GEOMETRİK YER PROBLEMLERİNİN YAZILIM DESTEKLİ ÇÖZÜMLERİ ESNASINDA TAHMİN ET-GÖZLE-AÇIKLA STRATEJİSİNİN KULLANILIMI

Öz Tahmin et-Gözle-Açıkla TGA stratejisi yapılan tahminlerin sebeplerini tartışmayı, gözlem yapmayı, sonuçları göstermeyi ve en son gözlem ile tahminler arasındaki farklılıkları tartışmayı içeren bir stratejidir. Alanyazında TGA stratejisinin fen eğitimi ile ilişkilendirilerek daha çok çalışıldığı, ancak matematik eğitimi ile ilişkilendirilen çalışmaların az olduğu görülmektedir. Bu stratejinin kullanılabileceği konulardan biri de geometrik yer problemleridir. Geometrik yer problemlerinde öğretmen adaylarının, tahminlerini birkaç noktayla yapmaya çalıştıkları ve düşündüklerinin doğruluğuna yönelik tam olarak bir tecrübe süreci gerçekleştiremedikleri alanyazında belirtilmektedir. Bu nedenle çalışmada, ilköğretim matematik öğretmen adaylarının geometrik yer problemlerini GeoGebra dinamik matematik yazılımı ile çözümleri esnasında TGA stratejisinin nasıl işlediği incelenmiştir. Çalışmada özel durum çalışması yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın katılımcılarını ilköğretim matematik öğretmenliği programının 3. sınıfında öğrenim gören altı öğretmen adayı oluşturmaktadır. Veriler çalışma yaprakları ve mülakatlarla toplanmıştır. Verilerin analizinde nitel veri analiz teknikleri kullanılmıştır. Çalışma sonucunda çoğu öğretmen adayının yanlış tahminlerde bulundukları, gözlem aşamasında bazen zorlansalar da GeoGebra yazılımında oluşturdukları doğru modeller sayesinde, hepsinin tahminlerini doğru cevapla değiştirdikleri görülmüştür. Bu bağlamda geometrik yer problemlerinin yazılım destekli çözümleri esnasında TGA stratejisinin kullanımının, matematik öğretmen adaylarına istenilen geometrik yerleri göstermede etkin bir araç olduğu söylenebilir.

Anahtar Kelimeler:

Geometrik yer problemleri, Tahmin Et-Gözle-Açıkla TGA stratejisi, GeoGebra yazılımı, İlköğretim matematik öğretmen adayları.

