Türk Halk Müziği ve Türk Sanat Müziği Teorisi ve Uygulaması Derslerine İlişkin Öğretim Elemanı Görüşleri

2018 Yılında Yüksek Öğretim Kurumunun Eğitim Fakültelerinin Müzik Eğitimi lisans programlarında yaptığı değişiklik sonucunda Türk Halk Müziği Teorisi ve Uygulaması ile Türk Sanat Müziği Teorisi ve Uygulaması dersleri eklenmiştir. Bu çalışmanın amacı programa yeni eklenen Türk Halk Müziği ve Türk Sanat Müziği Teorisi ve Uygulaması derslerini öğretim elemanlarının görüşleri doğrultusunda incelemektir. Bu amaçla öğretim elemanlarına bu derslerde kullanılabilecek ses sistemi, enstrümanlar, kaynaklar ve öğretim programında ayrılan ders sürelerinin yeterliliği gibi konulara açıklık getirmek için çalışma kapsamında hazırlanan yarı yapılandırılmış görüşme formu uygulanmıştır. Araştırmada nitel araştırma yöntemlerinden durum deseni kullanılmıştır. Elde edilen veriler içerik analizi yöntemi ile analiz edilmiştir. Çalışma sonucunda, Türk Halk Müziği Teorisi ve Uygulaması dersi için öğretim programında ayrılan ders süresinin yeterli olduğu, ders içi uygulamalarda 17 ses sisteminin kullanılmasının ve bu ses sistemine uygun perdeli bir çalgı olan bağlama enstrümanının kullanımının uygun olacağı ve mevcut kaynakların sınırlı sayıda olduğu belirlenmiştir. Türk Sanat Müziği Teorisi ve Uygulaması dersi için öğretim programında ayrılan ders süresinin yeterli olduğu, ders içi uygulamalarda 24 ses sisteminin kullanılmasının uygun olduğu, ders içi uygulamalarda kanun enstrümanının ses gürlüğü ve perdeli bir çalgı olmasından dolayı kullanışlı olacağı, mevcut kaynakların sayısal olarak kısmen yeterli olduğuna ilişkin sonuçlara ulaşılmıştır.

Instructors’ Opinions on the Courses: Turkish Folk Music and Turkish Classical Music Theory and Practice

In 2018, two courses titled Turkish Classical Music Theory and Practice and Turkish Classical Music Theory and Practice have been included in the undergraduate teaching program according to the changes made by the Council of Higher Education. The purpose of this study is to analyse the courses, Turkish Classical Music Theory and Practice and Turkish Classical Music Theory and Practice, which have been recently introduced, based on the opinions of the instructors. For this purpose, a semi-structured interview form that was prepared in the scope of the study was performed with the instructors to clarify the issues such as the sound system, instruments, sources and sufficiency of the lecture hours allocated within the study program. The study was designed as a case study and employed a qualitative research methodology. The collected data was analysed using the content analysis method. The study results of the study revealed that the allocated lecture time for the Turkish folk music theory and practice in the study program is sufficient, using 17 sound system for inclass practices is appropriate and baglama, which is a fretted instrument, is a proper instrument for the sound system, and the available sources are limited. On the other hand, the results also revealed that the time allocated for Turkish Classical Music Theory and Practice in the study program was sufficient, using 24 sound system for in-class practices is appropriate, it might be appropriate to use qanun, which is a fretted instrument, is a proper instrument for the of sound system, and the number of available sources are partially sufficient.

PDF

___

Albuz, A. (1996). AGSL Müzik bölümlerinde uygulanan Müziksel İşitme-Okuma dersinin önemi, içeriği ve sorunları. 28-30 Kasım 1996, I. Ulusal Anadolu Güzel Sanatlar Liseleri Müzik Bölümleri Sempozyumu, Bursa.
Bilgin, S. (1998). İlköğretim okullarının 2. kademesinde müzik eğitiminde kullanılan şarkıların Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi müzik eğitimi bölümü çıkışlı müzik öğretmenleri tarafından piyano ile eşliklenmesi. Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Bulut, F. (2008). Piyano eğitiminde geleneksel Türk halk müziği kaynaklı eserlerin seslendirilmesine yönelik oluşturulan bir “çoklu analiz modeli” ve bu modelin öğrenci başarısı üzerine etkileri. Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E. Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2009). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
Er, A. (2012). Güzel sanatlar ve spor liselerinin müzik bölümlerinde okutulmakta olan Müziksel İşitme Okuma ve Yazma derslerindeki türk müziğine dayalı etkinliklere ilişkin öğretmen ve öğrenci görüşleri. Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Hasar, S. (2016). Müziksel İşitme Okuma ve Yazma dersinde uygulanan geleneksel Türk müziği solfej eğitiminin değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi. Uludağ Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bursa.
Özçelik, S. (2010). Müzikal dikte ve solfej. Ankara: Başkent.
Özgür, Ü. ve Aydoğan, S. (2015). Müziksel işitme okuma eğitimi ve kuram. Ankara: Sözkesen.
Öztürk, B. (2011). Müziksel İşitme-Okuma ve Yazma (MİOY) derslerinde makamsal uygulamalara ilişkin durum saptamasına yönelik öğretmen görüşleri. Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Patton, M. Q. (2014). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri. (Çev. M. Bütün, S. B. Demir). Ankara: Pegem Akademi.
Tarman, S. (2006). Müzik eğitiminin temelleri. Ankara: Müzik Eğitimi.
Uçan, A. (2005). Müzik eğitimi temel kavramlar-ilkeler-yaklaşımlar ve Türkiye’deki durum. Ankara: Evrensel Müzik Evi.
Yayla, F. (2005). Müziksel işitmenin temel prensipleri. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (12), 28-38.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin.
Yıldız, F. (2013). Müziksel İşitme Okuma ve Yazma derslerindeki makamsal dizilerin öğretiminde Sefai Acay yaklaşımının kullanılabilirliği. Yüksek Lisans Tezi. Afyon Kocatepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyonkarahisar.