İnceburun (Kaş) ve Çayağzı (Demre) (Antalya-Türkiye) Arasındaki Bölge Florasına Katkılar

Bu çalışma, Türkiye'nin önemli turizm merkezlerinden birisi olan İnceburun (Kaş) ve Çayağzı (Demre)arasındaki bölgenin florasını içermektedir. Çalışma alanına 2018-2019 yılllarındaoniki arazi çalışmasıyapılmıştır. Toplanan bitki örnekleri standart herbaryum prosedürlerine göre preslenip kurutulduktansonra bitki teşhisleri yapılarak saklanmıştır. Bu alanda 66 familyaya ait toplam 414 takson ve 266 cinstespit edilmiştir. Endemik ve nadir bitki taksonlarının sayısı 28’dir. En fazla taksonla temsil edilenfamilyalar sırası ile; Fabaceae (49 takson), Asteraceae (48 takson), Lamiaceae (32 takson), Poaceae (23takson), Apiaceae (18 takson), Caryophyllaceae (15 takson), Brassicaceae (14 takson), Orchidaceae (14takson), Boraginaceae (12 takson) ve Plantaginaceae (12 takson)’dir. IUCN kriterlerine ve kategorilerinedayalı Ulusal Kırmızı Listeye göre, bir tür kritik kategoride, iki taksondan tehlikede kategorisinde (EN),onbir takson duyarlı kategorisinde (VU), yedi takson korumaya tabi kategorisinde (CD), dört takson isedüşük riskli kategorisinde (LC), üç takson tehlikeye yakın kategorisinde (NT) yer almaktadır. Ophrysargolica H.Fleischm türü küresel seviyede VU kategorisinde değerlendirilmektedir. CITES listesinde yeralan 15 takson ve Bern sözleşmesinde yer alan 2 takson çalışma alanı içerisinde yayılışa sahiptir. Çalışmaalanındaki vejetasyon tipleri maki, frigana, orman, kaya, halofitik ve kumuldur.

A Contribution to the Flora of the Region Between İnceburun (Kaş) andÇayağzı (Demre) (Antalya-Turkey)

This study includes the flora of İnceburun (Kaş) and Çayağzı (Demre) regions, which comprises one of the important tourism centers in Turkey. Twelve field trips were made to study area at different times of the year 2018-2019. The collected plant species were pressed and dried according to herbarium procedures and stored after plant identification. In this area, a total of 414 plant taxa and 266 genera, belonging to 66 families, were determined. The number of endemic and rare taxa found in the research area is 28. The family represented by the highest number of taxa was Fabaceae (49 taxa), followed by Asteraceae (48 taxa), Lamiaceae (32 taxa), Poaceae (23 taxa), Apiaceae (18 taxa), Caryophyllaceae (15 taxa), Brassicaceae (14 taxa), Orchidaceae (14 taxa), Boraginaceae (12 taxa), and Plantaginaceae (12 taxa). According to National Red Lists based on criteria and categories of the IUCN, one taxon is critically endangered (CR), two taxa are endangered (EN), eleven taxa are vulnerable (VU), seven taxa are conservation dependent (CD), three taxa are near threatened (NT), four taxa are least concern (LC), of these, Ophrys argolica H.Fleischm. is assessed as VU at a global level. Fifteen taxa are included under CITES Appendix II and two species are also protected under Appendix I of the Bern Convention. Maquis, phrygana, forest, rocky, halophytic, and sand dune are the main vegetation types in the area.

