Türkiye’nin Enerji Politikalarının, Nükleer Enerji Tercihindeki Etkisi

İstikrarlı ve sürdürülebilir bir ekononik kalkınma için ülkelerin kendi enerji politikalarını geliştirmeleri ve enerjide dışa bağımlılığı azaltmaları gerektiği tüm akademik çevrelerce kabul edilen bir gerçektir. Diğer yandan dünya düzeni içerisinde ekonomik ve sosyal bakımdan daha güçlü olmak isteyen ülkelerin, enerji kaynaklarının konumlandığı bölgelere yönelik askeri güç politikaları da enerjinin ne kadar önemli olduğunun göstergesidir. Dünyada giderek artan enerji talebinin de etkisiyle enerji alanında yaşanan gelişmeler hem ekonomik hem de toplumsal yapıyı derinden etkilemektedir. Sanayileşme ve teknolojik ilerlemeler sonucunda, Türkiye ekonomisinin enerjide dışa bağımlılığı giderek artmaktadır. Bu çalışmada görülmüştür ki; Türkiye’nin son dönemdeki enerji politikalarının ötesinde öncelikle yenilebilir enerji potansiyelini dikkate alarak diğer alternatif enerji kaynaklarını daha çok hesaplamalarına dahil ederek, bir enerji politikası oluşturması ve dünyanın ikinci en büyük toryum rezervine sahip olan bir ülke olarak yeni teknolojilerin kullanıldığı bir nükleer enerjiye geçiş sürecini tekrar değerlendirmesi gerekmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Enerji, Alternatif Enerji Kaynakları, Nükleer Enerji

The Effect of the Turkey’s Energy Policies to the Nuclear Energy Decision

It is a fact accepted by all academic circles that countries need to improve their energy policies and reduce energy external dependency for a stable and sustainable economic development. In addition, the military power politics of the countries which want to be stronger in economic and social care within the world order, for the regions where the energy resources are located are also indicators of how important energy is. With the effect of increasing energy demand in the world, developments in the field of energy deeply affect both economic and social structure. As a result of industrialization and technological progress, Turkey's energy import dependency is increasing. This study shows that; beyond Turkey's energy policy in the recent period primarily Turkey should take into account while generating the energy policy with the renewable energy potential as including more computing alternative energy sources and a nuclear power transition process that uses new technology as a country with the world's second largest thorium reserves re-evaluation of required.

Keywords:

Enerji, Alternatif Enerji Kaynakları, Nükleer Enerji,

PDF

___

ETKB, (2017a). http://www.enerji.gov.tr/yayinlar_raporlar/Dunyada_ve_Turkiyede_Enerji_Gorunum.pdf, (16.11.2017).
GLASER, A. (2011). “After Fukushima: Preparing for a More Uncertain Future of Nuclear Power”, July, Vol. 24, Issue 6.
GÜNEY, Y. (2003). AB Enerji Politikası ve Türkiye’ye Yansımaları: AB’de Enerji ve Rekabet, AB’de Elektrik Piyasaları, UPAV Yayınları, Ankara.
GÜREL, M. (1980). “Enerji-Petrol ve Türkiye”, P.İ.G.M. Dergisi, S. 25, Ankara.
HAMILTON, J., (1988). A Neoclassical Model Of Unemployment and Thebusiness Cycle. The Journal of Political Economy, 96 (3), 593–617.
HAMILTON, J. (1996). This Is What Happened To The Oil Price–Macroeconomyrelationship? Journal of Monetary Economics 38, 215–220.
HAMILTON, J. (2000). What Is An Oil Shock? Journal of Econometrics, 113,363–398.
IAEA. http://www.iaea.org/, (09.01.2018).
IAEA, (2013). “Key World Energy Statics 2013”, http://www.iea.org/publications/freepublications/publication/KeyWorld2013_FINAL_WEB, (17.09.2017).
IRENA, (2014). “REmap 2030: A renewable Energy Roadmap”, http://irena.org/remap/REmap%20Summary%20of%20findings_final_links.pdf, (17.09.2017).
ALTIN, V. (2006). “Nükleer Dosya”, Bilim ve Teknik Dergisi, S. 460, İstanbul.
KAYA, M., KURŞUNOĞLU S. (2014). Thorium Fuel For Nuclear Energy, XXVII IMPC.
KARAGÖL, E. T. KAVAS, İ. (2017). Dünyada ve Türkiye’de Yenilenebilir Enerji, SETA Siyaset, Ekonomi ve Toplum Araştırmaları Vakfı Yayınları, S. 197.
KARLUK, R. (2014). Cumhuriyetin İlanından Günümüze Türkiye Ekonomisi’nde Yapısal Dönüşüm, Beta Yayınları, Gözden Geçirilmiş 13. bs., İstanbul.KESSIDES, Ioannis N. (2010). “Nuclear power: Understanding the Economic Risks and Uncertainties”, Energy Policy , Cilt.38 , s.3849-3864.
MELİKOĞLU, M. (2013). Vision 2023: Forecasting Turkey's Natural Gas Demand Between 2013 and 2030. Renewable and Sustainable Energy Reviews, Volume 22, June 2013, Pages 393-400
NEA (1998) “Reduction of Capital Costs of Nuclear Power Plants”, Paris:OECD, 1998. http://www.nea.fr/, (16.11.2017).
NEA, (2006) “Nükleer Enerji Yoğunluğu”, http://www.iea.org/textbase/nppdf/free/2006/weo2006.pdf, (18.01.2018).
ÖZEMRE, A. Y., BAYÜLKEN A., GENÇAY, S. (2000).50 Soruda Türkiye’nin Nükleer Enerji Sorunu, İstanbul: Kaknüs Yayınları.
ROVNY, J. (2012). “Nuclear Energy After Fukushima? Strong And İndependent National Regulators”, International Issues & Slovak Foreign PolicyAffairs, Vol. XXI, No. 1-S, 2012, pp. 11 -20.
SATMAN, A. (2006). Dünyada Enerji Kaynakları, Tasam Yayınları, Türkiye’de Enerji ve Kalkınma Sempozyumu: İstanbul, Nisan 2006.
SAYSEL, A. K. (2008). “Nükleer Santrallerin Bir Ekonomisi Var mı?”, http://www.bilimart.com/biyoloji/2008/02/nukleer-santrallerin-bir-ekonomisi-var-mi/, (17.09.2017).
ARI, T. (2007). Irak, İran, ABD ve Petrol, Alfa Yayınları, Güncellenmiş 2. bs., İstanbul, Ocak BAŞOL, K. (1994). Doğal Kaynaklar Ekonomisi, Anadolu Matbaası, İzmir.
TAEK: “Türkiye’nin Toryum Rezervi”, http://www.taek.gov.tr/bilgi/yakit/toryum/toryum_bilgi.html, (19.09.2017).
TECER, M. (2003). Türkiye Ekonomisi, Türkiye ve Orta Doğu Amme İdaresi Enstitüsü Yayınları, 1. bs., Ankara.
THINK TECH. (2017). Nükleer Enerji ve Türkiye. https://thinktech.stm.com.tr/uploads/raporlar/pdf/13720171796510_satm_bb_17_0200_nukleer_enerji_220617_.pdf (16.01.2018).
TÜYAP (1998). Türkiye’de Enerji Sektörü, Evgin Menkul Değerler Araştırma Yayınları: 1, İstanbul.
UYSAL, D. YILMAZ, K. Ç. TAŞ, T. (2015). Enerji İthalatı ve Cari Açık İlişkisi: Türkiye Örneği, Muş Alparslan Üniversitesi̇ Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt:3 Sayı:1, ss. 63-78.
WEC, (2013), WEC World Energy Scenarios: Composing Energy Futures to 2050 https://www.worldenergy.org/wp-content/uploads/2013/09/World-Energy-Senarios_Composing-energy-futures-to-2050_Full-report.pdf, (26.01.2018).
WHITE, J. E.(1998). “Implementation and Effect of High-Performance Work Practices in Nuclear Power Plants”, The Pennsylvania State University, August.
BROWN, B (1964). “The Economics of Nuclear Power”, Maden Tektik ve Arama Dergisi, S. 62, İstanbul.
BOCKRIS, J. O’M. VEZİROĞLU, T. N. SMITH D. L. (2002). Geleceğin Enerjisi: Güneş – Hidrojen, Kaynak Yayınları, İstanbul.
DAVIS, S. VE HALTIWANGER, J. (2001). Sectoral Job Creation and Destructionesponse to Oil Price Changes. Journal of Monetary Economics, 48,465–512.
DEMİR, M. (2013). Enerji İthalatı Cari Açık İlişkisi, Var Analizi İle Türkiye Üzerine Bir İnceleme, Akademik Araştırmalar ve Çalışmalar Dergisi, Yıl 5 - Sayı 9, ss. 2-27.
DÜNDAR C., ARIKAN Y. (2003). “Enerji, Çevre ve Sürdürebilirlik”, TMMOB Türkiye VI. Enerji Sempozyumu Bildiriler Kitabı, Ankara.
ETKB, (2016). Türkiye’nin Nükleer Santral Projeleri: Soru-Cevap, Nükleer Enerji Proje Uygulama Dairesi Yayın Serisi, 11 Ocak 2016 http://www.enerji.gov.tr/File/?path=ROOT%2f1%2fDocuments%2fSayfalar%2fT%C3%BCrkiyenin_N%C3%BCkleer_Santral_Projeleri_Soru-Cevap.pdf (01.02.2018)
ETKB, (2017). http://www.enerji.gov.tr/yayinlar_raporlar/Nukleer_Santraller_ve_Ulkemizde_Kurulacak_Nukleer_Santrale_Iliskin_Bilgiler.pdf, (20.09.2017).