GEOMETRİK YER PROBLEMLERİNİN YAZILIM DESTEKLİ ÇÖZÜMLERİ ESNASINDA TAHMİN ET-GÖZLE-AÇIKLA STRATEJİSİNİN KULLANILIMI

PDF

___

Açıkgül, K. (2012). Öğretmen adaylarının dinamik geometri yazılımı kullanarak geometrik yer problemlerini çözüm süreçlerinin ve bu süreçlere ilişkin görüşlerinin incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, İnönü Üniversitesi, Malatya.
Arcavi, A.,ve Hadas, N. (2000). Computer mediated learning: An example of an approach. International Journal of Computers for Mathematical Learning, 5, 25-45.
Ayas, A., ve Tatlı, Z. (2011, Eylül). Öğrenci gözüyle sanal kimya laboratuvarının değerlendirilmesi, 5th International Computer & Instructional Technologies Symposium, Fırat University, Elazığ, Turkey.
Baki, A. (2008). Kuramdan uygulamaya matematik eğitimi. Ankara: Harf Eğitim Yayınları.
Baki, A., Çekmez, E., ve Kösa, T. (2009, July). Solving geometrical locus problems in GeoGebra, GeoGebra Conference, RISC in Hagenberg.
Baltacı, S. (2014). Dinamik matematik yazılımının geometrik yer kavramının öğretiminde kullanılmasının bağlamsal öğrenme boyutundan incelenmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Trabzon, Türkiye.
Baltacı, S., ve Baki, A. (2017). Bağlamsal öğrenme ortamı oluşturmada GeoGebra yazılımının rolü: Elips Örneği. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 18(1), 429-449.
Baltacı, S., ve Baki, A. (2018). Parabol kavramının öğretiminde dinamik matematik yazılımının bağlamsal öğrenme ortamının oluşmasında rolü. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31(1), 1-28.
Botana, F., ve Valcarce, J. L. (2003). A software tool for the investigation of plane loci. Mathematics and Computers in Simulation, 61, 139-152.
Cha, S., ve Noss, R. (2001). Investigating students’ understanding of locus with dynamic geometry. Proceedings of the British Society for Research into Learning Mathematics, 21, 3, 84-89.
Çepni, S., ve Çil, E. (2009). Fen ve teknoloji programı (tanıma, planlama, uygulama ve SBS ile ilişkilendirme) İlköğretim 1.ve 2. kademe öğretmen el kitabı. Pegem Akademi Yayıncılık. Ankara.
Dutton, W. H., ve Dutton, A. (1991). Mathematics children use and understand. Mountain View, Mayfield, CA.
Frank, B. A. (2010). Conjecturing in dynamic geometry: A model for conjecture-generation through maintaining dragging. Published doctoral dissertation, University of New Hampshire, Durham.
Gülkılık, H. (2008). Öğretmen adaylarının bazı geometrik kavramlarla ilgili sahip oldukları kavram imajlarının ve imaj gelişiminin incelenmesi üzerine fenomenografik bir çalışma. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
Güven, B. (2008). Using dynamic geometry software to gain ınsight into a proof. International Journal Computer Mathematics Learning, 13, 251–262.
Güven, B., ve Karataş, İ. (2009). Dinamik geometri yazılımı Cabri’nin ilköğretim matematik öğretmen adaylarının geometrik yer problemlerindeki başarılarına etkisi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 42(1), 1-31.
Gorghiu, G., Puana, N., ve Gorghiu L. M. (2009). Solving geometrical locus problems using dynamic interactive geometry applications. 18.01.2012 tarihinde http://www.formatex.org/micte2009/book/814818.pdf adresinden erişilmiştir.
Hohenwarter, M., ve Jones, K. (2007). Ways of linking geometry and algebra: The case of GeoGebra.
Proceedings of British Society for Research into Learning Mathematics, 27(3), 126-131.
Jares, J., ve Pech, P. (2013). Exploring loci of points by DGS and CAS in teaching geometry. Electronic Journal of Matehematics & Technology, 7(2), 143-154.
Köse, S., Coştu, B., ve Keser, Ö. F. (2003). Fen konularındaki kavram yanılgılarının belirlenmesi: TGA yöntemi ve örnek etkinlikler. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(1), 43–53.
Liew, C. W. (2004). The effectiveness of predict- observe - explain technique in-diagnosing student understanding of science and ıdentifying their level of achievement. Science And Mathematics Education Centre. Curtin University of Technology.
Mpofu, N. V. (2006). Grade 12 students’ conceptual understanding of chemical reactions: A case study of Flouridation. Unpublished PhD Thesis, University of the Western Cape: Cape Town.
Milli Eğitim Bakanlığı [MEB], (2018). TTKB, Ortaöğretim matematik dersi (6-8. sınıflar ) öğretim programı, Ankara.
Patton, M. Q. (2005). Qualitative research. John Wiley & Sons, Ltd.
Pekdemir, Ü. (2004). Dinamik geometri yazılımı Cabri’nin geometrik yer konusunda öğrenci başarısı üzerindeki etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Trabzon.
Real, F.L., ve Leung, A. (2006). Dragging as a conceptual tool in dynamic geometry environments. International Journal of Mathematical Education in Science and Technology, 37(6), 665-679.
Scher, D. (1999). Problem solving and proof in the age of dynamic geometry. Micromath, 15(1), 24-30.
Sheffield, L. J., ve Cruikshank, D. E. (2005). Teaching and learning mathematics: Pre kindergarter through middle school (5th ed.). New York: J. Wiley.
Treagust, D. F., Pathommapas, N., ve Tsui, C. H. (2007). The impact of a series of predict - observe -explain tasks on Thai university students’ understanding of concepts in electrochemistry. NARST Annual Conference. (New Orleans). Science & Mathematics Education Centre Curtin University of Technology, Perth, Australia.
Yeh, C. C. (2003). The concept construction about photosynthesis of first grade students in junior high school in the cooperative learning under POE ınstruction model. Sanshia Junior High School Taiwan, R.O.C.
White, R.T., ve Gunstone, R. F. (1992). Probing understanding. The Falmer Press, London.
Wu, Y. T., ve Tsai, C. C. (2005) Effects of constructivistoriented instruction on elementary school students’ cognitive structures. Journal of Biological Education, 39(3). 113- 118.