PDF

___

Akça, N., Araç, N. and Oruç, A., 2012. Kaş-Kekova specially protected area marine management plan and its implementation–MedPAN South Pilot Project Turkey, WWF, İstanbul, 1-18.
Aksoy, N., 2006. Maki. In: Eken, G., Bozdoğan, M., İsfendiyaroğlu, S., Kılıç, D.T. and Lise, Y. (eds.), Türkiye’nin önemli doğa alanları-I, Doğa Derneği, 40–42.
Anestiadou, K., Nikoloudakis, N., Hagidimitriou, M. and Katsiotis, A., 2017. Monumental olive trees of Cyprus contributed to the establishment of the contemporary olive germplasm. PlosOne, 12(11), e0187697.
Atalay, İ. and Efe, R., 2010. Structural and distributional evaluation of forest ecosystems in Turkey. Journal of Environmental Biology, 31: 61– 70.
Atalay, İ., 1983. Türkiye vejetasyon coğrafyasına giriş. Ege University Press, 130.
Brummitt, R.K. and Powell, C.E., 1992. Authors of plant names. Royal Botanic Gardens, Kew, 1-732.
Davis, P.H., Mill, R.R. and Tan, K., 1988. Flora of Turkey and the East Aegean Islands, vol. 10, Edinburgh University Press, 1-550.
Davis, P.H.,1965-1985. Flora of Turkey and the East Aegean Island vols. 1–9. Edinburgh University Press.
Demir, V., 2011. Marine biological diversity assessment for marine conservation planning in Antalya-Kaş using decision support systems. Doktora Tezi, Deniz Bilimleri ve İşletmeciliği Enstitüsü, İstanbul Üniversitesi, 105.
Deniz, İ.G., 2013. Critically Endangered (CR) Orchid species of Antalya province of Turkey, Acta Horticulturae, 1002, 37–41.
Deniz, İ.G., Aykurt, C. and Başaran, M.A., 2015. Taxonomic and ecologic properties of the endangered Iris pamphylica (Iridaceae) endemic to S.W. Anatolia. Journal of Applied Biological Sciences, 9(2), 01–06.
Deniz, İ.G., Vural, M., Kara, Ö., Aykurt, C., Cappellaro, E., Başaran, M.A., Ülküdar, M., Kilis, B.T. and Kısa, A., 2016. Ophrys lycia (Likya Orkidesi, Kaş Orkidesi) koruma projesi, Tubitak Project No: 111T834.
Efe, R. and Greenwood, M. 2007. Vegetation zonation patterns on the Göksu Delta (Southern Turkey). Journal of Applied Science, 7, 2277–2284.
Efe, R., Soykan, A., Cürebal, İ. and Sönmez, S., 2011. Olive and Olive Oil Culture in the Mediterranean Basin. In: Efe, R., Öztürk, M. and Ghazanfar, S. (eds.), Environment and Ecology in the Mediterranean Region. Cambridge Scholars Publishing, 51-62.
Ekim, T. and Güner, A., 2000. The floristic richness of Turkey. Curtis’s Botanical Magazine, 17(2), 48–59.
Ekim, T., Koyuncu, M., Vural, M., Aytaç, Z. and Adıgüzel, N., 2000. Red data book of Turkish plants (Pteridophyta and Spermatophyta). Turkish Association for the Conservation of Nature, Ankara, Turkey, 1-246.
Fener, D. and Aykurt, C., 2019. The flora of Kıbrıs River wild life development area (Kaş-Antalya/Turkey). Biological Diversity and Conservation, 12(1), 107– 121.
Gezer, A., 1986. The sylviculture of Pinus brutia in Turkey, Options Mediterraneennes, 1, 55–66.
Göktürk, R.S., 2015. Phaselis Antik Kenti Florası I. Phaselis, 1, 81–131.
Göktürk, R.S., 2016. Phaselis Antik Kenti Florası II. Phaselis, 2, 57–101.
Göktürk, R.S., 2017. Phaselis Antik Kenti Florası III. Phaselis, 3, 187–224.
Güner, A., Özhatay, N., Ekim, T. and Başer, K.H.C., 2000. Flora of Turkey and the East Aegean Islands, vol. 11. Edinburgh University Press, 1-656.
İlseven, S., 2017. Analysis of maquis and garrigue communities on the island of Cyprus and comparison with Calabrian pine communities in terms of ecological characteristics, Journal of Environmental Biology, 38, 955–960.
Meikle, R.D., 1977. Flora of Cyprus, vol. 1. Kew, The Bentham-Moxon Trust Royal Botanic Gardens, 1- 832.
Meikle, R.D., 1985. Flora of Cyprus, vol. 2. Kew, The Bentham-Moxon Trust Royal Botanic Gardens, 1- 1969.
Özel, N., 2003. Country report: Turkey. In: Bozzano, M. and Turok, J. (eds.), Mediterranean Oaks Network, Report of the second meeting, International Plant Genetic Resources Institute, Rome, 48–50.
Tutin, T., Heywood, V., Burges, N., Valentine, D., Walters, S. and Webb, D. 1964-1980. Flora Europaea, vol 1–5, Cambridge University Press. Wang, H.H., Wonkka, C.L., Treglia, M.L., Grant, W.E., Smeins, F.E. and Rogers, W.E, 2015. Species distribution modelling for conservation of an endangered endemic Orchid. AoB PLANTS, 7, 1-12.
1. https://webdosya.csb.gov.tr/db/destek/icerikl er/kas_kekova_ockb_biyolojik_cesitliligin_tespit- _projesi-20191127153326.pdf (13.03.2029)
2. http://www.tehditaltindabitkiler.org.tr/v2/