunu. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Saussure, F.D. (1998). Genel dilbilim dersleri. (Çev. B. Vardar). İstanbul: Multilingual.
Şenel, A. (2008). Siyasal düşünceler tarihi. Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
Tuna, S. (2006). Vygotsky ve Piaget’de düşünme/düşünce ilişkisi. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Maltepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Fakültesi.
Vendryes, J. (2001). Dil ve düşünce. (Çev. B. Vardar). İstanbul: Multilingual.
Yaşar, F. (2014). Dil ve düşünce üzerine mantıksal bir analiz. Yüksek Lisans Tezi. Erzurum :Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Yüksel, E. (2007). “Kamuoyu oluşturma” ve “gündem belirleme” kavramları nerede kesişmekte, nerede ayrılmaktadır? Anadolu üniversitesi siyasal bilimler dergisi. (1). 1.