Gayrisafi Milli Mutluluğun Ekonomik Kalkınmadaki Rolü: Bhutan Krallığı Örneği

Ekonomik kalkınma, bir ülkedeki üretim ve gelir artışlarının yanı sıra niteliksel değişim sürecini içermektedir. Ekonomik kalkınma; ekonomik, sosyal, kültürel ve politik alanlarda yaşanan yapısal değişim süreci olarak tanımlanabilir. Bu süreçte insanların yaşam standartlarının iyileştirilmesi son derece önemlidir. İyileşen yaşam standartlarına bağlı olarak insanlar mutlu bireyler haline gelebilecektir. Bu bağlamda, ekonomik kalkınmayla ilişkilendirilen mutluluk ekonomisi, önemli bir konudur ve son yıllarda dikkat çekmektedir. Mutluluk ekonomisi, bireylerin mutluluğunu arttıran kamu politikalarının nasıl yapılacağı ile ilgilenmektedir. Mutluluk ekonomisi makroekonomik politikaların sonucu olarak ekonomik kalkınmanın bireysel refahı nasıl etkilediğini incelemektedir. Bu çerçevede gayrisafi milli mutluluk ilk defe 1972’de Bhutan Krallığı’nda gündeme gelmiştir. Bu çerçevede gayrisafi milli mutluluk kavramı, mutluluk ekonomisi literatüründe kendine önemli bir yer edinmiştir. Gayrisafi milli mutluluk; psikolojik iyi oluş, sağlık, zaman kullanımı, eğitim, kültürel çeşitlilik ve esneklik, iyi yönetişim, topluluğun canlılığı, ekolojik çeşitlilik ve esneklik ile yaşam standardı olmak üzere dokuz göstergeden oluşmaktadır. Çalışma nitel bir araştırma olup ekonomik kalkınmada gayrisafi milli mutluluğun rolünü Bhutan Krallığı örneği çerçevesinde değerlendirmektedir. Çalışma, ikincil kaynaklara, raporlara ve gayrisafi milli mutluluğa ilişkin elde edilen verilere dayanmaktadır. Bu çalışmada gayrisafi milli mutluluğun ekonomik kalkınmadaki rolü, Bhutan Krallığı örneği çerçevesinde incelenmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Kalkınma, Ekonomik Kalkınma, Mutluluk, Gayrisafi Milli Mutluluk, Mutluluk Ekonomisi

PDF

___

BLANCHFLOWER, D.G. ve OSWALD, A.J. (2005). Happiness and the Human Development Index: The Paradox of Australia, NBER Working Paper Series.
CHEN, H. (2015). An Analysis of Bhutan’s Gross National Happiness. Seven Pillars Institute Moral Cents, 4 (2), 66-74.
CİNGİ, S. (2011), Bencillik Ekonomisinin İflası – İktisat, İnsan ve Mutluluk Üzerine Bir Deneme, Sobil Yayıncılık, Ankara
DEMİR, Ö. (2013). Din Ekonomisi – İnanç, Zenginlik ve Mutluluk. Sentez Yayıncılık, Bursa.
DUMLUDAĞ, D. (2014). Fayda, Mutluluk ve Refah. Kalkınmada Yeni Yaklaşımlar. A.F. Aysan & D. Dumludağ, İmge Kitabevi, 365-387.
EASTERLIN, R. (1974). Does Economic Growth Improve the Human Lot? Some Empirical Evidence. published in Nations and Households in Economic Growth, ed.P. David and M. Reder. New York: Academic Press.
EASTERLIN, R. (2001). Income and Happiness: Toward a Unified Theory. Economic Journal, 111, 465-484.
GÖKDEMİR, Ö. ve VEENHOVEN, R. (2014). Kalkınmaya Farklı Bir Bakış: İyi Oluş. Kalkınmada Yeni Yaklaşımlar, ed. A.F. Aysan & D. Dumludağ, İmge Kitabevi, 337 -364.
HELLIWELL, J., LAYARD, R. Ve SACHS, J. (2017). World Happiness Report. The Earth Institute Columbia University.
JEFFREY, K. (2016). This is The Most Efficient Economy in The World. New Economics Foundation, http://neweconomics.org/2016/07/this-is-the-most-efficient-economy-in-the-world/?sf_action=get_results&_sft_latest=articles&sf_paged=11 [E.T. 17.06.2017]
KAHNEMAN, D. ve DEATON, A. (2010). High Income Improves Evaluation of Life But Not Emotional Well-being. Proceedings of the National Academy of Sciences in the United States of America, 107, 16489-16493.
MACKERRON, G. (2012). Happiness Economics from 35 000 Feet. Journal of Economic Surveys, 26 (4), 705-735.
MILL, J.S. (2017). Faydacılık. Çev: Selin Aktuyun, Alfa Yayıncılık, İstanbul
NEW ECONOMIC FOUNDATION (2016). The Happy Planet Index. http://happyplanetindex.org/ [E.T. 23.06.2017]
STEVENSON, B. ve WOLFERS, J. (2008). Economic Growth and Subjective Well-Being: Reassessing the Easterlin Paradox. İZA Discussion Paper, No: 3654.
ŞEKER, F. ve ÇETİN, M, (2012). Faydacı Refah Ekonomisi: Amartya Sen’in Eleştirisi. SÜ İİBF Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, (24), 277-304.
ŞEKER, M. (2016). Mutluluk Ekonomisi – Kamu Ekonomisi Açısından Bir Analiz. Türkmen Kitabevi, İstanbul
ŞİMŞİR, N.C. (2013). Türkiye’de Mutluluk Ekonomisinin Belirleyicilerinin Ekonometrik Analizi. Finans Politik & Ekonomik Yorumlar, 50 (579), 7-22.
TÜRKÇE SÖZLÜK (2005), Türk Dil Kurumu Yayınları, Ankara
TIAN, G. ve YANG, L. (2006). A Formal Economic Theory for Happiness Studies: A Solution to the Happiness-Income Puzzle. http://people.tamu.edu/~gtian/happy2.pdf, [E.T. 04.06.2017]
TÜİK Yaşam Memnuniyeti Araştırması (2017). http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=24641, [E.T. 25.07.2017]
URA, K., ALKIRE, S., ZANGMO, T. ve WANGDI, K. (2015). Provisional Findings of 2015 Gross National Happiness Survey. Centre for Bhutan Studies & GNH Research
WHITE, A. (2007). A Global Projection of Subjective Well-being: A Challenge to Positive Psychology?. Psychtalk, 56, 17-20.
WORLD VALUES SURVEY (2015), “World Values Online Data Analysis”, http://www.worldvaluessurvey.org/WVSDocumentationWV6.jsp, [E.T. 18.06.2017]
VEENHOVEN, R. (2004). Happy Life Years: A Measure of Gross National Happiness. K. Ura & K. Galay (Ed.), in Gross National Happiness and Development, 287-318.
VEENHOVEN, R. (2015). Average Happiness in 158 nations 2005-2014. World Database of Happiness. http://worlddatabaseofhappiness.eur.nl/hap_nat/findingreports/RankReport_AverageHappiness.php [E.T. 02.07.2017]
VEENHOVEN, R. ve DUMLUDAĞ, D. (2015). Iktisat ve Mutluluk: Bugün Daha Mutlu muyuz?. Chapter 11 in: Dumladağ, D., Gökdemir, O., Neyse, L. & Ruben, E. (Ed.),İktisatta Davranışsal Yaklaşımlar (Behavioral Approaches In Economics), Imge Kitabevi, Ankara Turkey, 201-230.